وادی دوم میگوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمیگذارد. هیچکدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خودمان به هیچ فکر کنیم».
اگر در وادی اول به اندازه کافی و درست فکر کرده باشیم، ممکن است برای ما روشن شده باشد که خیلی چیزها را از دست دادهایم یا ممکن است در حال از دست دادن باشیم، که این میتواند هم مادی باشد و هم معنوی. ولی چیزی که الان مهم است، این است که ما در اثر حرکات غلط و ضد ارزشها برای خودمان مشکلاتی را به وجود آوردهایم که روی ساختار جسم ما تخریبهایی را به وجود آورده و خود را به صورت انواع بیماریها نشان میدهد. بر اثر این مشکلات ما ناامید میشویم و فکر میکنیم که زندگی برای ما تمام شده است. اما ما نباید ناامید شویم. باید برای رهایی تلاش کنیم و بدانیم که ما در این جهان هستی تنها نیستیم و صاحبی به نام قدرت مطلق داریم، که نیرویی مافوق است و باید از او کمک بگیریم.
البته به شرط اینکه از ضدارزشها دوری کنیم و به ارزشها بپردازیم و در مسیر صراط مستقیم قدم برداریم، تا از اعماق تاریکیها بیرون بیاییم و به عظمت روشنایی برسیم. مورد حمایت نیروی مطلق قرار بگیریم و به آرامی، سازندگی را در جسم و روان و جهانبینی خودمان به وجود بیاوریم. بدانیم که ما به تنهایی هیچ نیستیم، حتی اگر به هیچ فکر کنیم. امید داشته باشیم که پایان شب سیه سفید است و بعد از سیاهی شب، خورشید عالم تاب طلوع خواهد کرد.
نویسنده: همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون دهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرست
- تعداد بازدید از این مطلب :
141