سلام دوستان علی هستم یک مسافر؛ با ۲۶ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی ایکس مصرفی تریاک، مدت ۱۰ ماه و ۱۴ روز سفر کردم به روش DST ، داروی درمان OT، به راهنمایی هادی آقا ثالثیان، لژیون ۱۴ شعبه بنیان مشهد، ورزش در کنگره دومیدانی، مدت رهایی ۷ ماه
وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، به خودم یادآور می‌شوم که اگر در مسیر غفلت نبودم اکنون زندگی‌ام چگونه بود؛ زندگی انسان‌ها با هم تفاوت دارد؛ اما برای من شنیدن کلمه شیره‌گی یک فروپاشی از درون بود.
یک شخصی ممکن است کارتن‌خواب واقعی و شخص دیگری کارتن‌خواب مجازی باشد. یعنی اینکه در عین داشتن ثروت و مکنت، زیر سقف مشترک خود در انزوا به سر ببرد. امروز که به گذشته می‌اندیشم چیزی برای سربلندی وجود نداشت و وقتی خانواده‌ام در حضور دیگران به من افتخار می کردند در واقع یک ویترین بود. فروشگاهی بود که در تنهایی خود هر روز بیشتر از قبل فروپاشی را حس می‌کردم. امروز که لذت شیرین رهایی را با تمام وجود احساس می‌کنم اشک شوق در چشمانم جاری می‌شود و از شعف به پرواز در می‌آیم. من این حال خوش را در راس مدیون آقای مهندس دژاکام و بعد دیده‌بانان کنگره ۶۰ هستم. دیده‌بانان کنگره را مانند اشخاصی می‌دانم که در برج نگهبانی در تمامی کشور عزیزم ایران در حال پاسداری از حرمت‌های کنگره ۶۰ هستند؛ تا مبادا شخصی نااهل به آن رخنه کند. دیده‌بانان کنگره همواره نظاره‌گر ارزش‌ها هستند تا کوچک‌ترین لطمه‌ای به بنیان کنگره وارد نشود .
هفته دیده‌بان مبارک
ممنون از اینکه مشارکت من را خواندید.
نوسینده: مسافر علی لژیون چهاردهم
ویرایش: مسافر نوید لژیون سوم
ارسال: مسافر سجاد لژیون چهاردهم
- تعداد بازدید از این مطلب :
105