در سیدی «چالش ۲» آقای مهندس با این عنوان شروع کردهاند؛ همیشه در اول جلسه میگوییم خدایا ما را از دست بزرگترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است، نجات بده. همانطور که گفته شد: «قویترین دشمن ما خود، ما هستیم که در وجود خودمان است و این باعث بروز مشکلات برای ما میشود.» بنابراین؛ بیشترین چالش انسان باخودش است.
در سیدی چالش اشارهای شد؛ انسان اگر در گذشته باشد، دچار افسردگی میشود. اگر در آینده زندگی کند، دچار اضطراب میشود و انسانی که در زمان حال زندگی میکند، در آرامش است. لحظه سختی و دشواری، دشوار نیست؛ بلکه یادآوری آن، دشوار است و فکرکردن به دشواریها باعث اضطراب میشود. اگر انسان بتواند در زمان حال زندگی کند، میتواند بسیار مشکلگشا باشد و بسیاری از مسائل را حل کند و در آرامش باشد. ما تنها جسم نیستیم، ما اندیشه هستیم، روح و نفس هستیم. جسم، فقط تنپوش است.
مشکلات رحمت خداوند است و لعنت خداوند نیست. باید عبور کنید و برای اینکه صبر داشته باشید؛ باید بسیاری از مشکلات را تحمل کنید تا صاحب صبر شوید. اگر میخواهید خردمند شوید؛ باید تجربه بسیاری کسب کنید. برای اینکه به یک چیز بالاتری برسیم، باید یک سری مسائل را تحمل کنیم و از آنها عبور کنیم. گاهی اوقات ما تمام نعمات خداوند، خوبیها، امکانات و امتیازاتی که داریم را، درنظر نمیگیریم؛ ولی وقتی یک مشکلی پیش میآید، تنها آن مشکل را میبینیم. چالش ما این است ما به همان چیزی که فکر میکنیم همان هستیم. اگر فکر کنیم آدم بدبختی هستیم، واقعاً بدبخت میشویم؛ چون القا میکنیم و به هرچه فکر و تمرکز کنیم، به همان میرسیم.
تمام غم و غصههایی که ما میخوریم، تبدیل به انواع بیماریها میشود. باعث میشود که بیان ژنها تعادل خود را از دست بدهند و از تنظیم خارج شوند. ما با متمرکزشدن روی مسائل منفی، باعث میشویم که ژنها از تنظیم خارج شوند. انسان هر چقدر خیرخواه باشد، سالمتر و شادابتر میشود؛ پس ما آن چیزی هستیم که فکر میکنیم.
هیچچیز در کائنات برای خودش نیست. هرچه در کائنات وجود دارد، برای دیگران است. انسان آگاه به امورات و طالب علم؛ باید خودش برود تلاش کند، بیابد و مدارج بالا را به دست بیاورد. اگر انسان به دنبال شهرت یا جمعآوری ثروت باشد، همیشه در تاریکی میماند و به روشنایی نمیرسد. اگر میخواهید کار علمی انجام دهید؛ باید با صاحبان علم در ارتباط باشید تا در مسیر حرکت کنید. استاد میگوید: «ما هم با اشخاصی ارتباط داریم که تابع سه جمله غنی هستند؛ پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک.»
علم فقط دانستن نیست؛ بلکه عملکردن است. آبروی علم به عمل آن است. هر کاری در آخر باید به عمل تبدیل شود. همچنین اول باید آموخت بعد عمل کرد و سپس آموزش داد. در زمان مصرف موادمخدر، تمام نیروهای ما در درون ما خفته بودند؛ وقتی که نیروها بیدار شدند، تبدیل به رعدوبرق شدند. زیباترین کار در دنیا، جستجو در دنیای علم است و کسب علم و دانش زیباترین عمل است تا عروج کنیم و به مراحل بالاتری برسیم.
من از سیدی «چالش ۲» اینگونه برداشت میکنم؛ ما به این دنیا آمدهایم تفکرات قبلی و جسم ما در این زندگی امانتی در دست ما است و باید از آن به خوبی مراقبت کنیم؛ اما اندیشه ما آموزشها و جهانبینی ما است و اگر بتوانیم از آموزشها در زندگی استفاده کنیم چالش ما کمتر خواهد بود. انسانها با فکر کردن به آینده فقط اضطراب را برای خود میطلبند و حسرت گذشته لذت زندگی درحال حاضر ما را میگیرد و باعث چالش و دل نگرانی میشود. از زندگی روزمره خودمان باید لذت ببریم؛ زیرا هیچ کسی نمیداند تا چند روز آینده قرار است چه اتفاقاتی رخ دهد.
منابع: سیدی «چالش ۲»
رابط خبری و ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر راحله (لژیون پنجم)
تایپیست: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر راحله (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ساوه
- تعداد بازدید از این مطلب :
106