آبی که راکد بماند می‌گندد.

جلسه سوم از دوره پنجاه‌ و‌ نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، نمایندگی سمنان، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری همسفر قادر با دستورجلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» در روز یکشنبه 31 فروردین ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر. در ابتدا خداوند را شاکرم که امروز در این جایگاه حضور دارم و از آقای مهندس تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم نمود و از راهنمای محترم خودم تشکر می‌کنم که حال خوش امروز خود را مدیون ایشان هستم. در مورد دستور جلسه اگر بخواهم صحبت کنم که ظرفیت، مسئولیت، (قبله گم کردن) هست، باید گفت قبله گم کردن همان هدف است.
من اولین روزی که وارد کنگره شدم هدف خاصی نداشتم یکی از اهدافم سرگرم کردن خانواده بود تا فکر کنند من مشغول درمان اعتیاد هستم و یا نمازخواندنم از روی تائید طلبی نزد پدرم بود و هدف خاصی نداشتم، ولی امروز برای آرامش خودم نماز می‌خوانم.

در کنگره هم به این صورت است که سفر اولی باید هدف داشته باشد. برای همین موضوع آقای مهندس بیست سال پیش سه سفر راه مطرح نمودند که به همین دستور جلسه مربوط می‌شود در سفر اول به مدت ده الی چهارده ماه به‌تدریج مصرف مواد خود را تیپر و درنهایت درمان کنیم، پس‌ازآن در سفر دوم، جهان‌بینی و آموخته‌های خود را افزایش دهیم و در سفر سوم به خدای خودمان نزدیک‌تر شویم و به قول راهنمای عزیزم ضعف‌ها و مشکلات خودت را در کنگره 60 پیدا و آن‌ها را یک‌به‌یک برطرف کن، برای مثال اگر صبر کمی داری یا اگر وضعیت مالی خوبی نداری، در اینجا آن‌ها را برطرف کن. در بیرون ازاینجا همه فکر می‌کنند که ما فقط برای درمان اعتیاد خودمان به اینجا می‌آییم، درصورتی‌که به این شکل نیست، به نظر من کنگره 60 زندگی من را متحول کرد، برای مثال اگر من همچنان در تاریکی‌های اعتیاد خودم بودم، به‌هیچ‌عنوان به ازدواج فکر هم نمی‌کردم، درصورتی‌که بعد از انجام سفر و رها شدن ازدواج کردم و مسیر زندگی‌ام متحول شد.

در مورد ظرفیت باید این را بگویم که ظرف وجودی هر کس متفاوت است برای مثال اگر در برابر مسئولیتی که به من محول می‌شود ظرفیت نداشته باشم، اولین ضربه را به خودم و سپس به اطرافیان و جامعه وارد می‌کنم، پس حتماً باید ظرفیت خود را بشناسم و آن را به‌مرورزمان افزایش دهم زیرا ظرفیت چیزی نیست که یک‌شبه به دست بیاید، باید برای به دست آوردن ظرفیت تلاش نمود و از راهنما کمک گرفت.
در مورد مسئولیت آقای مهندس می‌فرمایند اولین مسئولیت هر کس در زندگی و روابط انسان بودن اوست، اگر من نتوانم این وظیفه را به‌درستی انجام دهم نه به خودم می‌توانم کمک کنم و نه به خانواده و دیگر انسان‌ها می‌توانم خدمت کنم. اولین شرط مسئولیت‌پذیری و افزایش ظرفیت برای هر کس این است که خودش را بشناسد، بداند در کجا قرار دارد و هدف او چیست و در راستای هدفش حرکت نماید مانند آب روان باشد و بداند آبی که راکد بماند می‌گندد. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم.

عکاس: مسافر محمد لژیون دهم
نگارش متن: مسافر هاشم لژیون هشتم
ارسال مطلب: مسافر میلاد لژیون چهارم

مرزبان خبری: مسافر رامین