کارگاه آموزشی جهان بینی چهارشنبه؛ قضاوت و جهالت

جلسه یازدهم از دوره شصت و ششم سری کارگاههای آموزشی عمومی کنگره 60؛ ویژه مسافران و همسفران سفردوم، با دستورجلسه قضاوت و جهالت در روز چهارشنبه 1398/05/30 با استادی و نگهبانی آقای مهندس و دبیری مسافر محسن راس ساعت 9:05 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد؛
بعضی از همسفران، همزمان که مسافرشان وارد سفر دوم شده است، دفاترشان کامل بوده و گل رهایی را داده ایم و وارد سفر دوم شده اند و بعضی ها هم تنهایی وارد سفر دوم شده اند، کسانی که با مسافرانشان همراه شده اند و بالا آمدند، حتماً اعلام کنند که ما آمارشان را داشته باشیم.
مسئله بعد، در خصوص کنگره دانش اعتیاد، 100 میلیون تومان کنگره 60 داده است. البته تصور نکنید من این پول را از کنگره داده ام، پول کتاب که 160 میلیون تومان شده بود، به حساب کنگره ریخته بودم و پول کنگره دانش اعتیاد را از این منبع پرداخت کردم، یعنی پول از خودم پرداخت کردم، نه از حساب کنگره.
ما در کنگره بی سواد پذیرش نمی کنیم و نمی پذیریم، شعبه پرستار 5 نفر از راهنمایانشان از منابع آموزشی استفاده نمی کنند، گفتم که لژیون هر 5 نفر را ببندند. منابع آموزشی کنگره مثل دروس دانشگاهی می باشند و باید تمام آموزشهای لژیون ها، از همین منابع باشند. وگرنه راهنما چه چیزی بغیر از خاطره دارد که برای شاگردانش تعریف کند. وقتی آموزش ها و جهان بینی است، ما به حالت تعادل می رسیم، هر کسی در جایگاه خودش قرار می گیرد و سعی می کند که حد و حدود خودش را بداند.
مسئله؛
وقتی ما گل رهایی می دهیم، همسفر اینجا بالا می آید. در شعبه هم اگر گل رهایی می دهند، همسفر باید به بالا برود. تمام امکاناتی که در روز چهارشنبه مهیا می باشد، در شعب نیز باید مهیا باشد.
در کلیه شعب، وقتی گل رهایی را دومرتبه می دهند، بایستی آهنگ رهایی را بگذارند.
برای کارآموزی افراد؛
بعضی ها را مجاز و بعضی ها را غیرمجاز اعلام کردیم. کسانی که غیرمجاز هستند، یعنی هنوز 6ماه رهاییشان پر نشده است. ولی با این وجود ممکن است در بعضی لژیون ها و شهرستانها، وضعیت به گونه ای باشد که تشخیص داده شود نیاز به راهنما می باشد، ایجنت با من یا آقای ترابخانی هماهنگی لازم را انجام بدهند، در مورد همسفران هم با خانم آنی یا کماندار هماهنگی صورت پذیرد.
در مورد کارآموزی؛ اگر شخص در شعبه خودش امکان کاراموزی نداشته باشد، می تواند در هر شعبه دیگری کارآموزی را پشت سر بگذارد. یک نفر از یک شهرستان به شعبه دیگری رفته و اسیستانت آن شعبه اجازه کارآموزی را به فرد نداده است. به جای اینکه مهمان نوازی کنند، شرایط را برای افراد سخت می گیرند. کارهای مردم را راه بیندازید.
در خصوص کمبود؛ مثلاً یک نفر 3 واحد کم دارد. کسی که راهنما شده است، ولی هیچ کجا خدمت نکرده است (نه مرزبان، نه نگهبان، نه دبیر، نه در اوتی خدمت کرده است، نه ورزشبان بوده است)، در مقایسه با کسی که خدمتگزار بوده است، به درد نمی خورد.
خدا رو شکر ، نتایج نمایندگی آکادمی هم اعلام شد و جزو برترین شعبه شناخته شدند. اگر معیار قبولی 100 باشد، شخصی که 94 گرفته بود و خدمتگزار بود، نمره اش به 100 رسید. ولی یک نفر هم که 99 شده بود و خدمتگزار نبوده است، نمره اش به 100 نرسید و قبول نشد. خدمات به این گونه می تواند مهم باشد. این افراد بایستی کارآموزی کنند و بعد از اینکه کارآموزی کردند ما بررسی می کنیم.

راهنمای تازه واردین، با راهنمایان اصلی زیاد تفاوتی ندارند. گاهی اوقات با 3 نمره یا 4 نمره اختلاف، شخص راهنمای تازه واردین می شود. در آکادمی از 100 به بالا، کمک راهنما می شوند. از 90 تا 100 ، راهنمای تازه واردین می شود و زیاد تفاوتی باهم ندارند.
روز جمعه قرار بود که ما در کنگره دانش اعتیاد، کنسرت موسیقی داشته باشیم، به دلیل اینکه ما با مشکلاتی در خصوص صداگذاری مواجه شدیم. ولی تعدادی از افراد مثل محسن در روز جمعه حضور دارند.
پارک طالقانی روز جمعه تا ساعت 10:30 ادامه دارد و بعد برنامه کنگره دانش اعتیاد آغاز می شود. سعی کنید حتی الامکان در این مراسم شرکت کنید.
یکی از اشکالاتی که در شعبه سمنان، باعث ایجاد مشکل شده بود، این بود که ایجنت سمنان، آقای رضا، هرجا که به مشکل بی پولی می خورد، از خودش خرج می کرد. باید تمام افراد منطقه، پول روی هم بگذارند و آجر به آجر بنا را بسازند.
در گذشته هم برای ساخت شعبه هیدج، مشکلاتی وجود داشت که رفته رفته این مشکلات برطرف شد.
ـ گروه خانم های مسافر از آن روزی که تشکیل شد، در تمام مراسم گلریزان، سردار و کمک زمین، وجوهات پرداخت کردند و ما هیچ چیزی برای خودشان خرج نکردیم. من در اصفهان، ساختمان سلمان فارسی را چون خودمان ساخته بودیم، گفتم که آن ساختمان مختص خانم های مسافر باشد و خودشان به صورت خودکفا اداره می شود.
ـ در مشهد هم، شعبه خانم های مسافر، راه اندازی شد و دیروز 3 نفر رهایی از خانم های مسافر مشهد داشتیم.
برای شعبه خانم های مسافر در اصفهان، نمایندگی یاس را نام گذاری کردیم.
اردو از فردا آغاز می شود و بچه ها به اردو می روند، 500 نفر شرکت می کنند و انشاء الله که نظم و انضباط را به خوبی رعایت کنند، در اردوی سیگاری نداریم و حداقل باید 6ماه رهایی لژیون سیگار را داشته باشد.
دستور جلسه؛ قضاوت و جهالت
قضاوت و جهالت، دو نقطه مخالف هم هستند. من برای انتخاب دستور جلسه، اسامی را پیدا کردم که راحت سر اصل مطلب برویم و حاشیه نداشته باشیم. قضاوت یک رابطه ای با جهالت دارد، اگر این قضاوت به صلاح تو است، آن را انجام بده. اگر این قضاوت مربوط به تو نیست، جهالت می شود.
انسان به گونه ای خلق شده است ، مثل یک قاضی. به عقیده من قاضی خلق شده است. هدایت کردیم ما او را به دو راهی. انسان همیشه سر یک دو راهی قرار دارد، یا باید به سمت چپ برود یا به سمت راست. باید همیشه یک راه را انتخاب کند. چون به انسان اختیار داده شده است، باید قضاوت کند. درس بخواند یا نخواهد، دانشگاه برود یا نرود، کار بکند یا نکند ...
هنگامی که ما می خواهیم در مورد خودمان قضاوت کنیم، کل مطالب را می دانیم و بر مبنای اطلاعات خودمان ، در مورد خودمان قضاوت می کنیم و تصمیم می گیریم .
ولی در مورد قاضی، یک شخصی است که کاملاً ناآگاه است نسبت به طرفین دعوا. حالا قاضی که ناآگاه است باید در مورد این افراد قضاوت کند، باید آنقدر جستجو کند و مدارک جمع کند که ببیند حقیقت چیست؟ بخاطر همین است که با سخت ترین شرایط، یک پرونده چندین سال طول می کشد و قاضی و دادگاه و مدعی العموم و اسناد و مدارک جمع آوری می شود، ولی باز هم اشتباه قضاوت می شود.

حالا ما که درس قضاوت را نخوانده ایم و آگاهی هم نداریم و کسی هم به ما پول نمی دهد، چطور می توانیم در مورد دیگران قضاوت می کنیم و به داوری می نشینیم. اگر چیزی را با چشم خودتان دیدید، باور نکنید.
من چند سال پیش مثالی زدم، در مورد باغ هیدج. من چون باغبانی می کنم، یک چاقو همیشه داشتم و دسته اش از استخوان درست شده بود. این چاقو گم شد. یک روز دیدم این چاقو دست باغبان است، گفتم این چاقو برای من است. گفت: نه این چاقو مال خودم است و پسرم به من داده است. یکسال از این قضیه گذشت، در هیدج با بچه ها مشغول درست کردم dsap بودیم که یک مرتبه شانی گفت: بابا ، بیا چاقو اینجاست، داخل این بشکه. و بعد حتی به باغبان گفتم که هنوز چاقویت را داری؟ گفت: بله. بعد گفتم که من از تو عذرخواهی می کنم.
منظورم این است که آن چیزی با چشم خودتان هم می بینید، ممکن است اشتباه باشد. شما قسمتی از یک موضوع را می بینید و بقیه را خودتان می سازید. این موضوع قضاوت است و عین جهالت.
فلانی چه شغلی دارد؟ چرا ماشینش این رنگی است؟ خانه اش کجاست؟ هیچکدام از اینها به ما ربطی ندارد. یکی از مطالبی که باعث شده است ما کنار هم باشیم و با هم مشکلی نداشته باشیم، همین مطلب است. ما هرکدام به تنهایی یک فاجعه هستیم، ولی وقتی در کنگره، کنار هم قرار می گیریم، به یکدیگر کاری نداریم. ما باید نقاط مشترک یکدیگر باشیم و به آرامش و آسایش نزدیک شویم، اگر روی نقاط غیر مشترک یکدیگر تمرکز کنیم، دچار مشکل می شویم.
ما بر اساس تصویرسازی ذهنی، قضاوت می کنیم، بعد از آن حکم صادر می کنیم، بعد از آن حکم را هم اجرا می کنیم.

مطلب دیگر؛
روز جمعه برای کنگره دانش، همسفران می توانند شرکت کنند و حضورشان بلامانع است.
یک نمایشنامه، تحت عنوان پنجره ای رو به آسمان، نوشته ام، که مباحث فلسفی دارد و کاملاً طنز است. برنامه ریزی می کنیم که در آبانماه اجراء شود و اکثر بازیگران آن، در عرصه سینما و تئاتر به نام هستند. کارگردان امیر دژاکام است، تهیه کننده خودم هستم و دستیار کارگردان شانی است و از آبانماه اجرا خواهد شد. درآمد حاصل از این نمایشنامه اختصاص دارد به موضوع تحقیقات کنگره 60. ما نیاز به تحقیقات داریم. ما راه درمان اعتیاد را کشف کرده ایم و باید برای جهانیان از نظر علمی به اثبات برسانیم و از نظر مالی هم بایستی قوی باشیم.
یک کتاب دیگر با عنوان، حال شما چطور است؟ ، در شهریور رونمایی خواهد شد. منافع آن هم برای تحقیقات و دانش اعتیاد خواهد شد.
برای خانم ها، یک کرم هم درست کرده ام، کرم شب است و روی خانم ها امتحان کردیم. تمام منافع این کرم هم برای کارهای تحقیقاتی در مقوله دانش اعتیاد و DST و درمان اعتیاد صرف خواهد شد. باید کاری کنیم که تمام انسانها در تمام دنیا، از دانشی که در کنگره وجود دارد، بهره مند شوند.
بلیط های نمایشنامه پنجره ای رو به آسمان، تحت عنوان همت عالی واگذار خواهد شد، و مبالغی را جمع آوری کنیم برای صرف در خصوص موضوعات مربوطه.
از اینکه به صحبت های من گوش دادید، بسیار سپاسگزارم.

نگارنده: مسافر احمد شریفیان