آموزش علم و هنر زندگی؛ با فراگیری جهان‌بینی

پنجمین جلسه از دوره بیست و چهارم از سری کارگاه های آموزشی کنگره60 ویژه‌ی مسافران و همسفران نمایندگی زنجان، با استادی مرزبان مسافر محمدرضا، نگهبانی مسافر کامران و دبیری مسافرعلی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌؛ با دستور‌جلسه‌ی جهان بینی 1 و 2 در روز پنج‌شنبه 18 اردیبهشت 1404 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

شاکر و سپاسگزار خداوند هستم که امروزهم در کنگره حضور دارم و این توفیق نصیب بنده شد تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش ببینم، از نگهبان لژیون سردار، ایجنت محترم و لژیون مرزبانی تشکر می نمایم.

دستور جلسه جهان بینی 1 و 2 می باشد، تعریف جهانی در جزوه به این صورت است که: آن چیزی که من نسبت به دنیای درون و بیرون خود برداشت، دریافت، احساس و ادراک می نمایم؛ اما درک این تعریف ممکن است سخت باشد، اگر به صورت ساده بخواهم بگویم: جهان بینی یعنی آن چیزی که در سر خود دارم یا چیزی که من به آن فکر می کنم.

به عنوان مثال جهان‌بینی من نسبت به پول و مادیات، یعنی تفکر من نسبت به پول و مادیات هر چیزی باشد، جهان‌بینی من نسبت به آن موضوع می‌شود؛ جمله‌ی معروفی است که می‌گوید: مراقب افکارت باش که گفتارت می‌شود، مراقب گفتارت باش که کردارت می شود و مراقب کردارت باش که تقدیرت می شود؛ یعنی من به هر چیزی که فکر می‌نمایم، آن را به زندگی خود دعوت می‌کنم؛ دقیقا جهان‌بینی این مسئله را به من یاد می‌دهد که تفکرات من آینده‌ی من را رقم خواهد زد.

چیزی که من از جهان بینی یاد گرفته‌‌ام، این است که جهان‌بینی هنر زندگی کردن را به من می‌آموزد، به من می آموزد که به گونه ای زندگی نمایم که آسیبی به خودم و اطرافیانم وارد نکنم، طبق آموزشی که گرفته‌ایم، زندگی کردن را بایستی اولویت خود قرار دهیم، خیلی از مسائل پیش می‌آیند که من نتوانم زندگی کنم، پس مهم‌ترین کاری که من باید انجام دهم، سالم زندگی کردن می‌باشد؛ نکته‌ای که یاد گرفته‌ایم این است که انسان بد وجود ندارد؛ انسان‌ها اگر بدانند چیزی بد می‌باشد و یا زندگی مانند بومرنگ و آینه می‌باشد و هر کاری که انجام می‌دهند، به خودشان برمی‌گردد، آن را انجام نمی‌دهند.

زمانی است که انسانی در مسیر زندگی من قرار می‌گیرد و من را آزار می‌دهد و این موضوع من را ناراحت می‌کند، می‌توانم به چند صورت به این موضوع نگاه کنم که چرا در مسیر من قرار گرفته و یا من چه کاری انجام داده‌ام که این اتفاق افتاده است، اما من آموخته‌ام که نباید آن شخص را ببینم که من را آزار می دهد، آن شخص آیینه‌ی من می‌باشد و در حال انجام وظیفه‌ی خود بوده و مسئولیتی دارد که موضوعی را به من آموزش دهد.

من این را یاد گرفته ام؛ تمام سختی ها، مشکلاتی که در زندگی دارم را خودم با تفکر غلط به وجود آورده‌ام و چاره‌اش را در بیرون از خود و دیگران جستجو نکنم، زیرا خودم مسئول صد در صدی این مسائل می باشم و قطعا خودم می توانم آن را تغییر دهم و به آن سمتی که دوست دارم سوق دهم. از این که به صحبت های من توجه کردید از همه‌ی شما عزیزان سپاسگزارم‌.

رهایی‌های هفته‌ی سوم اردیبهشت ۱۴۰۴:

مسافر محسن از لژیون نهم به راهنمایی مسافر علی

مسافر سعید از لژیون ویلیام وایت به راهنمایی مسافر صمد

خدمتگزاران سایت نمایندگی زنجان

تایپ: مسافر محسن از لژیون دهم

ارسال: مرزبان خبری مسافر شهرام