جلسه چهاردهم از دوره سیزدهم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ همسفران نمایندگی اردستان با استادی راهنما همسفر مهرو، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر لیلی با دستور جلسه «وادی اول (با تفکر ساختارها آغاز میشود؛ بدون تفکر آنچه هست روبهزوال میرود) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۸ اسفندماه ۱۴۰۴ ساعت 15:00 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر میکنم بابت این لحظه و از تکتک شما که در این جلسه حاضر هستید، تشکر میکنم و سال نو را به شما تبریک میگویم. هنوز فروردینماه است و ما میتوانیم از بوی بهار بهرهبرداری کنیم. «وادی اول با تفکر، ساختارها آغاز میشود و بدون تفکر، آنچه هست است روبهزوال و نابودی میرود.» در این وادی درباره تفکر صحبت میشود. تفکر یعنی فکر کردن و عمیقاً روی یک موضوع تمرکز کردن میباشد. تفکر بخش بسیار مهمی از زندگی است و بسیاری از ما باید یاد بگیریم که به چه چیزهایی فکر کنیم و یا به چه چیزهایی فکر نکنیم؛ باید در لحظه حال باشیم و به همین لحظهای که اکنون در آن قرار داریم؛ باید تمرکز کنیم و از افکار منفی پرهیز کنیم. گاهی وقتها نباید مسائل را کشدار کنیم یا ذهنمان را به آخرین جزییات و منفیترین قسمتها ببریم.
در وادی اول، تمرکز بهوضوح نشان داده میشود و بیان میشود که اولین نقطه خلقت و آفرینش، فکر انسانها بوده است. روحی که در ما دمیده شده است، بخشی از وجود خداوند است؛ این روح به ما این قدرت را میدهد که ذهنمان را به هر چیزی معطوف کنیم؛ مثلاً اگر بگوییم زرافه بلافاصله در ذهنمان تصویر آن شکل میگیرد و این قدرت ذهنی را میتوانیم وقتیکه روی نفس خود کارکنیم و به مرحله پالایش برسیم، به مرحلهای از واقعیتهای روزمره تبدیل کنیم؛ مثلاً اگر بگویم فردا میخواهم قورمهسبزی درست کنم، آشغالها را بیرون ببرم، دوش بگیرم و به بانک بروم. این چهار کار را بهراحتی انجام میدهم و این مرحلهای است که ذهن ما به آن دست مییابد.
چگونه به این مرحله میرسیم؟ وقتی بدانیم که هیچچیزی خارج از خودمان قابلکنترل نیست و تنها چیزی که تحت کنترل و تمرکز ما است، خودمان هستیم. تنها کسی که میتوانیم تغییر دهیم، خودمان هستیم و تنها چیزی که میتواند روند پیشرفتمان درکنگره ۶۰ را تأثیرگذار کند، تغییر در نوع نگاه، نگرش، برخورد، حرف زدن و عمل است. زمانی که با یک نفر زندگی میکنیم؛ اگر در تفکر مثبت باشیم، دیگر به دنبال تغییر او نخواهیم بود؛ حتی اگر یک واکنش از او ببینیم، به دنبال تغییر او نیستیم؛ بلکه تمرکز ما بر این است که رفتار درست و حرکت درستی انتخاب کنیم. در وادی اول به نقشهای حسابشده و تحقیق درباره مسیر زندگی خود اشاره میشود؛ باید بدانیم که ما در یک سیستم خلقت هستیم که هیچچیزی بدون نظم نیست و هیچگاه نمیبینیم که یک شیر، صدای بلبل درآورد یا ماه بهجای شب زودتر یا دیرتر از موعد درآید و همهچیز در سر جای خودش و بهدقت، منظم است.
در پایان، اشاره میشود که پاکترین انسانها، نزدیکترین افراد به قدرت مطلق هستند و این تفاوتی ندارد که نژاد ما چیست؟ جسم ما چگونه است یا رنگ پوستمان چه رنگی است؟ آنچه اهمیت دارد این است که اگر روی نفس خود کارکنیم و به مرحله پالایش برسیم، به دانایی بیشتر دست خواهیم یافت؛ در این صورت میتوانیم به قدرت مطلق نزدیکتر شویم و توانایی تشخیص درستیها را به دست آوریم. در زندگی، برای هر یک از ما چالشهای زیادی وجود دارد و با تفکر و دانش میتوانیم زندگی خود را پیش ببریم؛ بهشرط آنکه همیشه در تفکر درست و مثبت باقی بمانیم. من میتوانم انسانیت را با سرور و آرامش در خود بسازم و با کلام خود تأثیر مثبت بگذارم. صحبت کردن و خراب کردن خیلی راحت است؛ اما ساختن و ایجاد تأثیر مثبت کار دشواری است. من میتوانم با مثبت اندیشی به دیگران کمک کنم و سازنده باشم؛ این نوع نگرش میتواند به من و اطرافیانم در مسیر رشد و تعالی کمک کند.
مرحله 30 سیدی راهنما همسفر مهرو


مرزبانان کشیک: همسفر آسیه و مسافر رضا
تایپیست: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر بهار رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مهتاج نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اردستان
- تعداد بازدید از این مطلب :
800