سلاح دیده‌بانان محبت است

دوازدهمین جلسه از دوره نهم کارگاه‌های آموزشی کنگره60 نمایندگی ایران با استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر مژگان و دبیری همسفر لیلا با دستور جلسه «هفته دیده‌بان» روز دوشنبه 22 اردیبهشت 1404 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از راهنمایم تشکر می‌کنم و همین‌طور از مرزبانان دوره قبل و ایجنت  بابت تلاش‌هایشان تقدیر و تشکر می‌کنم. این‌هفته، هفته دیده‌بان است. ما به‌طور کلی در کنگره ۴ جشن داریم؛ جشن دیده‌بان‌، جشن راهنما، جشن همسفر و جشن مرزبان‌ و ایجنت. در جشن‌ها ما باید از این عزیزان تقدیر و تشکر کنیم. ما باید به این آگاهی برسیم که دیده‌بان‌ها چه کسانی هستند؟ همه این افراد روزی راهنما، مرزبان و خدمتگزار کنگره۶۰ بودند تا به این مرتبه رسیدند و بعد از آن جایگاه دیده‌بانی را تجربه کرده‌اند. آقای مهندس در سخنان خود می‌فرمایند: دیده‌بان‌ها ستون‌های کنگره ۶۰ هستند؛ اگر ما ساختمانی را در نظر بگیریم که ستون‌های این ساختمان و پایه و اساس آن محکم نباشد، این بنا دوام نمی‌آورد و سقوط می‌کند.

چیزی که باعث شد من در کنگره ماندگار باشم نظم و قوانینی بود که در کنگره حاکم است و همه این قوانین را به نحو احسنت انجام می‌دادند. اینکه همه‌چیز سر ساعت برگزار می‌شد، منِ رهجو باید ساعت ورود خود را ثبت می‌کردم، سر لژیون می‌نشستم و از راهنمای خود آموزش می‌گرفتم و سی‌دی می‌نوشتم؛ اما از پشت پرده این قضایا خبری نداشتم. سیستم کنگره با توجه به تشبیهی که آقای مهندس کردند به‌ مانند یک درختی است ریشه‌های این درخت آقای مهندس هستند و به‌عنوان بنیان کنگره ۶۰ نامیده می‌شوند. تنه‌های این درخت دیده‌بان‌ها، شاخ و برگ‌های آن راهنمایان و مرزبانان و شکوفه‌های آن تازه‌واردینی هستند که وارد کنگره می‌شوند؛ اگر کوچک‌ترین ایرادی در این سیستم به‌ وجود آید دیده‌بان‌ها نظاره‌گر هستند و به این ایرادات رسیدگی می‌کنند.

دیده‌بان به معنای نظاره‌گربودن و دیدن است و این نظاره‌گربودن به معنای دید ظاهری نیست؛ بلکه به معنای این است که همه قوانین را وضع می‌کنند، همه ایرادات را می‌سنجند و به بهترین شکل این قوانین را برای ما رصد می‌کنند تا ما در آرامش باشیم. اهداف کنگره۶۰ برای مدت و زمان خاصی در نظر گرفته نشده است؛ به‌خاطر همین آقای مهندس روی موضوع نظم خیلی حساس هستند و برای من این موضوع خیلی جالب بود که بارها رفتم اطلاعات کسب کردم و به این آگاهی رسیدم که آقای مهندس کنگره۶۰ را برای زمان خاصی بنا نکرده‌اند و ایشان دید بزرگ‌تری نسبت به این قضیه داشتند و ‌خواستند انسان‌های زیادی وارد کنگره شوند و به حال خوش برسند.

افرادی را که به‌عنوان دیده‌بان می‌شناسیم کارآزموده‌های آقای مهندس هستند. این افراد شاید در گذشته‌ به تنهایی برای تخریب یک محله یا بر هم ریختن یک شهر کافی بودند؛ ولی با علمی که آقای مهندس به این افراد آموزش دادند و این افراد آموزش گرفتند، توانستند کارآزموده شوند و از گذرگاه‌ها و صافی‌های زیادی عبور کنند و با عشق، عقل و ایمان خود تصمیم بگیرند تا به مرتبه دیده‌بانی رسیدند. در کنگره۶۰ این افراد دور گردن خود شال سفید می‌اندازند و شال سفید به نشانه صلح و آرامش است و سلاح این افراد نیز محبت است.

قبل از کنگره وقتی من کلمه دیده‌بان را می‌شنیدم، فکر می‌کردم دیده‌بان یک فرد نظامی است که منطقه‌ای و یا فردی را نظاره می‌کند تا به آن فرد یا آن جایگاه آسیبی وارد نشود؛ اما با ورودم به کنگره۶۰ با این ۱۴ دیده‌بان عزیز که آقای مهندس آن‌ها را یکی پس از دیگری انتخاب کرده‌اند آشنا شدم. دیده‌بانان ایرادهای کنگره را شناسایی کرده و به بهترین شکل برای ما صلح و آرامش ایجاد می‌کنند. به‌طور مثال اگر یک راهنما سر لژیون خود بنشیند و ببیند هیچ نظم و انضباطی برقرار نیست، نه رهجویی که با حال خراب به کنگره آمده است، می‌تواند آموزش بگیرد و نه آن سیستم پابرجا می‌ماند.

در آخر امیدوارم در این‌هفته قشنگ به بهترین شکل بتوانیم از دیده‌بان‌های عزیز که واقعاً به‌ خوبی و شایستگی برای ما خدمت می‌کنند تشکر و قدردانی کنیم و قدردانی ما در خور و شایستگی آن‌ها باشد و بتواند گوشه کوچکی از زحمات این عزیزان را جبران کند.

عکاس: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
تایپیست: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایران