حس شیرین رهایی

رهایی، درک این حقیقت است: تنها زمانی‌که از بندهای درون خود رها شدی، می‌توانی با دنیای بیرون در هماهنگی کامل باشی. اگر بخواهم تجربه‌ام را از ابتدای سفر تا رهایی به اشتراک بگذارم، باید بگویم: درست است که من به واسطه بند اعتیادی که مسافرم برای خودش ایجاد کرده بود و به جهت درمان اعتیادش با ایشان همسفر شدم و خودم را بدون مشکلات اساسی می‌دیدم ولی اعتراف می‌کنم که در زمان سفر به غیر از آموزش‌های کنگره، از مسافرم نیز درس‌هایی آموختم؛ بزرگ‌ترین درسی که گرفتم، این بود که من ادعای سالم بودن را دارم ولی با وجود تمام آموزش‌ها هنوز نتوانسته‌ام به‌ خوبی از یکسری بندهایی که در وجودم است، رها شوم.

به‌نظرم مسافرانی که به رهایی می‌رسند، انسان‌هایی قوی، با ایمان، با اراده و مصمم‌تر از ما همسفران هستند. مسافرم راهی برای رشد بیشتر من بود، برای اینکه بفهمم بزرگ شدن و انسان بودن، به ادعا نیست، بلکه به عمل، فرمانبرداری و امید است. دریافتم که مصرف‌ کنندگانی به ظاهر ضعیف و بی‌اراده که ما در زندگی خود می‌بینیم، درواقع محبت خداوند هستند تا ما یاد بگیرم "هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم".

نویسنده: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم)
رابط خبری: همسفر هلدا رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم)
ویراستاری و ثبت: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شادآباد