آقای مهندس در سیدی «ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن» بیان میکنند:
خلقت، ظرفیتها را تعیین میکند و نشان میدهد، هر موجودی تا چه اندازه پذیرش ظرفیت و مسئولیت دارد.
مسلمانها رو به یک قبله نماز میخوانند و کسی که رو به قبله نماز نخواند میگویند، قبله گم کرده است. قبله گم کردن؛ یعنی هدف و معبود خود را گم کرده است. مثلاً بعضی انسانها برای اینکه به جایگاهی برسند، از کمک افراد دیگری استفاده میکنند؛ اما زمانی که به آن جایگاه میرسند، آن افراد را فراموش میکنند و حتی در بعضی مواقع باعث تخریب آنها میشوند.
خداوند در قرآن میفرماید: «إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ» انسان به رب خودش ناسپاس است. مسئله قبله گم کردن میتواند، اجتماعی یا الهی باشد.
انسان روزی با خدای خود پیمان بسته و آن پیمان را فراموش کرده است؛ یعنی معبودش را فراموش نموده و به مسیر دیگری میرود.
مهمترین مسئله در هستی ظرفیت است و تمام هستی بر مبنای ظرفیت تقسیم بندی شده است. گازها، مایعات، جامدات، گیاهان و جانوران هر کدام دارای ظرفیت متفاوتی هستند. مثلاً ظرفیت درخت خرما با بوته بیابانی فرق دارد.
استاد امین در سیدی «ظرفیت و شخصیت ۱» بیان کردند: آنهایی که به قدرت مطلق اعتقاد دارند، میگویند: مگر نه اینکه خداوند رحمان و رحیم است، هستی را آفریده است و همهچیز در دست اوست. پس چرا آنچه را من میخواهم به من نمیدهد؟ علت آن چیست؟
زیرا هنوز ظرفیت داشتن آن را پیدا نکرده است. اگر درون انسان، ظرفیت لازم به وجود نیامده باشد و چیزی را که میخواهد، در اختیارش قراربگیرد، هیچ چیزی جز نابودی برای او به همراه نخواهد داشت.
حال باید چکار کنم که در من ظرفیت به وجود بیاید؟ هر چیزی از ضد خودش قابل تشخیص است، اگر انسان بخواهد، در مورد چیزی ظرفیت پیدا کند، باید از آن محروم شود. اگر تلاش کرد و به خواستهاش نرسید، دچار ناامیدی، کینه، نفرت و خشم میشود؛ یعنی ظرفیت در او به وجود نیامده است.؛ ولی اگر چیزی را با تمام وجود خواست، به او داده نشد و دچار حسهای منفی خشم، کینه، نفرت نشد و یا آنها را در وجود خود مهار کرد، آن موقع ظرفیت در او شکل میگیرد.
انسان موقعی که دچار خشم میشود و آن را فرو میبرد، دلش میسوزد و به درد میآید. این دل درد و سوزش همان ظرفیت است، و آن وقت چیزی که میخواست، به دست آورد دیگر دچار تفاخر، خودبرتربینی و کینه و ... نمیشود.
آقای مهندس بیان کردند: که ظرفیت یک مرتبه به وجود نمیآید، بلکه با آگاهی، تجربه، تفکر، آموزش، علم و شعور ذره ذره به صورت تدریجی به دست میآید. وقتی ظرفیت در انسان به وجود آمد باید مسؤل باشد و وظایف خود را به خوبی انجام بدهد و پاسخگو باشد. در هر جایگاهی که قرار میگیرد؛ باید به خوبی خدمت کند و دچار منیت و غرور نشود، قبله و هدف خود را گم نکند.
وقتی ظرفیت بالا رفت، پذیرش هم بالا میرود؛ چراکه ظرفش بزرگتر شده است. تمام حالات روحی و روانی، بیماری و سلامتی ما بر مبنای پذیرش ما است.
اگر انسان تلاش میکند و خیلی چیزها را هنوز به دست نیاورده است، به این خاطر است که هنوز ظرفیت در او به وجود نیامده و یا خداوند صلاح نمیداند. باید باور و ایمان داشته باشد که هرگاه در او ظرفیت به وجود آمد، در زمان مناسب به خواستههای خود میرسد.
منابع: سیدی ظرفیت، مسئولیت و قبله گم کردن و سیدیهای ظرفیت و شخصیت
نویسنده همسفر مدینه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دهم)
ویراستاری: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دهم)
ارسال همسفر منصوره (لژیون هشتم) نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
197