ناامیدی زمانی به وجود می‌آید که انسان به درب بسته می‌خورد

هشتمین جلسه از دوره بیست و پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰، نمایندگی گنجعلی‌خان کرمان، با استادی مسافر محمدرضا، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه "وادی دوم و تأثیر آن روی من" یکشنبه ۷ اسفند ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

خدا را شاکرم که امروز در این جایگاه حضور دارم و از آقای مهندس تشکر میکنم که راه درمان را برای من هموار کردند، درمان کامل و بی نقص، درمانی که توانایی‌های قبل من برمیگردد یک درمان که ناامیدی و مشکلات ندارد یک درمان که وسوسه ندارد و مشکل زندگی کردن با آدم‌های مصرف کننده را هم ندارم.

 از راهنمای درمان موادم آقاحمزه و از راهنمای درمان سیگارم آقا احسان تشکر می‌کنم که خیلی برای من زحمت کشیدن و ايشان با وجود مشکلات در طول یازده ماه بیش از ۵۰۰ ساعت برای من وقت گذاشتند،تا من به درمان و حال خوب برسم.

دستور جلسه امروز، وادی دوم،با عنوان هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمیگذارد و هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر به هیچ فکر کنیم 

ناامیدی زمانی به وجود می‌آید که انسان به درب بسته میخورد و این درب بسته، همان ترک اعتیادی بود که هیچ وقت نتیجه نداد ترک اعتیادی که تخریب‌هایش خیلی بیشتر از مصرف خود مواد بود ترک اعتیادی که صورت مسئله اش غلط بود و موفق نبود.

 ناامیدی برای تمام انسان‌ها هست و در مصرف کنندگان مواد بیشتر، من وقتی که روی درمان رفتم حس و عقلم به کار افتاد، متوجه تخریب‌ها و فرصت‌هایی که از دست رفته بود، شدم و راه سختی که برای درمان در پیش داشتم، اینجا ناامیدی به اوج خودش رسید ولی آقای مهندس می‌فرمایند هیچ موجودی بیهوده خلق نشده، گیاهان، جانوران بیهوده خلق نشده است و انسان که جایگاه ویژه خودش را دارد انسانی که اشرف مخلوقات است، انسانی که تجلی‌گاه صفات خداوند است هیچ وقت بیهوده خلق نشده و این انسان می‌تواند هر شرایطی با قوه‌ی عقل خودش تبدیل به بهترین کند.

در این وادی آقای مهندس می‌فرمایند انسان زمانی که به ناامیدی و پوچی میرسد از زمین و زمان و خداوند شاکی می‌شود که چرا این بدبختی‌ها برای من است چرا مشکلات من تمامی ندارد چرا من به دنیا آمدم و چرا خانواده‌ام من را به دنیا آوردند و من با آگاهی که از کنگره دارم می‌دانم تمام اینها به خواسته خودم بوده، خودم خانواده و اسمم را انتخاب کرده‌ام و من برای اعتیاد و تخریب‌هایم هیچ کس را مقصر نمی‌دانم حتی خودم را چون باید این مسیر را می‌آمدم.

حضرت آدم زمانی که نقض فرمان کرد و وارد تاریکی شد، اما اشتباهش را جبران کرد و جایگاهش نزد خداوند خیلی بالاتر از زمانی رفت که نقض فرمان نکرده بود و سختی‌ها باعث تکامل انسان می‌شود و ناامیدی زمانی به وجود می‌آید که من در مسیر ضدارزش‌ها قرار بگیرم و وقتی در صراط مستقیم قرار بگیرم امیدواری جای خودش را به ناامیدی می‌دهد.

 همانطور که با درست سفر کردن و به موقع سرجلسات حاضر شدن و به موقعCD نوشتن و دارو خوردن و راهنما را قضاوت نکردن و فرمانبردار بودن، امیدواری در طول مسیر برای من به وجود آمد و به درمان رسیدم 

تشکر که به صحبت های من گوش کردید.

تهیه و تایپ:مسافر محمدرضالژیون نهم

عکس، ویرایش و بارگذاري؛ مرزبانان خبری مسافر مجید