جهان‌برپایه‌اضدادبناشده‌است

«آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است، دوستان تنها پیوند محبت ما را به هم متصل نگاه خواهد داشت»

ما در وادی اول آموختیم که همه انسانها برای خلق شدن نیاز به تفکر دارند.(با تفکر ساختارها آغاز می شود و بدون تفکر هر آنچه که هست رو به زوال می رود). ما به دلیل تفکر نکردن در مسائل سال‌ها مسیر زندگی خودمان را گم کرده بودیم، ما یاد گرفتیم برای پیدا کردن مسیر درست زندگی اولین حرکت تفکر است و به همراه تفکر سعی و تلاش کنیم تا بتوانیم به تفکر خود جهت بدهیم.

پس باید خوب فکر کنیم و بدانیم که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به این حیات نمی‌نهد، هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. خداوند در آیه ۱۱۵ سوره مؤمنون می فرمایند: «آیا گمان برده اید که شما را بیهوده  آفریده ایم و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟» اگر ما فکر کنیم که تمام هستی  زمین، آسمان، گیاهان، حیوانات و.... برنامه‌هایی که خداوند برای همه ما در نظر گرفته صرفا برای همین چند روز است، فکری کاملا بی معنی است. اگر فکر کنیم که بیهوده پا به این هستی گذاشته ایم؛ قطعا این تصور نادرست ما است که نتوانسته‌ایم به هسته درونی آن پی ببریم.

گاهی اوقات از خودمان سوال می‌کنیم و پیش خودمان فکر می‌کنیم که ما از کجا آمده ایم؟ بهر چه آمده ایم؟ آیا به این دنیا آمده ایم که صرفا بخوریم و بخوابیم و از آن لذت ببریم؟ زمانی که انسان پا به عرصه هستی گذاشت قدرت مطلق او را بر سر دوراهی قرار داد، یکی راه تاریکی و ضدارزش‌ها و دیگری راه روشنایی و ارزش‌ها و انسان می‌تواند به واسطه اختیاری که دارد یکی از این دو راه را انتخاب کند اگر به سمت ضد ارزش‌ها حرکت کنیم خرابی و ویرانی به بار خواهد آورد؛ ولی اگر در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم به سازندگی و آبادانی خواهیم رسید.

اصولا انسان تاریکی را برای پی بردن به عظمت روشنایی‌ها تجربه می‌کند و می‌دانیم که جهان بر پایه اضداد بنا شده است. ما تا تاریکی ها را تجربه نکنیم نمی توانیم به عظمت روشنایی‌ها پی ببریم. وادی دوم(هیچ مخلوقی جهت بیهودگی،قدم به حیات نمی‌نهد.هیچ یک از ما به هیچ نیستیم،حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم)؛ ما را به سوی روشنایی‌ها هدایت می کند و نور را در دل ما روشن می‌کند و به ما می‌آموزد که می‌شود از تاریکی‌ها خارج شد و به سوی روشنایی‌ها حرکت کرد؛ ولی برای خارج شدن از تاریکی‌ها؛ باید خواسته انسان قوی باشد و ایمان داشته باشد که در این مسیر تنها نیست و نیروی عظیمی همچون قدرت مطلق همواره در کنار انسان قرار دارد.

قدرت مطلق و نیروی عظیم انسان را در این مسیر یاری می‌رسانند؛ البته به شرط اینکه به سمت ارزش‌ها و صراط مستقیم حرکت کنیم و از ضد ارزش‌ها دوری نماییم. هدف از خلقت انسان و فرستادن آن به زمین آموزش و خدمت می‌باشد. همه ما دارایی خصوصیات و توانایی‌های خاص خودمان هستیم که نظیر آن وجود ندارد؛ فقط باید تلاش و کوشش کنیم تا بتوانیم به خواسته‌های خود برسیم.

نتیجه که از این وادی می‌گیرم، این وادی به ما این نوید را می‌دهد که می‌شود از نو شروع کرد، پس ما باید با تمام وجود در مسیر آموزش قرار بگیریم و برای اینکه بتوانیم به آن آرامش و آسایش برسیم؛ باید امیدوار باشیم و برای حل مشکلات تلاش کوشش کنیم و در مسیر ارزشها حرکت کنیم تا یک خدمتگزار واقعی باشیم. خدا را شکر می‌کنم که در کنگره۶۰ قرار گرفتم وبا آموزش‌های ناب کنگره۶۰ آشنا شدم.

منبع: اپلیکیشن (انتشارات دژاکام)
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سمیه(دنور)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره(عضو لژیون سردار)
عکس: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس(عضو لژیون سردار)
ویراستاری و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زاگرس