در ماه رمضان نه برای اینکه گرسنگی بکشیم و تشنگی را تحمل کنیم؛ بلکه برای درک بیشتر ماهیت روزه و نزدیک‌تر شدن به خداوند روزه می‌گیریم. ماه رمضان که می‌شود، دلت می‌خواهد جور دیگری باشی. انگار آدم دیگری می‌شوی و می‌خواهی کمتر اشتباهاتت را تکرار کنی. ماه رمضان، ماه عشق است. عشق، زیباترین و مقدس‌ترین آفریده‌ی خداوند است که در این ماه می‌توان آن را با تمام وجود درک کرد.
در این ماه، من عاشق فرد خاصی روی زمین نمی‌شوم؛ بلکه بیشتر عاشق خداوند می‌شوم! چه چیزی زیباتر از این؟ و چه چیزی بهتر از اینکه عاشق خالقت شوی؟ عشق به خدا که باشد، دیگر جایی برای کینه نیست، دیگر جایی برای نفرت نیست، دیگر جایی برای خیانت نیست. عشق به خدا که باشد؛ فقط و فقط زیبایی است که موج می‌زند و خود را به نمایش می‌گذارد.
ماه رمضان، ماه بندگی است و برای من فرصتی برای از نو ساختن و شروعی دوباره است. من که هر روز به گناهانم افزوده می‌شود و فرصت برای جبران آن کم است، در این ماه قلبم نرم‌تر و صبرم بیشتر می‌شود. همچنین به من فرصت توبه کردن داده می‌شود.
ماه رمضان که می‌شود؛ وجودت با عشق خدا کامل‌تر می‌شود و از اشتباهات و گناهانت شرمنده‌تر از همیشه خواهی شد. آخر این ماه، ماه خداست. مگر می‌توان در این ماه گناهی کرد؟ مگر می‌توان کار ناپسندی انجام داد؟ اگر فکر می‌کنی دروغ است، یک بار با تمام وجود در ماه رمضان روزه بگیر و آلودگی‌ها را از ذهنت پاک کن. آلودگی‌ها همان نفرت، کینه و تمام خصلت‌های اخلاقی ناپسند هستند. در این ماه، سعی کن بندگی واقعی را یاد بگیری و آنگاه زیبایی این ماه را خواهی دید و این زیبایی در وجود تو هم موج خواهد زد.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون هشتم)
ویرایش: همسفر مژده رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون یازدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بنیان مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
59