ارتقا ظرفیت در راستای پذیرش مسئولیت

جلسه چهاردهم از دوره چهل و سوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی مسافر نادر، نگهبانی مسافر فرید و دبیری مسافر حمید، با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت، قبله گم کردن» در روز دوشنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ ساعت ١٧ آغاز به کار كرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان نادر هستم مسافر. خیلی خوشحال هستم امروز در جمع شما عزیزان هستم. از نگهبان عزیز هم تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا آموزش بگیرم.
امروز اول اردیبهشت است و روز بزرگداشت استاد سخن سعدی را گرامی می‌داریم. سعدی می‌فرمایند: خردمندی را که در زمرهٔ اجلاف سخن ببندد شگفت مدار که آواز بربط با غلبهٔ دهل بر نیاید و بوی عنبر از گند سیر فرو ماند. بسیار قشنگ می‌فرمایند که وقتی که بوی سیر باشد، بوی عنبر خودش را نشان نمی‌دهد!
در این شلوغی دنیای کنونی که ما در آن زندگی می‌کنیم و دغدغه‌هایی که وجود دارد که اکثر آنها دغدغه‌هایی به ناحقی هستند، سخن حق و یا بیان حق که جناب مهندس و کنگره ۶۰ بیان می‌کنند شنیده نمی‌شود و خیلی باید از خودمان سپاسگزار باشیم که در این موقعیت قرار گرفته‌ایم. واقعاً باید قدردان این مجموعه باشیم که چه کرده‌ایم و چه شده است که در تقدیر ما کنگره ۶۰ قرار گرفته است و این نعمت بزرگی است کلام حق و سخن حق در کمتر جایی شنیده می‌شود.
اگر در جایی چنین کلام و سخنی می‌گویند، فهم آن واقعاً مشکل است ولی در اینجا جناب مهندس بسیار ساده مطالب را بیان می‌کنند و برای همه اقشار مختلف مردم قابل‌استفاده است و این جز خصوصیات کلام حق است. کنگره ۶۰ با آنان که نمی‌خواهند بدانند، هیچ کاری ندارد و به‌زور نمی‌تواند انسان‌ها را متحول کند و یا تغییر دهد. کنگره نمی‌تواند انسان‌ها را به‌زور از مواد مخدر و یا ضد ارزش‌ها جدا کند و تنها چیزی که می‌تواند انسان را از ضد ارزش‌ها جدا کند، فهم و آگاهی است!
اگر انسانی فهم و آگاهی داشته باشد و همراه با آموزش و تجربه باشد، امکان ندارد در راه مستقیم قدمی برندارد و کنگره به کسانی کمک می‌کند که خواهان درمان هستند. کنگره با کسی که نمی‌خواهد درمان شود کاری ندارد و منظور من هم درمان است. من حقیقتاً معنا و مفهوم درمان را در کنگره ۶۰ یاد گرفتم چون خودم جزو آن دسته از انسان‌هایی بودم که برای ترک به اینجا آمدم.
موضوع بحث امروز ما ظرفیت و مسئولیت است و همه ما می‌دانیم که اگر ظرفیتی در ما وجود نداشته باشد، در خیلی از موقعیت‌ها دچار مشکلاتی می‌شویم. حتی ظرفیت در کارهای کوچک هم وجود دارد و اگر من به‌عنوان‌مثال در طی زدن ظرفیت نداشته باشم دچار مشکل می‌شوم. اگر پول کلانی به من بدهند و من ظرفیت اداره آن را نداشته باشم، قطعاً خرابکاری انجام خواهم داد. این موضوع شامل مقام، پول، علم و همه این موارد می‌شود و اگر این ظرفیت شکل نگیرد، قطعاً تخریب به وجود خواهد آورد.
اگر من توانایی انجام کار ضد ارزشی را دارم ولی آن کار را انجام ندهم، کار بزرگی کرده‌ام. همیشه مسئولیتی که به ما سپرده می‌شود از ظرفیتی که داریم یک مقدار بالاتر است. همه کسانی که در هر مسئولیتی شروع به انجام کار می‌کنند، اوایل دچار یک سری مشکلات می‌شوند و ما آن را متوجه می‌شویم و این یک امر طبیعی است و این موضوع جای سرزنش ندارد. آن شخص آرام‌آرام ظرفیت خودش را ارتقا می‌دهد و خود را با آن مسئولیت هم‌تراز می‌کند و این کار صورت نمی‌گیرد مگر با تلاش!
در وادی نهم داریم که ظرفیت همان نقطه تحمل است و وقتی موضوعی در یک‌زمان معین و به طور مستمر استمرار داشته باشد، ظرفیت هم شکل می‌گیرد. اگر ما بخواهیم در مسائل ضد ارزشی نقطه تحمل خودمان را بالا ببریم، نیاز به آموزش نداریم و این کار خیلی راحت بوده و با لذت همراه است ولی گذرا! در موضوع مسائل ارزشی اما کاملاً متفاوت است و ما اگر بخواهیم در مسائل ارزشی ظرفیت خودمان را بالا ببریم، نیاز به دانایی داریم که با تفکر، آموزش و تجربه به دست می‌آید. در مسائل ارزشی بالابردن نقطه تحمل نسبت به مسائل ضد ارزشی بسیار سخت‌تر است.
مطلب دیگری که وجود دارد این است که اساس خلقت هم بر اساس همین موضوع است. قبل از اینکه انسان به کره خاکی بیایید، جایگاهی برای آن قائل شدند و آن زمان تک‌بعدی و مثل یک خط بوده است. بعد از آنکه به کره خاکی آمد و اختیار به او داده شد، تشکیل نفس واحده داد که همان روح و جن در کنار آن قرار گرفتند و یک مثلث تشکیل دادند؛ یعنی این موجود قبل از اینکه به کره خاکی بیاید فرق داشت و این کار بر چه اساسی شکل گرفت؟ یعنی خداوند متعال قبل از اینکه ما به این جایگاه برسیم از ما سؤال کرد که آیا حاضر هستیم به این جایگاه برسیم و ما گفتیم بله.
انسان کامل که به‌صورت موجودی سه‌بعدی است، جایگاه بسیار بالایی دارد؛ ولی روش این کار بر چه اساسی بوده است؟ روش این کار براین‌اساس بود که ما در کره خاکی قرار بگیریم تا مسئولیت بر عهده بگیریم و ظرفیت‌سازی کنیم. این دو یعنی ظرفیت و مسئولیت، در واقع مکمل یکدیگر هستند و هر چقدر که ظرفیت بالاتر باشد، مسئولیتِ بالاتری هم به عهده انسان‌ها قرار داده می‌شود.
این مسیر به این شکل طراحی شده است که انسان‌ها بتوانند خودشان را بزرگ‌تر کنند و ظرفیت خودشان را ارتقا بدهند. ما باید مسئولیت‌های خودمان را بپذیریم و در راستای آن حرکت کنیم تا بتوانیم با تلاش مداوم و پشتکار به وعده‌ای برسیم که خداوند داده است. ما باید همیشه در مسیر آموزش باشیم و آموزش باید مستمر باشد تا فایده داشته باشد.
خیلی ممنون هستم که به صحبت‌های من گوش دادید.

تایپ: مسافر بیت‌الله
ویرایش و ارسال: مسافر محمدرضا
نمایندگی ارتش