ظرفیت به صورت فطری در وجود انسان نهفته‌ است

جلسه هفتم دوره سی‌ام کارگاه‌های آموزشی، خصوصی مسافران  کنگره ۶۰ نمایندگی سهروردی اصفهان به استادی راهنما مسافر سعید، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر داوود با دستور جلسه ((ظرفیت، مسئولیت، قبله گم‌ کردن))  سه‌شنبه 2 اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که بار دیگر توفیق حضور در کنگره ۶۰ را یافتم. از مسئولین شعبه، ایجنت محترم، گروه مرزبانی و نگهبان عزیز سپاسگزارم. 
دستور جلسه امروز درباره ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن است. سه واژه‌ای که در کنار هم معنا می‌یابند و قرار است ما را به عمق موضوع رهنمون کند. باید ببینیم چه حقیقتی در پس این مفاهیم نهفته است و چه آگاهی‌هایی لازم است کسب کنیم.
ظرفیت یعنی گنجایش، قابلیت و پتانسیل. تمام موجودات، از جمله انسان، دارای ظرفیت‌هایی هستند. این ظرفیت‌ها اکتسابی‌اند، اما برخی نیز قابل احیا هستند، زیرا به صورت فطری در وجود انسان نهفته‌اند و می‌توان با کار، تمرین و ممارست آن‌ها را شکوفا کرد. ظرفیت‌ها ممکن است با انجام یا عدم انجام کارها شکل بگیرند و هم مثبت باشند، هم منفی. 
به‌عنوان مثال، فردی که روز اول مصرف‌کننده مواد مخدر نیست، از یک نقطه شروع کرده و در مسیر، ظرفیت او گسترش یافته است. ظرفیت‌های منفی باید مانند روش DST در درمان اعتیاد، به‌آرامی کاهش یابند. 
اما سخن ما درباره ظرفیت‌های مثبت است، ظرفیت‌هایی که ما را به آرمان و اهداف والایمان می‌رسانند. به‌دست‌آوردن ظرفیت مهم است، ولی حفظ و مراقبت از آن اهمیتی دوچندان دارد. ظرفیت‌های عقلی، جسمی و احساسی نمونه‌هایی از این مفهوم‌اند. 
مسئولیت، مسئول یعنی جوابگو بودن؛ انسان، موجودی مکلف است و مسئولیت رفتار و زندگی خود را بر عهده دارد. طبق وادی دوم، هر فرد برای وظیفه‌ای معین، خلق شده است. برای انجام درست این مسئولیت، باید قابلیت‌ها و ظرفیت‌های درونی شکل گرفته باشند، در غیر این صورت، شخص دچار بحران و آشفتگی می‌شود. 
اگر مسئولیت‌ها براساس ظرفیت افراد تقسیم نشوند، هر سازمان یا سیستم دچار ناکارآمدی می‌شود. 
قبله گم کردن در هر مسیری که انتخاب می‌کنیم، اعم از تحصیل، معاش یا درمان، راه‌های انحرافی نیز وجود دارند. نباید نیروهای مانع را دست کم گرفت. بسیاری از ما با تمام وجود کاری را شروع می‌کنیم، اما نتیجه‌ای که انتظار داشتیم حاصل نمی‌شود؛ زیرا نیروهایی در مقابل ما فعال‌اند و اگر ما نیز با تمام توان تلاش نکنیم، نتیجه مطلوب رقم نخواهد خورد. 
در این مسیر، انسان‌هایی هستند که ما را منحرف می‌کنند و انحراف هزینه‌ای سنگین دارد. 
گاهی موضوعات بی‌اهمیت، ما را از مسیر اصلی دور می‌کنند. جناب مهندس در یکی ازسی دی ها داستانی را نقل کردند: 
فردی در مسیرش به یک سکه برخورد کرد. برای ارزش‌گذاری سکه، کاغذی را که در کنارش بود آتش زد، ولی آن کاغذ اسکناسی ۱۰۰ دلاری بود. 
ما نباید اجازه دهیم امور پیش‌پا افتاده ما را از مسیر اصلی دور کنند. صراط مستقیم هدف نیست، بلکه راهی است که ما را به هدف می‌رساند. ما به دنیا آمده‌ایم تا به تکامل و آگاهی برسیم. 
آقای حکیمی نیز در جایی نقل کردند که پس از رهایی، پیشنهاد کاری خوبی به ایشان شد و کاری پردرآمد که هرکس آن را می‌پذیرفت. اما ایشان آن را رد کردند، زیرا به‌دنبال هدف بزرگ‌تر، والاتر و گوهر شب‌چراغ بودند.
پس نباید به امور سطحی و گذرا دل بست؛ بلکه باید هدف را در افق‌های بلندتر جست‌وجو کرد.

ضبط صدا : مسافر سعید ل۱، مسافر رضا ل۵
تایپ: مسافرمحمدتقی ل۹، مسافر محمد ل4، مسافر مسلم ل۵
ویراستار: مسافر مرتضی ل۹، مسافرایمان ل۱
تنظیم و ارسال: مسافر جواد ل۱۴

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان