وادی دوم ما را به جنگ نرم، علیه خودمان دعوت می‌کند

هفتمین جلسه از دوره پنجاه و هفتم کارگاه آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی پروین اعتصامی اراک با استادی راهنمای محترم مسافر داوود نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر یوسف با دستورجلسه «وادی دوم و تأثیر آن روی من» یکشنبه ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد؛

سلام دوستان داوود هستم یک مسافر:با تشکر از دبیر جلسه بخاطر خلاصه گزارش خوبی که ارائه کردند. در ابتدا خدا را شکر می‌کنم که توفیق خدمت و بودن در این جایگاه را به من داد و یقیناً هر اتفاقی که می‌افتد به فرموده، استاد و بنیان کنگره، هیچ اتفاقی، اتفاقی نیست و اگر هم قرار باشد به بتکرار و یا دور به دور این اتفاق بیفتد، حتماً خالی از حکمت نیست. دستور جلسه امروز وادی دوم و تأثیر آن روی من است. خب، وادی دوم از پی وادی اول، که بحث تفکر است پیرامون بیماری اعتیاد و درمان آن اتفاق می‌افتد و یک سری مسائل را رقم می‌زند و حائز اهمیت است و از نظر من، و در چهارچوب وادی خدمت دوستان می‌گویم، و از مشارکت شما هم استفاده خواهیم کرد. 

وقتی بحث تفکر پیش می‌آید، در زمینه بیماری اعتياد و درمان آن این نقطه نظر ایجاد می‌شود که با فکر و اراده تنها موضوع درمان رقم نخواهد خورد. اتفاقی که در کنگره، می‌افتد اطلاعات ابتدایی در اختیار اعضاء قرار می‌گیرد خط و مشی مشخص می‌شود و کار از یک جايي شروع می‌شود، يعنی استارت، با تفکر خورده و راهکار بصورت مشاوره‌ای به شخص عرضه می‌شود و شروع و مبدأ، که استاد امین خیلی، در سی دی قبل از آن مهم یاد کردند که آدم باید مبدا و شروع را بداند تا آن اندازه و توانایی و ظرفیت را بتواند اندازه‌گیری کند. 

حرکت سنجیده‌ای انجام دهد که در اون وادی مفصل به ان پرداختند و دانستن مبدأ خیلی مهم است. و حرکت اتفاق می‌افتد و فرد پیرامون آن موضوعِ درمان یک نقشه ترسیم می‌کند با استفاده از نظر ترتيبی ونیم نگاهی هم به گذشته که از آن درس عبرتی بگیرد، تا بتواند قدمهای خود را رو به جلو بردارد. 

در این مسیر که قرار بگیرید، برای من که این طور بوده، وقتی که فکر کردم و حرکت کردم يک سری افکار در ذهن من ناخودآگاه آمد که این گذشته‌ای که من رقم زدم از نظر مالي، جسمی و روحی و روانی، من را به مرحله‌ای رسانده تا حتی می‌شود گفت یک سری امراض هم ایجاد کرده است.

کسی که نقشه وادی دوم را کشیده است ،گفته است این فکر می‌تواند یک گریزگاه باشد که بخواهم راه فرار باز کنیم که من نمی‌توانم. خيلی چیزها را از دست داده‌ام، و بهتر است که راه را ادامه ندهم و این ممکن است به عنوان‌ گریزگاه باشد. البته یادمان باشد که کنگره با روش دی اس تی وجهان بینی، خيلی کمک‌ کرده است و کار فوق‌العاده‌ای انجام داده است. وقتی یک تازه وارد سه تا پله کاهش می‌دهد، و حرکت می‌کند خودش می‌فهمد، و نکته‌ حائز اهمیت این است، که‌ هستی دو راهی را برای ما مشخص کرده است.

نور، تاریکی، و روشنایی، این دو راهی بسیار مهم است. در این انتخاب‌ها بعد، هم به شما می پردازد که نمی‌خواهم جلوتر بروم. نظر مشورتی کسی که جایگاه مشورتی داشته باشه استفاده کنم تا بتوانم از این گذر گاه سخت، که وادی از آن یاد می‌کند.که ما در آخر باید به آن بپردازیم و آن را به عنوان یک اصل در نظر بگیریم.که در آخر این اصل واقعی، نتیجه بخش می‌شود مثل کسی که هروئین مصرف می‌کرده در گذشته و الآن دارو اوتی مصرف می‌کند و درمان می‌شود، و تبدیل به یک انسان کارآزموده تبدیل می‌شود. خودش عامل اصلی، برای حرکت کردن می‌شود و برای جلو رفتن و رسیدن به هدف که درمان اعتیاد است حرکت می‌کند. خيلی ممنونم که به صحبت‌های بنده توجه کردید.

تایپ: مسافر محمد(لژیون پانزدهم)

تنظیم: مسافر امیر 

«گروه مسافران شعبه پروین اعتصامی اراک»