جلسه لژیون نوزدهم.
با استادی؛ راهنمای محترم مسافر محسن، با دستور جلسه: سیدی (بار دگر) در تاریخ ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۹:۰۰ آغاز بهکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
بار دیگر بنده شویم نقطه تابنده شویم
وصل بر این دایره رحمت گردنده شویم
باز شتابنده شویم قدرت درنده شویم
ذرهای بی نور و شعف، پرتو کاونده شویم
بار دیگر زنده شویم شور و شرر خنده شویم
قطره حیران به سراب موج شکافنده شویم
حاصل صد دست شویم بار دیگر مست شویم
دانه افتاده به خاک میوه بالنده شویم
این شعر زیبا و پرمعنا از استاد امین، تصویری روشن و عمیق از مسیر تحول و بازگشت انسان به نور و رحمت الهی را نشان میدهد. مسیری که از تاریکی و نادانی آغاز میشود و به سوی روشنایی و آگاهی حرکت میکند.
انسان زمانی که وارد دنیای مصرف مواد مخدر و الکل میشود، در واقع از مسیر الهی و ارزشمند زندگی فاصله میگیرد و به سمت تاریکیها و ظلمتها کشیده میشود. در این تاریکی، نه تنها نور و روشنایی وجود ندارد، بلکه خود انسان نیز به موجودی بیحس و بیجان تبدیل میگردد. مصرف مواد، تعادل جسم و روان را بر هم میزند و فرماندهی بدن را به دست نیروهای مخرب و ویرانگر میسپارد. در چنین شرایطی، فرد مانند یک مرده متحرک است که نه تنها از زندگی واقعی محروم میشود، بلکه از رشد و شکوفایی نیز باز میماند.
اما خداوند به انسان اختیار داده است؛ اختیاری که بزرگترین نعمتی میباشد و میتواند مسیر زندگی را تغییر دهد. این اختیار، فرصتی است برای بازگشت، برای تغییر و برای ساختن دوباره خود. کنگره۶0 با آموزشهای خود، راهی روشن و مطمئن برای بازگشت به زندگی سالم، پرمعنا و ارزشمند فراهم کرده است. ورود به کنگره، آغاز یک سفر سرشار از امید و نور است؛ سفری که در آن فرد مصرفکننده میآموزد چگونه از ضد ارزشها دوری کند، چگونه جسم و روان خود را بازسازی کند و چگونه به دایره رحمت الهی وصل شود.
این اتصال به رحمت خداوند، نه تنها لطفی بزرگ، بلکه نمادی از قدرت تغییر و بازسازی درونی انسان میباشد. خداوند همه نعمتها را برای انسان آفریده است تا از آنها بهرهمند شود و زندگیای سرشار از آرامش، شادی و معنویت را تجربه کند.
درمانی که روزی برای مصرفکنندگان تنها یک رویا و سراب بهنظر میرسید، امروز در کنگره به حقیقتی دستیافتنی تبدیل شده است. فردی که با اراده و پشتکار مراحل درمان را طی میکند، نه تنها جسم خود را بازسازی، بلکه روح و روان خود را نیز به زندگی بازمیگرداند و با قدرت و دانایی که از آموزشهای کنگره کسب کرده است، به سوی کارهای درست، سازنده و ارزشمند حرکت میکند.

یکی از نکات بسیار ارزشمند در کنگره، عشق و محبتی است که در میان اعضا وجود دارد. همه دست در دست هم میدهند تا یک نفر را به رهایی برسانند. این اتحاد و همبستگی، نیرویی عظیم است که مسیر را هموارتر میسازد.
در نهایت، از این مسیر و شعر استاد امین اینگونه میآموزیم که؛ هیچ تاریکیای پایدار نیست و هر انسانی توانایی دارد که با اراده، آموزش و حمایت، به نور و زندگی بازگردد. مسیر رهایی، مسیری است پر از تلاش و پشتکار، اما نتیجه آن زندگیای سرشار از آرامش، امید و معنویت است که میتوان ارزشمندترین هدیهای باشد که به خود و دیگران دهیم.

تهیه و تایپ: مسافر مهدی لژیون هشتم
تنظیم و ارسال: مسافر حجت لژیون شانزدهم
نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
76