یازدهمین جلسه از دوره سی و پنجم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران با استادی مسافر وحید، نگهبانی مسافرمحمودو دبیری مسافر علی با دستور جلسه " وادی دوم وتاثیر آن روی من" شنبه 8 اردیبهشتماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد
خداوند را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم، تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. تشکر ویژه دارم از راهنمای عزیزم، ایجنت محترم، گروه مرزبانی و همه عزیزانی که این شرایط را مهیا کردند که از بابت تجربه این جایگاه بسیار خوشحالم.
دستور جلسه وادی دوم و تأثیر آن روی من، به دو بخش تقسیم میشود در بخش اول، هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به این حیات نمینهد در گذشته با خود می اندیشیدم: چرا به این دنیا آمدهام؟ چه هدفی در خلقت من بوده است؟ همیشه با این تفکرات باطلی که به ذهنم خطور میکرد و همراهم بود متوجه این موضوع نبودم که بیشتر به باتلاقی فرومیروم که زاییده سیاهیهای افکارم است و هیچگاه نمیدانستم که این ضربهها را از کجا میخورم.
زمان مصرف فراموش کرده بودم که مخلوق پروردگار هستم و حتماً در خلقت من انگیزهای الهی وجود دارد. در بخش دوم دستور جلسه میگوید: هیچکدام ازما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم؛ پیام کنگره رازمانی دریافت کردم که سردرگم به دنبال بهشت، برای رسیدن به آرامش میگشتم غافل از اینکه برای رسیدن به روشناییهای باید از تاریکی ها عبورمی کردم.
با ورود به کنگره آرامآرام دریافتم برای رسیدن به این مکانی که مملو از دانش و عشق و محبت است باید آن تاریکی ها را پشت سر میگذاشتم و در ادامه هرچقدر به دانشم افزوده میشد فهم این مسئله برایم واضحتر میشد که چرا در این جهان هستی که سرشار از عشق و محبت است؛ همیشه شاکی و در حال جنگ وجدل با تمام اطرافیان بودم، علت عصبانی بودنم را متوجه شده بودم اکنون میدانستم که من به هیچ نیستم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنم. در حال حاضر، هرروزی که میگذرد به رسالت وجودی خود بیشتر پی میبرم که بابت این آگاهی، از خداوند خود بسیار سپاسگزارم.
(8).JPG)
تایپ: مسافر علیرضا
تنظیم و ارسال: مسافر علی
- تعداد بازدید از این مطلب :
236