بزرگ‌ترین مسئولیت ما در این جهان، زندگی کردن است

نهمین جلسه از دور بیستم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژه مسافران، نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی راهنمای محترم مسافر هادی، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر محمدجواد، با دستور جلسه «ظرفیت و مسئولیت (قبله گم کردن)» در روز یک‌شنبه، سی و یکم فروردین‌ماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۷:۰۰ آغاز شد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا به معنی و ریشه‌ی واژه‌ "ظرفیت" توجه می‌کنیم که به معنای ظرف و گنجایش است. در همین راستا، یک سؤال مطرح می‌کنم: آیا ما ظرفیت پول، آگاهی، رهایی، ثروت، آموزش، نگهبانی، دبیری یا ظرفیت جایگاه‌هایی که به ما داده شده را داریم؟ آیا ظرفیت نعمتی که خداوند به ما عطا کرده یا آن را از او درخواست کرده‌ایم، در ما وجود دارد؟

"مسئولیت"؛  یعنی مورد سؤال قرار گرفتن در قبال جایگاه‌هایی که به ما سپرده شده است. نخستین مسئولیت ما در کنگره، مسئولیت تازه‌وارد است. پس از سه جلسه، از ما سؤال می‌شود که چه چیزی آموخته‌ایم. سپس وارد مرحله‌ی سفر اول می‌شویم. وقتی مسئولیتی را می‌پذیریم، پس از مدتی از ما می‌پرسند: حالا که چریدی، به‌قول معروف، دنبه‌ات کو؟ از راهنما سؤال می‌شود که چرا این کار را کردی؟ چرا رهجوی تو چنین عمل کرده است؟ چرا از پروتکل خارج شدی؟ در هر جایگاهی که قرار می‌گیریم، از ما سؤال خواهد شد.

بزرگ‌ترین مسئولیت ما در این جهان، زندگی کردن است و پاسخگو بودن نسبت به حیاتی که به ما هدیه داده شده و بسیاری از آن محروم هستند. ما باید برای هدفی که به خاطر آن به دنیا آمده‌ایم تلاش کنیم و در قبال اعمال خود پاسخگو باشیم. برای مثال، در کنگره هدف "رهایی" است و ما باید برای رسیدن به آن، سی‌دی بنویسیم، در لژیون شرکت کنیم، به صحبت‌های راهنما گوش کنیم و مراقب باشیم قبله را گم نکنیم؛ یعنی ناسپاسی و ناشکری نکنیم.

اگر به جایگاهی رسیدیم؛ باید هرگز فراموش نکنیم که چگونه به اینجا رسیده‌ایم. انسان‌ها فریب می‌خورند و ممکن است نسبت به جایگاه خود ناسپاسی کنند. من تا پایان عمر قدردان کسانی هستم که کمک کردند تا مفهوم رهایی را درک کنم؛ نام آن‌ها همواره در خاطرم خواهد ماند و هرگاه فرصتی پیش بیاید، از آن‌ها تشکر می‌کنم و خداوند را شکر می‌گویم که این انسان‌ها در مسیر زندگی من قرار گرفتند و باعث شدند تا زندگی جدیدی را آغاز کنم.

من با ناامیدی از مطب دکتر به کنگره آمدم و آنجا مرا با آغوش باز پذیرفتند و درمانم کردند. پس من وظیفه دارم که پاسخگوی زحماتی که برایم کشیده شده باشم و در مسیر نیروهای راستین حرکت نمایم، نه در مسیر شیاطین.

مرزبان کشیک: مسافر مسلم
تایپ: مسافر محمدتقی لژیون دوم
ویراستاری: مسافر عباس لژیون دوم
عکس و ارسال خبر: مسافر سعید لژیون دوم