درختکاری رسیدن به آرامش درونی است

 دوازدهمین جلسه از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی سیرجان؛ با دستور جلسه: «درختکاری» با استادی: مسافر سعید، نگهبانی: مسافر ابوالقاسم و دبیری: مسافر ناصر روز یکشنبه ۱۲ اسفندماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

 خلاصه سخنان استاد:

 خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. از جناب آقای مهندس و خانواده محترمشان نیز تشکر می‌کنم که باعث این حال خوب من هستند. امیدوارم که همه شما نیز این حال خوب را تجربه کنید. دستور جلسه این هفته در مورد درختکاری است که آقای مهندس این بحث را در وادی دوازدهم مطرح می‌کنند. در این وادی سه مؤلفه مهم شامل: تغییر، تبدیل و ترخیص و همچنین موضوع زمان ذکر شده است. زمانی که به کنگره می‌آییم، هدف اصلی همه ما درمان است. برای اینکه به درمان برسیم، اولین کاری که باید انجام دهیم این است که تغییر کنیم. تا زمانی که خود فرد نخواهد تغییر کند، هیچ‌کس نمی‌تواند به‌زور تغییر را در او ایجاد کند. تنها زمانی که شخص خودخواسته باشد تغییر صورت می‌گیرد. تغییرکردن کار آسانی نیست و به گفته آقای مهندس، جابه‌جاکردن یک کوه از این سخت‌تر نیست که بخواهیم شخصی را تغییر دهیم. پس اولین گام این است که تغییر را در خودمان ایجاد کنیم. این تغییر با آموزش‌دیدن و گوش‌به‌فرمان بودن در کنگره شروع می‌شود. در اینجا مسئله زمان است که باید در نظر گرفته شود. برای مثال من که مدت ۱۷ سال مصرف‌کننده مواد بودم، نباید توقع داشته باشم که یک‌روزه، یک هفته یا یک‌ماهه به درمان برسم. باید مدت زمانی را طی کنم تا به درمان برسم. این مدت‌زمان در کنگره ۶۰ حدود ۱۰ تا ۱۱ ماه است که مخصوص سفر اول است. در سفر اول، جسم من درمان می‌شود و برای رسیدن به تعادل باید سفر دوم را نیز انجام دهم. در سفر دوم، آموزش‌های جهان‌بینی را فرامی‌گیرم که نه‌تنها در کنگره بلکه در خارج از کنگره نیز این آموزش‌ها برای من ضروری هستند. هدف از تغییر در کنگره چیست؟ من به کنگره آمده‌ام و می‌خواهم تغییر کنم، حالا چه تغییراتی؟ قبلاً مصرف‌کننده مواد بودم و حالا می‌خواهم مصرف‌کننده نباشم. قبلاً حالم خوب نبود و اکنون می‌خواهم به حال خوب برسم. افسرده و گوشه‌گیر بودم، ولی اکنون می‌خواهم سرحال و سرزنده باشم. قبلاً عصبانی بودم، حالا می‌خواهم در آرامش باشم. قبلاً به دیگران کمک نمی‌کردم، اکنون می‌خواهم کمک کنم. برای ایجاد این تغییرات در خودم، باید تلاش بسیار زیادی کنم. حال می‌رسیم به مبحث درختکاری که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. آقای مهندس می‌فرمایند که هر فردی که وارد سفر دوم می‌شود باید در هر سال حداقل یک درخت بکارد. چرا باید درخت بکاریم؟ اولین دلیل این است که درخت‌کاری جبران خسارتی است که به جامعه وارد کرده‌ایم. البته خسارات دیگری نیز وارد کرده‌ایم؛ مثلاً خساراتی که به خودمان، خانواده‌مان و جامعه زده‌ایم. در سفر اول می‌توانیم خسارتی که به خودمان وارد کرده بودیم را جبران کنیم که آن هم با درست سفرکردن امکان‌پذیر است. دومین جبران خسارت نسبت به خانواده‌مان است. برای مثال، در زمان مصرف‌کننده بودن بیشتر وقت خود را صرف کشیدن مواد می‌کردیم یا در کنار فرزندان خود نبودیم. اکنون می‌توانیم وقت بیشتری را با خانواده‌مان بگذرانیم، آنها را به مسافرت ببریم و به آنها بیشتر اهمیت دهیم. سومین جبران خسارتی که باید داشته باشیم نسبت به جامعه است. در زمان مصرف‌کننده بودن، با سیگارکشیدن هوا را آلوده می‌کردیم، شاخه‌های درختان را می‌شکستیم یا در اماکن عمومی و منابع طبیعی آشغال می‌ریختیم. این‌ها همه خساراتی هستند که به جامعه زده‌ایم. حداقل کاری که می‌توانیم برای جبران این خسارت‌ها انجام دهیم، این است که به فرمایش آقای مهندس عمل کنیم و در هر سال حداقل یک درخت بکاریم. حالا درخت چه اهمیتی دارد؟ مهم‌ترین کاری که درخت انجام می‌دهد این است که دی‌اکسیدکربن را جذب کرده و اکسیژن تولید می‌کند. درخت پناهگاهی برای پرندگان و جانوران است. یکی دیگر از فواید درخت این است که از چوب آن برای ساخت لوازم منزل، دفتر، مداد و غیره استفاده می‌شود. اگر زمینی را تصور کنیم که هیچ درختی در آن نباشد، به نظر شما این زمین چه شکلی خواهد بود؟ آیا غیر از یک کویر خواهد بود؟ هیچ سایبانی وجود ندارد، اکسیژن کافی نیست و حتی لوازم زندگی نیز از درخت گرفته می‌شود. پس به این نتیجه می‌رسیم که درخت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ بنابراین، باید هر ساله درخت بکاریم و در حفظ و نگهداری از آنها کوشا باشیم. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید از همه شما سپاسگزارم. امیدوارم که بتوانیم در کنار هم تغییرات مثبتی در خود و در جامعه ایجاد کنیم و به رشد و تعالی برسیم.

آماده سازی و سرو افطاری:

ویرایش و ارسال: مسافر مهدی