دهمین جلسه از دوره دهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی گوجان به استادی ایجنت همسفر مینا، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر سوسن با دستور جلسه «در استحکام پایههای مالی و علمی کنگره۶۰، من چه کردهام» روز دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
همانطور که میدانیم، هر سازمانی دو هدف دارد، حفظ و بقا، رشد و توسعه. کنگره۶۰ از مرحله اول عبور کرده و آقای مهندس حسین دژاکام، سختیهای مرحله اول را پشت سر گذاشتند و توانستند، کنگره را حفظ کنند. مرحله دوم رشد و توسعه، که به سرعت در حال عملی شدن است و نه تنها درباره بیماری اعتیاد؛ بلکه در زمینه همه بیماریهای صعب العلاج سدهایی را شکسته و انقلابی عظیم به وجود آوردند؛ اما این رشد و توسعه نیازمند سه مولفه؛ یعنی منبع علمی، مالی و نیروی متخصص است. منبع علمی که آقای مهندس حسین دژاکام، بهترین علم را آموزش میدهند؛ اکنون علم کنگره باید توسط یک سری نیروها منتقل شود که این افراد متخصص، ورزشبانان، ایجنتها، مرزبانها، دیدهبانها، نگهبانها و راهنمایان کنگره هستند که همه خدمت میکنند، تا راهنماها به بهترین نحو، مطالب آقای مهندس حسین دژاکام را آموزش دهند.
دیگری هم منبع مالی است که که آقای مهندس حسین دژاکام هم برای آن تدابیری دیدند، اول از سبدها شروع کردند و بعد لژیونهای سردار، دنور و پهلوانها به وجود آمدند. خوشبختانه افراد کنگره۶۰ به آن بیداری رسیدند و همگی عاشقانه خدمت میکنند و باعث ادامهدار شدن رشد و توسعه کنگره میشوند. اگر من بتوانم، تغییراتی در درون خود به وجود آورم، باید روی این سه ضلع مثلث کار کنم؛ یعنی هم در قسمت مالی، هم علمی و نیروی متخصص باید فعال باشم و اگر بخواهم، روی یک ضلع خدمت کنم به گفته استاد امین؛ مثل چادری است که میخواهید، علمش کنید؛ ولی ابزار آن را ندارید. حالا من چهقدر در پایههای مالی روی خودم کار کردم و توانستهام، تغییراتی اندک در وجودم ایجاد کرده باشم! پس باید برایش ارزش قائل شوم و قدر بدانم، که چه کسانی خدمت کردند تا من به این حال خوش برسم.
در قسمت مالی از سبد شروع کردم و حدود ۴ یا ۵ سال عضو لژیون سردار و دو دوره هم دنور هستم؛ ولی همه این خدمتها را در اصل برای خودم انجام دادهام. وقتی آقای مهندس حسین دژاکام میگویند: «من هنوز به کنگره بدهکارم.» من دیگر چیزی برای گفتن ندارم؛ چون هر کاری که کردم بهخاطر رسیدن به حال خوش، اعتمادبهنفس و مقابله با ترسهایی که با آن روبرو میشدم، است. تمام خدمتهایی که ما انجام میدهیم، اولین بهره و سودش به خودمان میرسد و بعد خدمت به کنگره است. نتیجه آن از برکت مالی گرفته تا آرامشی که در زندگی با وجود همه مشکلاتی است، که در من به وجود آمده و وقتی آرامش باشد، میتوانیم تصمیمات درست بگیریم. چیز مهمتری که من وقتی به کنگره آمدم، یاد گرفتم؛ اینکه من حافظ حرمتها و قوانین کنگره باشم و با چشم گفتن فرمانبرداری خود را ثابت کنم و غیر از چشم، نباید چیزی بگویم؛ چون ما چرا نداریم.
علم کنگره را باید نشر بدهم، البته اینطور نیست که من حتماً باید راهنما شوم تا علم کنگره را نشر دهم، بلکه با عملکرد خود و آموزشی که در کنگره دیدهام، میتوانم این علم را در خانواده، فامیل و یا اطرافیان ببرم و نمادی از کنگره باشم. اگر آموزشها را درست بگیرم، میتوانم خرابیها را درست کنم و خانوادهها از هم پاشیده را با عملکرد خود سر و سامان ببخشم و تغییرات را با عملکرد درست در زندگی خودم ایجاد کنم. آقای مهندس حسین دژاکام میفرماید: «مشخص نیست که ما چند سال زنده بمانیم؛ اما چیزی که باید با خودمان ببریم آن اعمال ما و بخشندگی است که میتوانیم، انجام دهیم.» پس باید دل بخشندهایی داشته باشیم که خداوند درهای رحمتش را روی ما باز کند. باید بدانیم، خدماتی که در کوله پشتی با خودمان میبریم، برای ما ثبت میشود و فرصتی که در اختیارمان گذاشته شده است، قدرش را بدانیم و به بهترین نحو از آن استفاده کنیم، تا از ما گرفته نشود.

مرزبانان کشیک: همسفر مریم و مسافر خالد
رابط خبری: همسفر الهام، راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
عکاس: مرزبان خبری، همسفر سمیه
ارسال: همسفر فاطمه، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
61