جسم‌مان فقط گوشت و استخوان نیست؛ یک جهانی زنده‌ است

به نام قدرت مطلق الله

سلام دوستان، عباس هستم، مسافر جونز. با وزن ۱۰۴ کیلو وارد لژیون شدم. امروز که حدود دو ماه و نیم از سفرم می‌گذرد، بسیار خوشحالم که توانستم با رعایت اصول درمان، نزدیک به ۱۲ کیلو کاهش وزن دست یابم. در این مسیر حرکت تنها کم کردن وزن خود نبوده؛ بلکه تجربه‌ای بود برای بازسازی جسم و روح. در این راستا از راهنمای محترم، آقای ارسلان، صمیمانه تشکر می‌کنم که به بنده این اجازه را دادند تا پیرامون این سی‌دی «نامه ۱۰» می‌باشد مشارکت داشته باشم.

در این سی‌دی، به موضوعاتی بسیار مهم پرداخته شده است؛ یعنی همان جهان‌بینی جسم انسان. این‌که ما چگونه جسم خودمان را مشاهد نماییم، چگونه با آن رفتار نماییم و چه نقشی در درمان، سلامتی، و حتی روحیه ما دارد. در بخش اول، جسم به‌صورت میدانی از نبرد معرفی می‌شود. جایی که تغذیه، نقش مهمات رو ایفا می‌کند. اگر مهمات خوب و سالمی وارد این میدان نشود، نمی‌تونیم انتظار داشته باشیم که نتیجه‌ای درست از این جنگ بگیریم.

مصرف غذاهای سالم، حذف مواد نگهدارنده، توجه به زمان غذا خوردن و کیفیت تغذیه، همه و همه سلاح‌هایی هستن که ما باهاشون از جسم‌مون دفاع می‌کنیم. اگر این سلاح‌ها ضعیف باشن، جنگ رو می‌بازیم، اما اگر آگاهانه انتخاب کنیم، پیروزی ممکنه. در بخش دوم، موضوع تحرک مطرح می‌شود. اینکه جسم نیاز به حرکت داره، مثل ماشینی که اگر زیاد بایستد، فرسوده می‌شود. ما هرچقدر کالری وارد بدن‌مون کنیم، باید به همون اندازه یا حتی بیشتر، با پیاده‌روی، ورزش و فعالیت، اون رو بسوزونیم.

این سوزوندن صرفاً برای لاغری نیست؛ برای زنده نگه‌داشتن حرارت زندگی در بدن می‌باشد. وقتی حرکت می‌کنیم، جریان خون بهتر می‌شود، ذهن شفاف‌تر می‌گردد، حال‌مون بهتر و جسم‌مون همراهی بیشتری می‌کند. اما شاید مهم‌ترین بخش، قسمت سوم صحبت‌ها بوده؛ جایی که درباره امید صحبت شد. خیلی وقت‌ها آدم ناامید می‌شود. یه روز وزن پایین میاد، فردایش یه کیلو می‌رود بالا، سریع ذهن می‌گوید: «دیدی نشد؟ ولش کن.»اما این مسیر، مسیرِ صبر و استمرار می‌باشد.

ما باید خودمون رو تشویق کنیم. به جای سرزنش، بگویم: «من توانستم تا این‌جا بیایم. هنوز ادامه دار.» این تشویق‌ها، مثل نوری هستن که در تاریکی راه رو نشان می‌دهند. من از این سی‌دی یاد گرفتم که جسم‌مان فقط گوشت و استخوان نیست؛ یه جهان زنده‌ست که اگر درست باهاش رفتار کنیم، می‌تونه بهترین همراه ما توی سفر زندگی باشه. حالا بیشتر از قبل قدر جسمم رو می‌دونم، بهش احترام می‌ذارم و یاد گرفتم که تغییر، با آگاهی، حرکت و امید ممکنه.

تایپ: مسافر محمدرضا لژیون سوم
ویرایش: مسافر عباد لژیون سوم
عکس: مسافر علی لژیون سوم
ارسال مطلب: مرزبان خبری مسافر رضا
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان پارک محتشم