برای بالا بردن ظرفیت خود نیاز به آموزش، تجربه و تفکر داریم.

همسفر بهجت(لژیون سردار)

ظرفیت چیزی است که خداوند کم یا زیاد در وجود هر کسی نهاده است و هر شخص خود می‌تواند ظرفیت وجودی خویش را تشخیص و تغییر دهد و برای رسیدن به تعالی، پیشرفت و زندگی سالم در بالا بردن و بهینه‌سازی آن تلاش کند. مسئولیت هم وظیفه ای است که در زندگی و جهان پیرامون برایمان تعیین شده یا می‌شود و ما باید به درستی و کفایت آن را انجام دهیم. بزرگترین مسئولیتی که در جهان خلقت به ما محول شده است، محافظت و مراقبت از جسم و شهر وجودی خویش است. آسیب‌هایی را که در گذر زمان و طی سال‌ها به جسم، روح و درکل وجود خود وارد کرده‌ایم، به آرامی و در طول زمان باید برطرف کنیم. چه بسا بسیاری از مشکلات و شکست‌ها به خاطر نداشتن ظرفیت مناسب و انتخاب نادرست مسؤلیت‌ها با اشخاص نامناسب می‌باشد. برای بالا بردن ظرفیت نیاز به آموزش، تجربه و تفکر داریم. به لطف خدا و کمک جناب آقای مهندس کنگره همانند دانشگاهی برای این مقوله در سر راه ما قرار گرفته است که ما می‌توانیم به کمک آموزش‌های کنگره توسط راهنماهای گران‌قدر و استفاده از تجربیات پرارزش آن‌ها برای بهبود ظرفیت و قبول مسئولیت‌های درخور خویش تلاش کنیم. باید همواره سعی ما در این باشد که قبله را گم نکنیم. یعنی مسیر را گم نکنیم، در صراط مستقیم قرار بگیریم، از منیت دور باشیم، صداقت، راستی و درستی را سرلوحه خدمات خویش قرار دهیم. اگر خدمت و وظیفه‌ای بر گردن ما است آن را به نحو شایسته انجام دهیم و به قولی کم نگذاریم. به اندازه توان و ظرفیت خود در خدمت‌ها کوشا باشیم و اول ظرفیت خویش را افزایش دهیم و بعد خدمتی بالاتر و سخت‌تر را قبول کنیم تا بتوانیم هم به وجود خویش و هم دیگران آرامش و حال خوش را هدیه دهیم. به امید روزی که همه انسان‌ها در آرامش زندگی کنند.

همسفر زهرا(لژیون سردار)

خدایا شکر و سپاس بی‌نهایت تو را سزاست که مسیر کنگره را برای من نمایان کردی و به من توفیق دادی در کنار بندگان خوب و محبوب تو قرار بگیرم و بیاموزم آنچه را باعث پیشرفت و تعالی من می‌شود. با خود می‌اندیشم من از کجا آمده‌ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می‌روم آخر؟ با توجه به شواهد بسیاری که در اشعار، احادیث و کتاب مقدس آمده است، وقتی قدرت مطلق، تصمیم به خلق انسان گرفت؛ پیکر انسان را از گل سرشت، از روح ملکوتی خود در آن دمید و انسان را خلق کرد؛ چه خلقت کامل و زیبایی! به خود فتبارک الله احسن الخالقین گفت؛ آن‌گاه به‌خاطر کرامتی که برای انسان قائل شد، به تمام فرشتگان دستور سجده داد. با کمی تفکر و در پی آموزش‌های ناب و بی‌نظیری که در کنگره۶۰ می‌گیرم، متوجه شدم چه سال‌های طولانی را در جهل و تاریکی سپری کرده‌ام. بدون تفکر درباره اینکه مسئولیت من در این جهان خاکی چیست؟ برای جهان یا جهان‌های بعدی چه کرده‌ام؟ همیشه از همه طلبکار بودم و بدون توجه به نعمت‌هایی که قدرت مطلق در اختیار من قرار داده است؛ فقط گذران عمر می‌کردم. مغرور و طلبکار از همه و خالق خود این همه سال را سپری کرده بودم. با ورود به کنگره دریچه‌ای به روی من گشوده شد و با آموزش‌هایی که گرفتم متوجه شدم، خداوند به بندگان خود کرامت داده است و چه زیبا بعضی از بندگان نقش و وظیفه انسانی خود را به بهترین نحو اجرا می‌کنند.

آری من اگر بخواهم قبله خود را گم نکنم؛ باید بیاموزم سپاسگزار زحمات بندگان خدا باشم. مگر نه این است که روح خدا در کالبد انسان دمیده شده است؛ پس اگر نتوانم از بندگان خدا تشکر کنم مطمئنا هرگز نمی‌توانم از خداوند تشکر کنم. در پی آن باید بدانم اگر روزی به جایی رسیدم هرگز فراموش نکنم چه مسیر پررنجی را به کمک اساتید و بزرگان کنگره طی نموده‌ام. باید تلاش کنم و مزد این خدمات را بپردازم. خدای را شکر با آموزش‌های ناب کنگره، ذره ذره ظرف وجودی من بزرگتر شد و ظرفیت من بالا رفت و در قبال این ظرفیت، مسئولیتی به دوش من است که باید با خدمت کردن، مخصوصا خدمت مالی در لژیون سردار، به خودم کمک کنم تا قبله و هدف اصلی خود را که ‌خدمت به خلق است، گم نکنم. بنابراین تصمیم گرفتم با پرداخت مبلغی ناچیز در این مسیر کمکی باشم تا راه کنگره برای دیگران نیز مستدام باشد و یکی از دستورات الهی را هم که انفاق است اجرا کنم که صد البته برکات غیر قابل وصفی برای زندگی من در برداشته و خواهد داشت. امیدوارم بتوانم ظرفیت وجودی خود را بالاتر برده و در ادامه تمام سعی خود را برای انجام مسئولیت‌هایی که بر عهده من گذاشته می‌شود، انجام دهم و اینگونه شکرگزار نعمات الهی و زحمات تک‌تک عزیزانی باشم که مرا یاری کردند تا به حال خوش برسم.

ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه لژیون سوم(دبیر سایت)
همسفران نمایندگی رضوی مشهد