قبله گم کردن؛ یعنی از تعادل خارج شدن

با نگاه سطحی به کلمات و واژه‌های دستور جلسه این هفته، می‌توان تا حدی به مفهوم آن پی برد؛ اما برای درک عمیق‌تر موضوع باید نگاهی سطحی را به نگاه عمیق‌تر تبدیل نماییم. ظرفیت‌؛ یعنی یک ظرف تا چه اندازه‌ گنجایش دارد و مسئولیت از ریشه سوال و مسئول‌؛ یعنی کسی که مورد سوال قرار می‌گیرد که بایستی در قبال مسئولیت خود پاسخگو باشد. مسئولیت؛ یعنی وظایفی که بر عهده ما گذاشته شده و در مقابل سوالاتی که در ارتباط با آن مطرح می‌شود، پاسخگو باشیم. رابطه عجیبی بین ظرفیت، نقطه تحمل و مسئولیت‌های ما وجود دارد. در وضعیت تعادل هر کدام از ما درست در جایی هستیم که باید باشیم.

هر کدام امکانات، توانایی‌ها و مسئولیت‌هایی داریم که مطابق با ظرفیت ما است و اگر مسئولیت، اندکی از ظرفیت یا گنجایش ما بیشتر شود، از نقطه تعادل خارج می‌شویم‌. در کنگره۶۰ این وضعیت را یعنی جایی که شخص مسئولیتش از ظرفیتش بیشتر باشد و از تعادل خارج شود را نوعی بی‌‌تعادلی می‌داند که به آن اصطلاحاً «قبله گم کردن» می‌گویند. قبله گم کردن؛ تعبیری از همان خروج از وضعیت تعادل و به هم ریختگی است؛ یعنی شخص سرش گیج می‌رود، نمی‌داند چه باید انجام دهد و به کدام سو باید بایستد، فراموش می‌کند که چه افرادی و یا چه سیستمی او را در رسیدن به این جایگاه یاری کردند و فراموش می‌کند که این مسئولیت را چه کسی به او داده است! نمی‌داند در حوزه مسئولیتش چه برخوردی درست است و چه برخورد و عملکردی نادرست و نمی‌تواند، پاسخگو باشد.

در حال حاضر افرادی که به کنگره۶۰ وارد می‌شوند و سفر اول خود را برای درمان اعتیاد و رهایی آغاز می‌کنند، حداقل ۱۰ ماه سفر اول را پشت سر می‌گذارند و در طول این مدت، حداقل ۴۰۰ ساعت حضور در کنگره۶۰ و کلاس‌های آن و آموزش‌های همه جانبه آن را می‌گذرانند و بسیاری مسائل را تجربه می‌کنند و می‌آموزند که یکی از آن‌ها آمادگی برای پذیرش مسئولیت‌هایی، چون مهمانداری، نگهبان‌نظم یا آبدارخانه است. همین مسئولیت‌ها نیز بعضاً می‌تواند، باعث حال خرابی شود. تعجب نکنید، دیده شده که حتی مسئولیت آبدارخانه هم باعث از تعادل خارج شدن فرد شده است و همین طور مهمانداری و نگهبان نظم که حتی ظرفیت این مسئولیت‌ها را هم نداشته‌اند. اکنون افراد در کنگره۶۰ با معقوله مسئولیت آشنا شدند و کم‌کم با پذیرفتن آن ظرفیت خود را بالا می‌برند.

پس از گذشت نزدیک به ۲ سال از حضور فرد در کنگره۶۰ که بگذرد، او به اندازه کافی ظرفیت پذیرش مسئولیت‌ را در خود به وجود می‌آورد و اعتیاد خود را درمان می‌کند؛ یعنی در مسئولیت شهر وجودی خود که شاید بزرگترین مسئولیت است، کوتاهی ننموده و کارش را درست انجام داده است. انسانی که در قبال مسئولیت شهر وجودی خویش کوتاهی ننماید و در قبال آن پاسخگو باشد، مسئول و فرمانده خوبی برای شهر وجودی خود باشد؛ قطعاً در دنیای بیرون نیز می‌تواند، یک مسئول خوب و با کفایت باشد. او آموزش‌ها را دیده و به آن‌ها عمل کرده است؛ ولی اگر آموزش ندیده باشد و به آن‌ها عمل نکند به درمان و رهایی نمی‌رسید. او در آزمون‌هایی  چون پذیرش مسئولیت‌های ابتدایی، موفق بوده و حالش خراب نشده است و حال دیگران را نیز خراب نکرده است.

مردم‌داری را آموخته است، اگر نیاموخته باشد در انتخابات نگهبانی و مرزبانی رای نمی‌آورد، بعد از این همه نوبت به راهنما شدن و در ادامه به مسئولیت‌های دیگر؛ مثل ایجنتی و دیده‌بانی می‌رسد. به قول یکی از اساتید کنگره۶۰ تکامل در جمع صورت می‌گیرد. جمع کنگره جمع عجیبی است، در این جمع انسان خیلی چیزها را می‌آموزد و با آموختن به تکامل می‌رسد. آموزش، تجربه و تفکر است و یا به عبارت دیگر دانایی است که ظرفیت و نقطه تحمل ما را بالا می‌برد و افزایش می‌دهد. باید حامل و مجری خوبی برای مسئولیت‌های خودمان باشیم و در مقابل مسئولیت، هر زمان مورد سوال قرار گرفتیم؛ بتوانیم پاسخگو باشیم.

آقای مهندس حسین دژاکام در مورد این دستور جلسه در سخنان خودشان به نکات بسیار زیبایی اشاره کردند، از جمله اینکه تمام سیستم‌ها حتی در کائنات به دنبال انسان‌هایی هستند که ظرفیت‌شان رو به افزایش است تا به آن‌ها مسئولیت داده شود. در کنگره۶۰ هم سیستم به دنبال افرادی است که بتواند به آن‌ها مسئولیت بدهد. آنچه مسلم است، تا ظرفیت و دانایی‌موثر ما افزایش پیدا نکند؛ مسئولیت پذیری ما رشد نمی‌کند و تا همین جا هم هر مسئولیتی که داریم سعی کنیم، حافظ آن باشیم و کارمان را درست انجام بدهیم و بتوانیم، پاسخگو باشیم و از خداوند بخواهیم که ما را در انجام بهتر کارها و وظایف خود یاری رساند.

نویسنده: همسفر معصومه، مسافر لژیون ویلیام، رهجوی راهنما همسفر باران
رابط خبری: راهنما لژیون ویلیام، همسفر معصومه
عکاس: مرزبان خبری همسفر سمیه
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فرزانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گوجان