روش DST و داروی اپیوم

این سی‌دی در مورد نامه‌ ۱۲ که راجع‌به اپیوم است، می‌باشد.

یکی از مسائل مهم و با‌ارزش، مسئله تریاک است. با توجه به اثرات قدیم و جدید تریاک و مشتقات آن احتمالاً مؤثرترین دارویی که قادر به بازسازی سیستم ایکس می‌باشد، داروی اپیوم (تریاک) یا شربت آن است که به دلیل وجود آلکالوئیدهای بسیار متنوع آن جهت بازسازی و ترمیم سیستم ایکس در اختیار جسم قرار می‌گیرد و این سیستم با هوشمندی، کمبودهای خود را از مشتقات فوق تأمین نموده و اقدام به بازسازی خود می‌نماید. البته میزان مصرف اپیوم، مدت زمان و نحوه‌ استفاده از آن در ترمیم سیستم ایکس  اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد.

زمانی می‌خواهیم درباره‌ اپیوم بنویسیم که این ماده را چه بنامیم و چگونه توصیفش کنیم، از ماده‌ای سخن به میان می‌آید که چهره‌ای دوگانه دارد؛ در شرایطی که عده‌ای تریاک را مایه فساد و رنج بشر می‌دانند، در همین لحظه کدئین که یکی از مشتقات تریاک است، پرفروش‌ترین و مؤثرترین داروی جهان می‌باشد، مرفین هم یکی دیگر از مشتقات تریاک است که در بیمارستان‌ها جان هزاران نفر را از مرگ حتمی نجات می‌دهد. اگر کمی توجه کنیم می‌بینیم که بعضی از ما چه بر سر اپیوم آوردیم و مؤثرترین یا بهتر است بگوییم شفابخش‌ترین داروی جهان که بهتر از آن، دارویی پیدا نمی‌شود را تبدیل به زشت‌ترین، مخرب‌ترین و بی‌آبروترین ماده در جهان کردیم.

زمانی‌که ما از تریاک به جای استفاده دارویی، به عنوان ماده مخدر استفاده می‌کنیم، مثل آن است که از طلا برای ساخت سطل زباله استفاده کنیم. حال چگونه می‌توانیم آب رفته را به جوی برگردانیم؟ زیرا در اثر جهل و نادانی خودمان شفابخش‌ترین ماده را تبدیل به خطرناک‌ترین ماده نمودیم.

متأسفانه در سال‌های گذشته فقط به چهره‌ زشت اپیوم توجه شده است و این تا جایی پیش رفته که بعضی محققین تریاک را سرطان‌زا اعلام کردند و تیر خلاص را بر پیکره‌ تریاک شلیک کردند. در همه جا گفته شده چون تریاک اعتیادآور است نباید از آن استفاده کرد؛ در صورتی که این سؤال پیش می‌آید که آیا هیچ داروی مسکن، ضد‌درد و یا روان‌گردانی پیدا می‌شود که اعتیادآور نباشد؟ چون هر داروی ضددرد و یا مسکن برای اینکه اثر خود را بگذارد باید از سد خونی مغز عبور کند‌؛ بنابراین هر دارویی که مرتباً در طول حدود یک سال از سد خونی مغز عبور کند، به مرور زمان جایگزین بعضی از پارامترهای مغز می‌شود، به همین دلیل اعتیادآور خواهد بود.

موضوع مهمی در اینجا است که ما بایستی در استفاده از داروهای مسکن، روان‌گردان و حتی داروهای مخدر به گونه‌ای عمل کنیم که بعد از اثربخشی آن‌ها بتوانیم داروهای تجویزی را از بیمار پس بگیریم، آن هم به‌گونه‌ای که هیچ عوارضی برای فرد بیمار نداشته باشد.

موضوعی دیگر که مطرح می‌شود؛ این است که مقدار حداقل و حداکثر دارویی که می‌شود به فرد بیمار داد چه میزان است؟ چگونه و با چه مقدار دارو و با چه فاصله‌ زمانی دارو را می‌توان تجویز کرد؟ مورد مهم بعدی، سازگاری فرد با میزان دارو است. به‌طوری‌ که دارو با سیستم‌های حیاتی انسان بتواند سازگار شود، چگونه میزان دارو را می‌توان افزایش داد؟ همینطور نکات بعدی که مطرح می‌شود این است که با چه ضریبی مقدار دارو را کاهش و یا افزایش ‌دهیم؟ و اینکه توقف در هر پله چه مدت می‌باشد؟ و از زمانی‌که تجویز دارو را شروع کردیم تا چه مدت زمانی می‌توانیم سقف را به حداکثر برسانیم؛ بنابراین سیستمی می‌تواند مؤثر باشد که بتواند پاسخ همه این سؤالات را بدهد.

روش DST و داروی اپیوم پاسخ خیلی از سؤال‌ها را داده است، برای همین است که این روش تجربه شده و برنده است؛ علمی که تجربه شده باشد، قطعاً سندی بدون نقص خواهد بود.

منبع: سی‌دی اپیوم
نویسنده: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون یازدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بنیان مشهد