باید ببخشم تا بخشیده شوم

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر

«دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران بخورند». آقای مهندس حسین دژاکام می‌فرمایند: تک‌تک ما در سازندگی کنگره‌۶۰ نقش داریم. اگر من عضوی از کنگره‌ هستم باید همیشه این سوال را از خود بپرسم که من در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره۶۰ چه کرده‌ام؟ آیا بهای این حال خوش، اطلاعات، شناخت و آگاهی را که کنگره به من داده، پرداخت کرده‌ام؟ البته این را می‌دانم که همیشه بدهکار کنگره خواهم ماند؛ وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم من به واسطه‌ تاریکی‌هایی که داشتم، در عمیق‌ترین جای جهنم زندگی می‌کردم؛ هر روز آرزوی مرگ داشتم و پر از ترس، ناامیدی و منیت بودم و خودم را موجود بی‌ارزشی می‌دانستم. کنگره من را از عمق تاریکی‌ها نجات داد و به من آموخت که موجود بی‌ارزشی نیستم و برای رسالتی پا به این حیات گذاشته‌ام. من خودم را با کنگره پیدا کردم و با شناختن وادی‌ها، گره‌های من باز شد و با عبور از کتاب «عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر» با خودم آشتی کردم. در کنگره معنی بخشیدن را فهمیدم که باید ببخشم تا بخشیده شوم و  اینجا بود که علم چگونه زندگی کردن را آموختم. در کنگره من از خودم به خدای خودم رسیدم و شکرگزاری را آموختم؛ من سالها با خدا قهر کرده بودم و کنگره تکه‌ای از بهشت گمشده‌ای بود که من سالها دنبال آن می‌گشتم؛ اکنون که در این مکان مقدس هستم، باید ذکاتش را پرداخت کنم و کمترین کار این است که قانون یازدهم را حمایت کنم، رهجوی فرمانبردار و وقت‌شناسی باشم، سی‌دی‌ها را بنویسم، برای گرفتن خدمت تلاش کرده، مشارکت کنم و هر علم و دانشی که در کنگره یاد گرفته‌ام را در زندگی کاربردی نمایم تا با رفتار و کردارم در کنگره، در خانواده و در جامعه، فرد مفیدی باشم.

سلام دوستان اکرم هستم همسفر

کنگره۶۰ به عنوان نهادی مردمی و خودجوش، همواره بر پایه مشارکت اعضا و خدمتگزاران خود استوار است. یکی از مهم‌ترین ارکان پایداری این مجموعه، پایه‌های مالی آن است؛ پایه‌هایی که نه‌ تنها برای اداره امور جاری، بلکه برای توسعه و گسترش اهداف کنگره نقش حیاتی دارند. درک این ضرورت، من را بر آن داشت تا سهمی هر چند کوچک اما ماندگار، در استحکام این بنیان داشته باشم. با شناخت بیشتر از ساختارهای حمایتی در کنگره، به لژیون مالی سردار معرفی شدم؛ جایی که اعضا داوطلبانه و آگاهانه برای کمک به ثبات مالی کنگره، تعهد مالی می‌سپارند. این حرکت برای من فقط یک کمک مالی نبود، بلکه نوعی مسئولیت‌پذیری و تعهد نسبت به ساختاری که زندگی‌ام را متحول کرده بود؛ بنابراین تصمیم گرفتم به عضویت لژیون سردار در بیایم و این تصمیم، یکی از نقاط عطف مهم در سفر من در کنگره۶۰ بود. مشارکت من در این لژیون، نه از سر اجبار، بلکه از سر ایمان و باور به هدف والای کنگره بود و باور داشتم که اگر هر یک از ما بتواند به اندازه توان خود کمک کند، هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی رشد و گسترش این مجموعه را بگیرد.

مشارکت مالی در لژیون سردار، صرفاً پرداخت مبلغی مشخص نبود؛ بلکه حرکتی آگاهانه برای ایجاد بنیانی مستحکم و خودکفا بود. من با پرداخت به‌ موقع تعهدات مالی خود و حفظ این تعهد در بازه‌های زمانی مشخص، کوشیدم نقشی سازنده در ثبات اقتصادی مجموعه داشته باشم؛ همچنین تلاش کردم فرهنگ مشارکت مالی را در اطرافیانم نیز گسترش دهم. با صحبت در جلسات و گفت‌وگوی مستقیم با اعضای تازه‌ وارد، اهمیت لژیون مالی و تأثیر آن بر آینده کنگره را بازگو کردم. تجربه‌ام نشان داد که وقتی دیگران اهمیت موضوع را درک کنند با انگیزه بیشتری در این مسیر قدم می‌گذارند. در کنار این موارد، همواره به عنوان عضوی فعال سعی کردم در جلسات لژیون سردار شرکت منظم داشته باشم؛ این حضور نه تنها موجب افزایش دانش من شد بلکه زمینه‌ساز هم‌افزایی فکری و تشویق دیگر اعضا به مشارکت نیز گردید. روحیه‌ همدلی در این لژیون، الهام‌بخش و انگیزه‌بخش بود. همچنین تلاش کردم از طریق نمونه بودن در رفتار، الگویی کوچک برای دیگران باشم و نشان دادم که حتی با درآمد متوسط نیز می‌توان در مسیر خدمت مالی گام برداشت. این باور را که کمک مالی مخصوص افراد ثروتمند نیست، در دل دیگران زنده کردم. من عمیقاً به این اصل باور دارم که کمک مالی به کنگره، نوعی سرمایه‌گذاری معنوی و اجتماعی است و ثمره این سرمایه‌گذاری نه‌ تنها در ساخت و تجهیز ساختمان‌ها دیده می‌شود؛ بلکه در نجات جان انسان‌ها و بازگشت آنها به زندگی سالم و سازنده نمود پیدا می‌کند. امروز با افتخار می‌گویم که در حد توان خود برای استحکام پایه‌های مالی کنگره قدمی برداشته‌ام؛ شاید این قدم در نگاه بیرونی کوچک باشد اما در مسیر حرکت جمعی ما، گامی مؤثر و الهام‌بخش بوده است. در پایان امیدوارم بتوانم این راه را با ثبات و انگیزه بیشتری ادامه دهم و با همراهی دیگر اعضا، بنای کنگره۶۰ را بر ستون‌هایی استوارتر و پایدارتر بنا کنیم؛ بنایی که پناهگاهی برای هزاران انسان در مسیر درمان و رهایی است.

سلام دوستان نیلوفر هستم همسفر

کنگره۶۰ به عنوان یک مرکز راهنمای درمان اعتیاد، برای اینکه بتواند همگام با پیشرفت علم و دانش، شرایط مطلوب را برای فعالیت با حداکثر راندمان فراهم نماید، به دو اصل اساسی توجه کرده است؛ یعنی استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره را در برنامه‌های خود قرار داده است که برای تک‌تک ما به کاربرد دارد تا از آن استفاده کنیم و به رهایی برسیم و این موضوع برای فرد خاصی نیست؛ زیرا در سازندگی کنگره، همه اعضا نقش دارند. در کنگره۶۰ تمام خدمات رایگان است و هیچ کس هیچ تعهدی ندارد؛ اگر کسی تعهدی داشته باشد خودش پرداخت می‌کند و اگر نداشته باشد پرداخت نمی‌کند. در کنگره۶۰ کسانی که در توانشان است این کار را با عشق و میل انجام می‌دهند تا حدی که وقتی آقای مهندس به آنها اجازه پرداخت ندهد، ناراحت می‌شوند؛ یعنی با عشق و علاقه می‌خواهند پرداخت کنند و این را همه اعضا باید حفظ کنیم؛ زیرا بیانگر این حکایت زیباست که می‌گوید: «دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما نیز می‌کاریم تا دیگران بخورند»؛ باید در باز‌پرداخت آنچه دریافت کرده‌ایم، تلاش کنیم و این تلاش می‌تواند کمک مالی، کمک به زمین کنگره، نوشتن مقاله، کمک داوطلبانه به قانون یازده، کمک به درمان، راهنما شدن و یا هر خدمت دیگری باشد که تمام این تلاش‌ها در جهت استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره می‌باشند. امیدوارم همه ما مسافران و همسفران، قدر کنگره۶۰ را بدانیم و در جهت تعالی اهداف کنکره، گامی هر چند کوچک برداریم و مطمئن باشیم نتیجه آن بیش از هر کس، نصیب خودمان خواهد شد.

سلام دوستان عصمت هستم همسفر

در سی‌دی «استحکام پایه‌های مالی و علمی» آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند: کنگره مال شخص خاصی نیست و همه اعضا در سازندگی آن نقش دارند؛ تمام افرادی که در کنگره کار می‌کنند، بدون هیچ دستمزدی مشغول به خدمت هستند. چرا خدمت را انجام می‌دهیم؟ پاسخ این سوال این است که دیگران کاشتند و ما خوردیم حال ما می‌کاریم تا دیگران بخورند؛ یک روزی به ما کمک شد و الان ما باید کمک کنیم. گاهی اوقات از خودم می‌پرسم من چه کاری در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره انجام داده‌ام؟ اگر بخواهم در یک کلام بگویم، هیچ! شاید به خاطر این است که هنوز اهمیت موضوع را درک نکرده‌ام یا بهتر بگویم هنوز نمی‌دانم چرا من باید برای استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره کاری بکنم؟ در حقیقت در طرح این سوال که من چه کرده‌ام؛ می‌خواهد تلنگری به من بزند و یک جرقه است که می‌خواهد بگوید: بیدار باش و ببین در کجا قرار داری؟ به عنوان یک بازیگر در سازمان کنگره 60، حال چه در سفر اول و چه در سفر دوم هستی، چه عهد و پیمانی با خودت بسته‌ای؟ در مقابل خدمات زیادی که در کنگره به من و مسافرم شده و مهمترین آن احیای نفس بوده، من چه کرده‌ام؟ طبق قانون کائنات باید بهای هر چه را که به من پرداخت شده، بپردازم؛ در غیر این صورت از من گرفته می‌شود.

کنگره یک سازمان مردم نهاد است و همه هزینه‌ها به عهده خودش می‌باشد و باری بر دوش دولت نمی‌گذارد. آقای مهندس فرمودند: «گاوی که نان گدایی بخورد زمین را شخم نمی‌زند». هدف اصلی کنگره گسترش دانایی در رابطه با شناخت صور آشکار و صور پنهان انسان و من این را به خوبی می‌دانم؛ حتی در نوشتارهای کنگره۶۰ آمده که ما به هیچ گروهی وابسته نیستیم؛ بنابراین ابتدا کوچک‌ترین کاری که می‌توانم انجام دهم، حمایت از سبد قانون ۱۱ است و بعد به لطف خداوند سردار، دنور و پهلوانی اعلام کنم و از نظر علمی هم می‌توانم با یک مشارکت خیلی کوتاه هر چند که ناقص هم باشد، مشارکت کنم؛ شاید مشارکت من امیدی در دل یک تازه وارد زنده کند؛ از متون کنگره، آموزش‌ها و سی‌دی‌ها استفاده لازم را ببرم و به عنوان یک رهجو، فرمانبردار خوبی باشم تا به لطف حق، فرمانروای لایقی شوم؛ زیرا هیچکس به اندازه خود انسان، برای پیشبرد اهدافش فکر نمی‌کند؛ چراکه برای پیشبرد اهداف، همه چیز، هم تفکر و هم عناصر، باید جاری باشد؛ زیرا کمک به کنگره یک تکلیف الهی است و بر همه ما واجب و محترم است. باید یاد بگیرم ببخشم تا بخشنده شوم. در پایان از آقای مهندس حسین دژاکام کمال تشکر را دارم و از راهنمای خود تشکر و قدردانی می‌کنم. امیدوارم در این راه ثابت قدم باشم.

رابط  خبری: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پانزدهم)
ویراستاری: همسفر هاجر رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون یازدهم)
عکس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون بیستم)
ارسال: همسفر پگاه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی