ما به هر آنچه که فکر کنیم، همان می‌شود (نمایندگی لاله کرج)

هشتمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی- خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی لاله کرج، با استادی مسافر اکرم، نگهبانی مسافر خاطره و دبیری مسافر نسرین، با دستور جلسه "وادی اول و تاثیر آن روی من" روز چهارشنبه ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۱:۳۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سلام دوستان اکرم هستم یک مسافر
دستور جلسه امروز وادی اول و تاثیر آن روی من است؛ با اتفکر ساختارها آغاز می‌شود و بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود.
این وادی  به ما می‌گوید؛ اگر شما می‌خواهید راهی را پیدا کنید، باید تفکر درست داشته باشید. مثالی می‌زنم؛ تصور کنید به هر کدام از شما برگه‌ای می‌دهند که روی آن تصویری را نقاشی کنید، شما مختار هستید که از رنگ‌های شاد استفاده کنید و یک تصویر یا مناظر زیبا بکشید، یا برعکس، از یک مداد سیاه استفاده نمایید و تصویری بکشید که برآیند ناامیدی،غم و غصه باشد. پس ما به هر آنچه که فکر کنیم، همان می‌شود.
بیایید از امروز تصمیم بگیریم که افکار منفی را کنار گذاشته و افکار مثبت را جایگزین کنیم. شما در طول سفر اول باید محکم قدم بردارید و تردید و شک به دلتان راه ندهید، که آیا می‌شود یا نمی‌شود. قاطعانه تصمیم بگیرید و بگویید من می‌آیم و این مسیر ۱۰ یا ۱۱ ماهه را طی می‌کنم و روی نظم و برنامه پیش می‌روم، فرمان‌برداری می‌کنم و هر چه راهنما بگویند انجام می‌دهم، به‌موقع استراحت می‌کنم، به‌موقع سی دی می‌نویسم و تکالیفم را انجام می‌دهم.
ما در طول سفر از تجربیات راهنمایان استفاده می‌کنیم. من دو سال و نیم پیش وارد کنگره شدم، آنقدر حالم بد بود که نمی‌دانستم چه کاری درست و چه کاری غلط است، قدرت تصمیم‌گیری نداشتم. تصمیم گرفتم از الگوها استفاده کنم و با متد درمانی آقای مهندس یا همان DST پیش بروم تا به حال خوب و رهایی برسم.
ما با مواد مخدر، مشروب یا سیگار، در بدنمان تخریب ایجاد کردیم. در این روش، به‌مرور زمان، بدن ما شروع می‌کند به بازسازی کردن. مصرف مواد و افکار منفی روی جسم ما اثر می‌گذارد، توقع نداشته باشیم که این بازسازی به سرعت انجام شود، زمان می‌خواهد.
در مورد تجربه خودم از سفرم بخواهم بگویم؛ من اوایل فوق‌العاده اضطراب داشتم. از راهنمای خوبم راه‌حل می‌خواستم و ایشان کلی به من امید و راهنکار می‌دادند. من هم یاد گرفتم، هر روز با خودم صحبت می‌کردم و تغییر را درون خود حس می‌نمودم. خیلی خوشحال بودم که کارخانه‌های جسمم در حال بازسازی است، دائما به خودم امید می‌دادم و هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شدم، خوشحال بودم که یک روز به رهایی نزدیک‌تر می‌شوم.
در هر مسیری و هر راهی، خودمان تصمیم‌گیرنده هستیم، کسی از بیرون برای ما معجزه نمی‌کند. شاید یک مسیر یا راهی جلوی پای ما قرار بدهند، ولی تصمیم‌گیرنده خود ما هستیم، که به چه شکل حرکت کنیم.
می‌خواهم به نکته‌ای در مورد مشکلات اشاره کنم؛ ما وقتی وارد سفر می‌شویم، دو یا سه ماه که از سفرمان می‌گذرد، احساس قدرت می‌کنیم و سریع می‌خواهیم مسائل خود را حل کنیم. اما مشکلات هم مثل همان سلول‌ها هستند و برای بازسازی به وقت و زمان نیاز دارند. هر کاری که می‌خواهم انجام بدهم، مثلاً می‌خواهم دانشگاه بروم، ازدواج کنم یا هر کار دیگری، نمی‌توانم همه را  با هم انجام بدهم. اولویت، خود ما هستیم، سلامتی، رهایی و حال خوب خودمان است. اگر در راه درست قرار بگیریم، نیروهای الهی هم به ما می‌کنند و ما را ارتقا می‌دهند .

نگارش و تایپ: مسافر مریم- نمایندگی لاله کرج
ویرایش و ارسال: مسافر خاطره