وادی دوم؛ به دست‌آوردن مقام انسانی

نهمین جلسه از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ ویژه مسافران نمایندگی ملایر، با استادی پهلوان مسافر محمد، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر حمید با دستور‌جلسه «وادی دوم و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر سپاسگزار خداوندم که دوباره اینجا هستم و در خدمت دوستانم از آقای مهندس تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند از نگهبان جلسه و استاد خوبم آقای مجتبی تشکر می‌کنم، خب امروز لژیون سردار خدمت‌گزار بود، سعادتی بود که در خدمت دوستان باشیم حالا دستورجلسه وادی دوم است هیچ مخلوقی جهت بیهودگی خلق نشده حتی اگر آن مخلوق خودش هم فکر کند که بیهوده خلق شده است. راجع به دستورجلسه برداشت خود من و تاثیر وادی دوم روی من این است که انسان از زمانی که خلق شده است اهریمن قسم خورد من انسان را از راه به در می‌کنم و همیشه سر راهش مشکل درست می‌کنم و انسان هم خب به اختیاری که داشت همیشه مسیرها را خودش رفته است، حالا یکی از ابزارهای اهریمن خشخاش همین مخدر است، یکی از راه‌هایی که انسان را بتواند گمراه کند و مقام انسانی را از انسان بگیرد همین با تشویق لذت‌ها و مصرف مخدر و لذت آنی انسان را از مقام انسانیش گرفت چرا چون وقتی که انسان درگیر خمر می‌شود یک سری پوشش بر افکار و اندیشه انسان کشیده می‌شود و انسان خیلی چیزها را نمی‌بیند و این رفته رفته در این مسیر ضد ارزش‌ها و درگیر خمر یواش یواش جایگاه و مسئولیتی که خداوند بر عهده انسان گذاشته را از دست می‌دهد و مقام انسانیش را از دست می‌دهد و انسان به پایین‌ترین جای خودش می‌رسد یعنی جایی که دیگر اختیار ندارد، حتی اختیار جسم خودش اختیار روان خودش و اختیار از جای خودش بلند شدن ندارد و انسان دچار افسردگی و پوچی می‌شود. مواد بلایی به سر انسان می‌آورد که حتی دست به خودکشی می‌زند و بارها و بارها شنیدیم و دیدیم و چه کسایی که خودشان را کشتند چون درگیر مواد بودند و به پوچی رسیدند که حالا این وادی به ما مصرف‌کننده‌ها امید می‌دهد می‌گوید انسان اگر شما در هر جایی هستید و هر موقعیتی هستید بیهوده خلق نشده‌اید یعنی خداوند هر موجودی را که خلق کرده بهر کاری ساخته شده، حالا در هستی هم شما نگاه کنید تمام موجودات کار خودشان را انجام می‌دهند، یعنی هیچ موجودی نیست که برتر باشد نسبت به دیگری، یعنی هر کدام برای هدفی خلق شده‌اند. حالا در کنگره ما یک نمونه کوچکی از جهان هستی را داریم. این کنگره جایی است که انسان احیا می‌شود و دوباره مقام انسانی را به دست می‌آورد. ما نمونه‌ای از خلقت هستیم همه آدم‌ها کار خودشان را انجام می‌دهند و هر کدام یک رسالت و یه مسئولیت به گردن دارند، از خود آقای مهندس که رسالتش مشخص است و دیده‌بان‌ها و ایجنت‌ها راهنمایان عزیز، مرزبان‌ها، نگهبان جلسه، دبیر حتی خدمتگزاری که مهمان‌دار است و نگهبان نظم، همه‌ی این‌ها یک کاری را انجام می‌دهند تا این هستی به چرخه خودش ادامه می‌دهد و راه به تکامل رسیدن را با ما نشان می‌دهد. ممنون که به حرفای من گوش کردید.

عکاس و تایپ: مسافر مصطفی لژیون پنجم
تنظیم و ارسال: مسافر وحید لژیون چهارم
مسافران نمایندگی ملایر