کنگره مانند کشتی نوح

جلسه ششم از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی اسلامشهر با استادی راهنما همسفر نسرین، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر نجمه با دستور جلسه «هفته دیده‌بان» در روز سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که یک‌بار دیگر به من اجازه داد، تا در این جایگاه باشم تا روبه‌روی بهترین و قشنگ‌ترین بندگان بنشینم درس و انرژی بگیرم تا بتوانم آموزش‌هایی که در این ۱۸سال خدمت، دریافت و تجربه نموده‌ام نزد من امانت است را صحیح وبه‌حق به شما عزیزان انتقال دهم. هفته تقدیر و تجلیل از جایگاه دیده‌بان است واژه دیده‌بان کسی است که همه جا را رصد می‌کند در بالاترین نقطه از آن ساختاری است که قرار می‌گیرد تا اشراف داشته باشد، به تمام محیط پیرامون؛ اگر هر اتفاقی بیفتد در دور دست‌ها اولین کسی که متوجه می‌شود دیده‌بان است. ساختار کنگره مانند خیلی از ساختارهایی که در طبیعت و هستی است از یک هسته؛ وقتی شروع می‌شود، تا زمانی‌که همان یک دانه و هسته وجود دارد کار خیلی راحت است؛ چون خودش و خودش است، شاید یکی دو نفر دور و اطراف باشد؛ ولی زمانی‌که زیاد می‌شوند ازدیاد پیدا می‌کنند، ما این را در کنگره یاد گرفتیم، که از یک نقطه و هسته‌ رشد کردن و بزرگ شدن شروع می‌کند. حالا آن ساختارها می‌خواهد مثبت یا منفی باشد. زمانی‌که به رشد کردن و بزرگ شدن شروع می‌کند، آن دیگر تنها نمی‌تواند مدیریت آن ساختار را داشته باشد؛ شاید محسوس‌ترین مثال ما خداوند را بگوییم. خداوند برای اداره کائنات خودش به تنهایی نمی‌آید به تک‌تک بندگان بگوید این‌ کار را انجام دهید. فرماندهانی را به‌عنوان اولیاءالله و انبیا الله می‌فرستد که بیاید و پیام‌های الهی را به سایر مخلوقین انتقال دهند.

 در رده‌های ابتدایی آموزش می‌باشند. کنگره۶۰ هم این ساختار را دارد؛ یعنی آقای مهندس اول خودشان بودند بعد آقای سلامی؛ البته قبل از آقای سلامی، آقای ساسان، آقای حسین کریمی بودند. آن‌ها کسانی بودند که آمدند و به آقای مهندس ملحق شدند. هر چقدر که کنگره بیشتر رشد کرد اوایل دو یا سه دیده‌بان آقای مهندس با آقای سلامی بودند؛ بعد آقای ترابخانی و آقای خدامی و همین‌طور اضافه شدند. حالا خود دیده‌بان برخلاف اینکه ما می‌گوییم کسی که در بالاترین نقطه می‌ایستد و تمام محیط پیرامون و اطراف را رصد می‌کند. آن محیط پیرامون چه چیزهایی می‌باشند که به زندگی دیگران کاری ندارند؟ دقیقاً آن محیطی که مربوط به مسئولیت او می‌باشد را رصد می‌کند. مسئولیت دیده‌بان‌ها در کنگره۶۰ شعب را رصد می‌کنند. حتماً کم و کسری آن شعب را بررسی و بازرسی می‌کنند و تمام تلاش آن‌ها این است.

 بعد از آقای مهندس بالاترین جایگاهی که حالا ما نخواهیم، جایگاه بگوییم، بالاترین خدمتگزارانی که به هستی و به کنگره۶۰ دیده‌بانان می‌باشند. آن‌ها از طرف آقای مهندس انتخاب می‌شوند. هر کسی از راه رسیده که دیده‌بان نمی‌شود. همان‌طوری که خداوند هر پیغمبر و فرستاده‌ای را اگر برای هدایت مردم می‌فرستد اولین شرط او این است که خود آن شخص هدایت شده و به آن دانایی رسیده باشد چهار نفر دیگر را هدایت کند. قرار باشد راه او غلط باشد خیلی‌ها دیگر را با خود به مسلخ می‌برد. دیده‌بان‌ها همین می‌باشند. آقای مهندس اگر انتخاب کرده تمام تلاش ایشان بر این بوده، از بهترین‌ها انتخاب شوند بقیه هم خوب می‌باشند. همان‌طوری که خود آقای مهندس گفتند: «کسانی که در کنگره۶۰ می‌باشند و خدمت می‌کنند، اگر بدترین خدمتگزار هم باشند، از بهترین آدم‌های بیرون از کنگره بهتر می‌باشند.» دیده‌بان‌ها را از بهترین‌ها انتخاب می‌کنند. بهترین‌ها باید نقطه تحمل بالایی داشته باشند، باید به این آگاهی رسیده باشند که از خیلی چیزها بتوانند بگذرند و هم‌زمان زندگی خودشان و آن جایگاه خدمتی خودشان را درست انجام دهند. اگر این ناتوانی در مسیر خدمت نشان داده شود، قطعاً عوض می‌شوند. 

وظیفه ما در قبال این هفته، که تجلیل از دیده‌بان‌ها است چه می‌باشد؟ آقای مهندس برای همه ما روشن کردند خیلی از این دیده‌بان‌ها با هزینه خود به شهرستان‌ها و شعبه‌های دور می‌روند. به‌خاطر دارم شعبه اصفهان که الان به ۱۰شعبه فوق العاده بزرگ و قوی تبدیل شده، اوایل آقای خدامی فقط به‌خاطر یک مسافر هفته‌ای سه بار از تهران به اصفهان می‌رفتند. خانم آنی بزرگ یک‌ روز به من گفتند؛ نسرین یک راهنما نیاز داریم هفته‌ای یک جلسه به اهواز برود گروه همسفران را راه بیندازد. هزینه بلیط هواپیما و یک شب اقامت را به‌خاطر اینکه همسفر است پرداخت می‌کنیم شما می‌توانید بروید؟ گفتم نه خانم آنی نمی‌توانم بروم.برای اینکه واقعاً در خود این توان را ندیدم؛ ولی دیده‌بان‌ها این کار را می‌کنند. دیده‌بان‌ها از خیلی چیزها، از تفریحات و خانواده خود می‌گذرند. هدف اصلی از هفته تقدیر از دیده‌بان این نیست که حالا آن‌ها منتظر یک پاکت از طرف ما باشند که یک ۵۰تومان داخل پاکت بگذاریم هدف اصلی این است که به‌خاطر آن تدبیر و آینده‌ نگری که آقای مهندس دارند ۱۲۰سال بعد از ایشان ما دیده‌بان‌ها را بشناسیم و شیرازه کنگره از هم نپاشد. 

آقای مهندس ساختار کنگره را فقط برای زمان خودشان درست نکردند این ساختار را می‌خواهند که بقا و دوام داشته باشد و برای همین است که دیده‌بان‌ها را در این هفته به شعب مختلف می‌فرستند؛ تا اعضای کنگره۶۰ با این دیده‌بان‌ها آشنا شوند ۱۲۰ و ۱۵۰سال، بعد از آقای مهندس ما بدانیم که باید از چه کسی فرمان بگیریم هر کس نیاید ادعا کند منِ نسرین مثلاً بگویم که من ۳۰سال است که در کنگره می‌باشم، هر چیزی من گفتم نه! بعد از آقای مهندس مرجع بالاتری است که از او باید فرمان بگیریم. خلاصه؛ اینکه خداوند این ساختار عظیم و بزرگ را با این درایت که خداوند به آقای مهندس داده و ایشان هم در اختیار ما قرار می‌دهند، این ساختار عظیم برای چه شکل گرفته است؟ مثال کشتی نوح است من همیشه این را با خودم می‌گويم. حضرت نوح کشتی ساخت و ۹۰۰سال دعوت می‌کرد و لحظه‌به‌لحظه انکار قوم ایشان می‌افزود. ۹۰۰سال دعوت می‌کرد کسی هم به او ایمان نیاورد. وای به‌ حال آن کسی که وارد کنگره می‌شود و ایمان نمی‌آورد نه اینکه بخواهند تنبیه کنند نه! خودش با رفتن از کنگره قبول نکردن، باور نکردن و ایمان نیاوردن چاه سختی‌ها و تاریکی‌ها را برای خودش فراهم می‌کند. خداوند این کشتی نوح را برای ما قرار داده، برای اینکه با خواست و تلاش خود ما بتوانیم در این ساختار امن و مقدس رشد کنیم و بتوانیم به آن تکامل عقلی که مدنظر خداوند است و از هر بنده‌ای می‌خواهد آن عهدی که از ما روز الست گرفته آیا من پروردگار شما می‌باشم؟ ما گفتیم بله، به آن‌ عهد حتماً بخواهیم پایبند بمانیم و ثابت کنیم پای آن عهد ایستاده‌ایم. در آخر باز هم می‌گویم که از خودم هیچی ندارم. به قول؛ حضرت حافظ که گفتند:« حافظ از دست مده دولت این کشتی نوح، ورنه طوفان حوادث ببرد بنیادت»

تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون چهارم)

ویراستار: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)

عکاس: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)

ارسال: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم)

همسفران نمایندگی اسلامشهر