قدردانی از خدمتگزاران، نتایج آموزش جهان‌بینی است.

جلسه هفتم از دوره سی و هشتم سری کارگاه‌های آموزشی، خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی شیخ‌بهایی اصفهان با استادی مسافر رمضان و نگهبانی مسافر حجت و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «هفته دیده‌بان» در روز سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ شروع به کار نمود.

• خلاصه سخنان استاد:
•  سلام دوستان رمضان هستم یک مسافر
• از خداوند سپاسگزارم که امروز به من فرصت داده شد در این جایگاه خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم. از آقای مهندس و خانواده‌ محترمشان که این بستر را فراهم نمودند کمال تشکر را به‌جا می‌آورم، همچنین از راهنمای خوبم آقا میلاد، نگهبان جلسه و ایجنت محترم شعبه شیخ‌بهایی نیز تشکر می‌کنم. هفته دیده‌بان را به اولین دیده‌بان کنگره۶۰ جناب آقای مهندس دژاکام و تمامی دیده‌بان‌های محترم تبریک می‌گویم. همه افرادی که در این جلسه نشسته‌‌اند نتیجه زحمات تمام دیده‌بانان عزیز است که با برنامه‌ریزی دقیق این کار را انجام می‌دهند تا ما با خیال راحت به سفرمان ادامه بدهیم. چهارشنبه‌ی گذشته از یکی از دیده‌بانان عزیز سؤالی کردم که آیا وقتی به جایگاه دیده‌بانی رسیدید به بالاترین خدمت رسیدید؟ گفتند: وقتی وارد جایگاه دیده‌بانی شدم اول همین تصور را داشتم. با دریافت شال دیده‌بانی، فهمیدم نه! بالاترین خدمتی که در کنگره وجود دارد همین سفر اولی‌ها هستند که خدمت می‌کنند. من سه سال پیش از سی‌دی کوه استاد امین برداشت کردم که وقتی وارد کوه می‌شوی، کوه یک آرامش خاصی دارد. سرما و گرما را تحمل می‌کند. جایی که کوه است، حتماً آب و آبادی هم وجود دارد. کوه هیچ چیزی را برای خودش نمی‌خواهد، کوه‌ها در اصل میخ‌های زمین یا همان ستون‌های زمین هستند. حالا اگر این را به دیده‌بان‌های محترم ارتباط بدهیم، این افراد همان ستون‌های کنگره۶۰ هستند. کیلومترها در صور پنهان راه می‌روند بی آنکه چشم داشتی داشته باشند و دیده شوند و خدمت انجام می‌دهند. از یک جایی ابرهایی که به سمت کوه می‌آیند مثل آهنربا جذب کوه می‌شوند و شروع به باریدن در کوه می‌کنند، کوه چیزی را برای خودش نمی‌خواهد و آب را برای زمین‌های کم آب می‌فرستد.
• ما چهار جشن در طول سال در کنگره ۶۰ داریم. یکی از این جشن‌ها، جشن‌ دیده‌بان است که قبل از آن باید با دیده‌بان‌های کنگره ۶۰ و خدمت‌هایی که انجام می‌دهند آشنا شویم. به نظر من برای درک هدف این جشن‌ها باید مثلث استاد امین را رسم کنیم که شامل جسم، روان، جهان‌بینی است. من که سفر اولی هستم و اکنون در حال سفر، یک سال با دارو، سی‌دی نوشتن، به موقع آمدن و با کمک‌های راهنما بعد از چند پله شروع تعدیل شدن می‌کنم. در سفر دومی‌ها هم با تزکیه و پالایش این کار انجام می‌شود؛ اما من زمانی می‌توانم بگویم جهان‌بینی در من تاثیر گذاشته است که از کسانی که به من خدمت نمودند سپاسگزاری کنم.
• سپاسگزاری با توجه به آموزش‌های کنگره به صورت دلی و با دلنوشته و پاکت است. چهارشنبه هفته آینده جشن دیده‌بان در شعبه شیخ بهایی برگزار می‌شود و باید با جهان‌بینی که بدست آورده‌ایم از دیده‌بانان محترم با پاکت قدردانی کنیم.
• دیده‌بانان باید دوشنبه‌ها در جلسه‌ی شورای دیده‌بان‌ها در تهران شرکت کنند که عملاً یکشنبه شب تا دوشنبه شب در خانه نیستند. چهارشنبه‌ها هم تهران هستند، پنج‌شنبه‌ها هم کرمان، کردستان، مشهد و یا هر شهر دیگری خدمت می‌کنند. از خانواده‌ی محترم این عزیزان بابت تمام خدماتشان در صور‌پنهان تشکر می‌کنیم.

• در آخر، تشکر ویژه دارم از آقای منصوری، آقای سلامی، آقای صدیقی که در اصفهان برای ما زحمت می‌کشند تا به این آرامش دست یابیم و روی این صندلی‌ها بنشینیم. همچنین تشکر می‌کنم از آقای خدامی و چند نفری که اولین بار مسیر تهران ـ اصفهان را آمدند، لژیون‌ها را راه‌اندازی کردند و در حال حاضر اصفهان هفده شعبه دارد.

• تایپ: مسافر فرشاد (لژیون۱۲)، مسافر جواد (لژیون۷)
• ویراستار: مسافر مهدی (لژیون۱۶)، مسافر امیر (لژیون۱۰)
• عکاس: مسافر نیما (لژیون۵)
• صوتی: مسافر مهران (لژیون۴)
• مرزبان خبری: مسافر میلاد (لژیون۱۹)
• تهیه و ارسال: مسافر حمزه