ما به هیچ گروهی وابسته نیستیم و از نظر مالی به خود متکی می‌باشیم

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

دستور جلسه امروز درباره این است که در سال استحکام مالی و علمی کنگره چه کرده‌ام؟ خوشحالم که امروز در کنگره ۶۰ قرار گرفته‌ام تا درباره چنین موضوع قشنگی دلنوشته بنویسم.وقتی به این جمله فکر می‌کنم که «در استحکام مالی و علمی کنگره چه کرده‌ام»، اولین چیزی که به ذهنم می‌رسد، جمله‌ای است از نوشتارهایی که در هر جلسه خوانده می‌شود: «ما به هیچ گروهی وابسته نیستیم و از نظر مالی به خود متکی می‌باشیم.»

روزهای اولی که وارد کنگره شدم، با دیدن مسافران و همسفران در این محیط که آقای مهندس دژاکام برای درمان اعتیاد فراهم کرده بودند، شگفت‌زده شدم. بارها از خودم پرسیدم: چطور می‌شود به هیچ گروهی متکی نبود؟ با گذر زمان متوجه شدم آقای مهندس دژاکام با چه زحمتی، سال‌ها تلاش و کوشش، همراه با حامیان کنگره، توانسته‌اند کنگره را پا بر جا نگه دارند.بعد از این موضوع، با لژیون سردار آشنا شدم، ولی نمی‌دانستم در این لژیون چه اتفاقاتی می‌افتد. هر بار که به این لژیون نگاه می‌کردم، خواسته‌ام این بود که بتوانم کنار این عزیزان در این لژیون خدمت کنم. دوست داشتم من هم بتوانم به استحکام مالی کنگره ۶۰ کمک کنم.

در اولین جشن گلریزان که در شعبه حضور پیدا کردم، خزانه‌دار محترم شعبه به من گفت که می‌توانی در لژیون سردار عضو شوی! چون سفر اولی بودم، فکر می‌کردم نمی‌توانم عضو این لژیون شوم، اما به خواست خدا و قوانین جدید، این اجازه صادر شد. در قلبم یک روشنایی حس کردم. وقت ادای دین رسیده بود؛ وقت جبران چیزهایی که کنگره بدون هیچ چشم‌داشتی به من و زندگی‌ام هدیه کرده بود. همان لحظه تمام مطالبی که از آقای مهندس دژاکام آموخته بودم، از ذهنم گذشت: از کتاب‌ها، از سی‌دی‌ها، از لحظه ورودم تا حالا. چه چیزهایی بدون پرداخت هزینه‌ای آموزش دیدم! حالا می‌توانستم از علمی که آموخته بودم کمک بگیرم و از نظر مالی به کنگره کمک کنم.

کنگره به من عشق ورزیدن را یاد داده بود، امید داده بود، روشنایی در تاریکی‌های زندگی‌ام بخشیده بود و آرامش به من هدیه کرده بود. با حضورم در لژیون سردار، قطره‌ای شدم از این اقیانوس بی‌کران. آمده بودم در لژیون سردار ببخشم، اما باز هم لژیون سردار آموزش‌های فراوانی به من بخشید.هر آنچه بخشیدم، هزاران برابرش به زندگی من و عزیزانم برگشت؛ چه از نظر مالی و چه از نظر معنوی، برکت‌ها به سمت من سرازیر شدند. خوشحالم که توانستم با درآمد شخصی خودم که این هم از داده‌های لژیون سردار بود که شاغل شدم در استحکام مالی و علمی کنگره شرکت کنم و فعال باشم.

حالا بزرگ‌ترین خواسته‌ام از خداوند بزرگ، بعد از سردار بودن، دنور شدن و پس از آن پهلوان شدن است. می‌خواهم به دوستان کنگره‌ای‌ام بگویم: کنگره خیلی چیزها به ما داده است. پس چقدر خوب است که بتوانیم در قبال آن، از نظر مالی کنگره را حمایت کنیم، خدمت کنیم، در جشن گلریزان حتماً شرکت کنیم و در لژیون سردار عضو شویم. این‌طوری می‌توانیم در استحکام مالی کنگره سهمی داشته باشیم.

رابط خبری: دنور همسفر اعظم
ارسال: همسفر پرنیان عضو لژیون سردار
همسفران نمایندگی باغستان کرج