هر کس به‌ وسع خود در راستای اهداف کنگره حرکت کند

«در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره من چه کرده‌ام؟» هر زمان که این سؤال مطرح می‌شود؛ ناخودآگاه سؤال دومی در ذهن من نقش می‌بندد که «کنگره در این سال‌ها به من چه داده است؟» و ناخودآگاه تمام آموزش‌هایی که در این سال‌ها یاور من و منجی زندگی من بودند در ذهنم نقش می‌بندد و می‌بینم من هیچ‌کاری برای کنگره نکرده‌ام. در دنیای بیرون با ورود به هر مکانی که قرار باشد کوچک‌ترین خدماتی را به ما ارائه بدهند باید هزینه‌های بسیار زیادی را بپردازیم؛ اما کنگره۶۰ بدون دریافت هیچ‌گونه وجهی بهترین خدمات را به اعضاء ارائه می‌دهد. شاید من همسفر اهمیت این موضوع را هنوز درک نکرده‌ باشم و یا بهتر است بگویم هنوز نمی‌دانم چرا باید برای استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره، من هم کاری بکنم! برای ‌اینکه به درک این مسئله برسم باید علت را از دو جنبه کلی و شخصی بفهمم؛ لذا برای درک بهتر و عمیق‌تر از این موضوع گفتگویی با راهنما همسفر مریم ترتیب دادیم که از دانش و تجربه خود در این زمینه برایمان بگویند. به اتفاق هم به مطالعه این گفتگوی ارزشمند می‌پردازیم.

همسفر مریم و مسافرشان با تخریب هفت سال آنتی ایکس مصرفی شیشه وارد کنگره شدند. ده ماه و دوازده روز با متد DST و داروی OT به راهنمایی مسافر سعید و همسفر ریحانه سفر کردند. هم‌اکنون به مدت نه سال و نه ماه است که از بند اعتیاد با دستان پرمهر آقای مهندس آزاد و رها هستند‌. ورزش مسافر ایشان در کنگره فوتبال و شنا و ورزش همسفر دارت است.

یکی از ارکان مهم در کنگره۶۰ موضوع مالی است. چگونه می‌توانم خودم را در ارتباط با این رکن ارتقاء بدهم؟

همانطور که همه ما می‌دانیم کنگره۶۰ یک سازمان مردم‌نهاد است و هیچ ارگان دولتی در تأسیس این مؤسسه دخالتی ندارد. دلیل مهم آن این بود؛ زمانی‌که جناب مهندس به درمان رسیدند، استادان آقای مهندس به ایشان گفته بودند که باید پایه‌های مالی خودتان را قوی کنید. جناب مهندس باتوجه به مشکلات مالی زیادی که داشتند، آمدند آرام‌آرام به اوضاع مالی خود سروسامان دادند و با تأسیس کنگره۶۰ اجازه اینکه دیگران کمک کنند را ندادند و فرمودند: «گاوی که نان گدایی بخورد، زمین را شخم نمی‌زند.» باتمام سختی‌ها و فراز و نشیب‌ها با کمک و همراهی اعضاء، کنگره مسیر خودش را ادامه داد؛ چراکه از اعضاء خواستند که پایه‌های مالی خود را قوی کنند تا بتوانند به کنگره هم کمک کنند. چیزی که باعث شد به فکر قوی‌شدن پایه‌های مالی خودمان باشیم آموزش و دانش و علم بی‌انتهای کنگره۶۰ بود که به من مریم آموزش داد تا قناعت کنم و در کنار آن پس‌انداز داشته باشم، پس‌اندازی که نه‌تنها خیلی از مشکلات زندگی من را برطرف کرد؛ بلکه در کمک به کنگره هم مرا یاری کرد و توانستم در مسیر کنگره گام بردارم. در گذشته اگر از ما سؤال می‌شد که علم  بهتر است یا ثروت؟ جواب داده می‌شد علم؛ در صورتی که در کنگره یاد گرفتیم هر دو مکمل هم هستند و معنویات بار مادی را با خود به‌همراه خواهد داشت.

اجرایی کردن این دستور جلسه، در صور آشکار و پنهان یک همسفر یا یک مسافر چه تأثیراتی دارد؟

باتوجه به اینکه هر چیزی یک صور آشکار و یک صور پنهان دارد، بخشش و بخشیدن هم یک صور پنهان و یک صور آشکار دارد. ما در زندگی خود، قبل از کنگره خیلی جاها بخشش داشتیم؛ ولی در قبال آن انتظار داشتیم و می‌خواستیم طرف مقابل حتماً کاری را برایمان انجام دهد؛ در صورتی که کنگره بخشش بلاعوض را به تک‌تک ما آموزش داد. در کنگره یاد گرفتیم اگر در مسیر درست که همان صراط مستقیم است حرکت کنیم، مطمئن باشیم حتماً مشکلات مالی‌ ما حل خواهد شد؛ چراکه همان‌طور که اشاره کردم معنویات بار مادی را هم به‌دنبال خواهد داشت. چه‌بسا خیلی از مسافران و همسفران، همین که نیت می‌کنند در لژیون سردار کمک کنند، چه معجزاتی را در زندگی و در وجود خودشان احساس می‌کنند. همسفری که مسافرش سفر خوبی را نداشته با عضو شدن در لژیون سردار مسیر برایشان هموار شده و خیلی از مسائل زندگی آن‌ها ذره‌ذره حل شده است‌. من فکر می‌کنم و ایمان دارم به عضو شدن در لژیون سردار و کمک‌های مالی در کنگره ۶۰؛ یعنی بیمه‌شدن خودمان و مسافرمان و حتی زندگی‌مان و این یک فرصت طلایی است که نباید از دست بدهیم و باتمام توانمان در هر شرایطی که باشیم باید از این فرصت استفاده کنیم.

یک همسفر که شاید درآمدی ندارد چگونه می‌تواند در استحکام پایه‌های مالی کنگره نقش خود را به‌خوبی ایفا کند؟

باتوجه به مهم بودن استحکام پایه‌های مالی کنگره، هر کس باید به وسع خودش در راستای اهداف کنگره حرکت کند. کسی که علم دارد، ولی پول ندارد می‌تواند از لحاظ علمی کمک کند. کسی که پول دارد اما علم ندارد، او نیز می‌تواند کمک مالی داشته باشد. در کنگره یاد گرفتیم شکر کردن یعنی دیدن و کفر یعنی پوشاندن و ندیدن خوبی دیگران. کفر ورزیدن یعنی کافر بودن و دیدن نعمت‌ها یعنی شاکر بودن؛ وقتی نعمتها را ببینم و شکرگزاری آن را چه عملی، چه قلبی و زبانی به‌جا بیاورم برکت آن به خودم برمی‌گردد. شکر نعمت نعمتت افزون کند/ کفر نعمت از کفت بیرون کند.

کنگره برای انجام استحکام پایه‌های علمی و مالی خود قطعاً یک برنامه‌ریزی دقیق دارد. این برنامه‌ریزی چگونه انجام شده است؟

هر ساختاری نیاز به سه پارامتر دارد؛ ۱- نیروی انسانی و متخصص ۲- پایه‌های مالی ۳- پایه‌های علمی. در کنگره نیروی انسانی و متخصص راهنمایان هستند که با فراگیری علم و دانش کنگره در پیشبرد اهداف کنگره در حال آموزش و پرورش نیروی متخصص هستند. پایه علمی هم که متون و کتاب و جزوات هست که برای پیشبرد اهداف موجود می‌باشد. کنگره با قوی‌کردن پایه‌های مالی خود، در پیشبرد اهداف خودش در حال حرکت است و خدا را شکر الآن بیش از یکصد شعبه از خودش دارد. تک‌تک اعضاء در رسیدن جناب مهندس به اهدافشان که جهانی‌شدن کنگره۶۰، ساخت دانشگاه در قشم و ارائه مقالات علمی در جهت درمان بیماری‌های لااعلاج است، سهیم هستند. این سهیم بودن با حمایت از سبد قانون یازده شروع شد و بعد لژیون مالی که هر فرد با پرداخت ۵ میلیون تومان وارد آن لژیون می‌شد و الآن چند سالی است لژیون مالی به لژیون سردار تغییر نام داده و با پرداخت ۶ میلیون تومان، اعضای کنگره عضو این لژیون شدند و در ادامه با پرداخت ۵۰ میلیون تومان دنور و با پرداخت ۵۰۰ میلیون تومان پهلوانی و با پرداخت ۲ میلیارد تومان نشان در بی‌نشانی می‌شوند. این همه لطف خداوند و جناب مهندس بود که اجازه داده شد که همه اعضاء در حد توان خود در این امر عظیم الهی شرکت کنند و در تمام پیشبرد اهداف کنگره سهیم باشند. جناب مهندس می‌فرمایند: «مالی در آن خیر و برکت است که از راه درست به‌دست آمده و در راه صراط مستقیم نیز خرج شود.» همچنین می‌فرمایند: «انسان‌ها دو دسته هستند؛ کسانی‌که خسیس هستند و کسانی‌که ولخرج هستند و این دو دسته، هر دو مخرب هستند.» ایشان می‌فرمایند: «کسانی بهره درست را از اموال خود می‌برند که به‌جا و به‌موقع خرج کنند و در راه رضای خدا انفاق کنند؛ چراکه خداوند سریع الحساب است.»

آقای مهندس می‌فرمایند: «ما در هستی باید جایگاه خود را پیدا کنیم.» من همسفر چگونه می‌توانم این مطلب را درک کنم و در پی آن باشم؟

باتوجه به وادی دوم که می‌گوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به‌هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم»؛ هر انسانی جایگاهی را در این هستی دارد و یک مسئولیت را نیز بر عهده دارد؛ در واقع پا به هستی گذاشته است برای کسب آموزش و رسیدن به تکامل؛ پس من همسفر با تلاش و کوشش خود باید بتوانم جایگاه خودم را در این بعد هستی پیدا کنم و در راه رسیدن به تکامل و ترقی خود در مسیر درست حرکت کنم و ناامید نباشم؛ چراکه در ناامیدی بسی امید است و پایان شبه سیاه، سپید است. در کنگره بنا به خواست و تلاش فرد، جایگاه‌ها فرد را انتخاب می‌کنند. طبق مثلث «خواست، تقدیر و فرمان الهی» هر فردی که در جایگاهی قرار می‌گیرد، بنا به تلاش و خواسته خودش است که در آخر فرمان الهی باید صادر شود تا اجازه و اذن ورود به جایگاه برای انجام خدمت به انسان داده شود.

در کنگره محکم نمودن ساختارهای جهان‌بینی که همان علم کنگره است، بسیار با اهمیت است. هر فرد چگونه می‌تواند پایه و اساس این ساختارها را محکم و مقاوم در صور پنهان خود پایه‌گذاری کند؟

چیزی‌که یک ساختار را قدرتمند می‌کند، داشتن نظم و برنامه‌ریزی و وقت‌شناسی است و رعایت حرمت‌ها و قوانین. در مورد پایه‌های علمی، استفاده کردن از نشریات کنگره و کاربردی کردن تمام آموزش‌های ناب کنگره و در کنار آموزش‌ها خدمت کردن، حالا چه مالی و چه جانی؛ اگر پول ندارم، علمی که یاد گرفتم را در اختیار بقیه بگذارم و به دیگران هم یاد بدهم که این خود پرداخت زکات علمی است که یاد گرفته‌ام. چیزی‌که در کنگره یاد گرفتیم این است که باید صور پنهان و صور آشکار با هم تطابق داشته باشد؛ من نمی‌توانم در ظاهر ببخشم و باطنم پر از خشم و نفرت و کینه باشد، بخششی با ارزش است که در صور پنهان هم انجام گرفته باشد.

گاهی ما در مسیر پالایش قرار می‌گیریم و تا یک جایی جلو می‌رویم، ولی مجدد متوقف می‌شویم و یا حتی گاهی ممکن است برگشت کنیم، دلیل این رویداد چه می‌تواند باشد؟

کسی‌که در مسیر صراط مستقیم حرکت کند و نیمه راه در حالت سکون قرار بگیرد، این نشانه ناامیدی است و خیلی وقت‌ها به‌خاطر داشتن منیت است که اجازه ادامه مسیر و حرکت را از انسان می‌گیرد. ناامیدی و منیت ابزاری هستند از نیروهای منفی و بازدارنده که هر لحظه ممکن است به یک طریقی از پیشرفت انسان جلوگیری کنند.

کلام آخر:

از جناب مهندس و خانواده محترمشان کمال تشکر را دارم که با آموزش‌های نابشان راه درست زندگی کردن را به ما یاد دادند و بخشش بلاعوض همراه با عشق را به ما آموختند، بخششی که به‌دنبال آن خیر و برکت را به‌همراه دارد.
برای رسیدن به اقیانوس، باید دل کندن از ساحل را داشته باشیم؛ چراکه بخشش دل بزرگی می‌خواهد که نصیب هر کسی نمی‌شود.

از راهنما همسفر مریم تشکر می‌کنیم که وقت با ارزش خود را در اختیار سایت نمایندگی قرار دادند تا از بیانات ارزشمندشان آموزش بگیریم. برای راهنما همسفر مریم بهترین‌های هستی را از قادر متعال خواستاریم و امیدواریم در مسیر خدمت به خلق پایدار باشند.

طراح سؤالات و مصاحبه‌کننده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون دوازدهم)
عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم)
ارسال: راهنما همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان