وادی چهارم در مسال حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویش است انسان یک راههای فراری پیدا میکند که از مسئولیت فرار کند. انسان اصولا دوست دارد خودش را از همه چیز مبرا کند هر چه جهل بیشتر مسئولیت کمتر. برای اینکه بدانیم کت تن چه کسی هست باید به کتب آسمانی نگاه کنیم اصل انسان نفس است، نفس تعیین موجودیت میکند. خواستهها دو دسته هستند معقول و غیرمعقول، انسانها بر مبنای دانایی رتبهشان فرق میکند. نفس سه قسمت دارد نفس اماره، نفس لوامه و نفس مطمنه. انسان بر اساس دانایی در یکی از این رتبهها قرار دارد نفس اماره از دستور میآید، نفس امرکننده غریزی است میخواهد به خواستهاش برسد اموال مردم را تصرف میکند و بعد هم خدایی هست حسابی هست آخرتی هست، در نفس اماره وجدان وجود ندارد وقتی وارد نفس لوامه شد یعنی سرزنشکننده یک مقدار وجدان دارد کار میکند یک مقدار دانایی آمده پایان مرحله نفس اماره و آغاز نفس لوامه یک نقطه خاص نیست که در یک لحظه خاص تبدیل در آن انجام گیرد. نفس مطمئنه یا نفس قابل اطمینان، وقتی که انسان مراحلی از نفس امرکننده و نفس سرزنشکننده را با تزکیه و پالایش و دانایی پشت سر گذاشت، وارد دروازههای نفس مطمئنه میشود وقتی که فردی وارد این مرحله گردید معمولا هیچ کار غیر معقول و غیر منطقی انجام نمیدهد. اگر کسی آدم خوبی باشد در آخرت هر چه بخواهد همان میشود اینها همه فرمان عقل است. خداوند فرمود صدا بزنید مرا تا اجابت کنم شما را، البته اگر در جهت آن حرکت کنیم. خداوند از رگ گردن به ما نزدیکتر است.
منبع: سیدی وادی چهارم
نویسنده: همسفر آذر رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم)
ويرايش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
52