درخت ، تامین کننده اکسیژن کره خاکی است

جلسه سوم از دوره بیست و پنجم  سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ روزهای  سه‌شنبه نمایندگی شیروان به استادی مسافر یوسف، نگهبانی مسافرمحمدرضا و دبیری مسافر فرشید   با دستور جلسه " درختکاری  "  چهاردهم بهمن‌ماه  ۱۴۰۳  ساعت15:30 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
ابتدا از ایجنت محترم، گروه مرزبانی و راهنمای خوبم تشکر می‌کنم که به من اجازه دادند تا در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم. موضوع دستور جلسه امروز، درختکاری است. همه ما در مورد درختکاری کم‌وبیش اطلاعاتی داریم ولی من از یک دیدگاه دیگر بگویم، همیشه با خودم فکر می‌کنم با آموزش‌هایی که گرفتیم، سی‌دی‌هایی که گوش کردیم، درختکاری هم یک سری اطلاعات، آگاهی و دانشی را لازم دارد که ما باید فرابگیریم، همه می‌دانیم هر کاری که بامحبت انجام می‌گیرد نتیجه مثبت و خوبی دارد، اگر یک معلم با عشق، محبت با دانش آموزانش برخورد کند نتیجه‌ای مثبت دارد، اگر یک معلم با روش‌های دیگر مثل جبر و تنبیه با دانش آموزان برخورد کند نتیجه منفی دارد، برای رسیدن به این محبت، اول معرفت لازم است تا معرفت در ما به وجود نیاید نمی‌توانیم بگوییم ما انسان‌ها را دوست داریم، ما درختان را دوست داریم، ما می‌خواهیم درختکاری کنیم، چطور می‌خواهیم درختکاری کنیم وقتی ما هیچ‌دانشی در مورد درختکاری نداریم، آلان درخت بکاریم دو هفته بعد می‌رویم که خشک‌شده است، خبرش را هم نگرفته‌ایم این به خاطر نداشتن معرفت است و معرفت هم با داشتن دانش که همان مثلث دانایی(تفکر، آموزش، تجربه) هست کامل می‌شود.

به نظر من همه این موضوعات به وادی اول، تفکر برمی‌گردد، اول هر کاری باید خروجی‌اش را نگاه کنیم، اگر نتیجه خوبی داشت، بعد بیاییم کار شروع کنیم تا انجام بشود این کار مطمئناً نتیجه‌ی مثبتی می‌دهد، برای درختکاری هم این قضیه صادق است ما اگر کاری را می‌خواهیم انجام دهیم اطلاعات، آگاهی و دانشش را نداشته باشیم، باید به این موضوع بپردازیم اصلاً چرا من این درخت را بکارم؟ من چرا درخت را دوست داشته باشم؟ وقتی آن دانش و آگاهی را داشته باشم، با دانش و آگاهی، درخت و درختکاری را دوست داشته باشم و مراقبت از درخت انجام ‌دهیم، سال بعد هم می‌بینیم آن نهال به ثمر رسیده است، با چنگ و دندان با کمترین امکانات حتی با بطری خانواده هم شده درخت را آبیاری می‌کنیم، نتیجه آن این است محبت و دوست داشتن همین‌طور بدون آگاهی و معرفت به وجود نمی‌آید همه ما می‌دانیم که درخت اکسیژن این کره خاکی را تأمین می‌کند، درخت جلوی از بین رفتن و فرسایش زمین را می‌گیرد، پوشش‌ گیاهی درشیب‌های تند جلوی از بین رفتن خاک را می‌گیرد، اجازه نمی‌دهد تخریب در سطح زمین به وجود بیاید. مسئله دیگر اینکه کوه‌ها، درختان و جنگل‌ها باعث می‌شوند که ابرها را جذب کنند و سبب بارندگی شود، هر منطقه‌ای که جنگلی است، بارندگی‌های فصلی هم زیاد است، درخت باعث می‌شود که آب‌های سطحی توسط ریشه‌ها جذب شوند و به زمین انتقال دهد و سبب ذخیره آب سفره‌های زیرزمینی می‌شود می‌دانیم که بدون درخت و اکسیژن، زندگی خیلی سخت می‌شود، حال که می‌دانی چه خروجی به تو می‌دهد باید به‌موقع خبرش را بگیریم و آبیاریش کنیم به درختان برسیم به‌موقع هرس کنیم، اگر درخت میوه است به‌موقع سم وکود بدهیم. وگرنه کار و زحمت بیهوده انجام داده‌ایم، اگر محبت بین ما و درخت به وجود بیاید دیگر در جنگل زباله نمی‌ریزیم و درختان را از بین نمی‌بریم، با اره شاخه درختان را برای آشپزی قطع نمی‌کنیم، وقتی انسان به این آگاهی برسد آن اره‌ای که می‌گذارد تا درخت را قطع کند انگار دست خویش را می‌برد یا یک‌گوشه از بدن خودش را قطع می‌کند. کافی است که اکسیژن نباشد انسان دیگر نمی‌تواند حیات داشته باشد وزندگی کند پس حواسمان به هفته درختکاری باشد و از آن نگذریم، بی‌اهمیت این کار را انجام ندهیم، بدانیم که چه فلسفه‌ای و چه انرژی پشت این قضیه است. در پایان امیدوارم که خداوند این توانایی را بدهد امسال در هفته درختکاری، درختی بکاریم و حواسمان به آبیاری آن در فصل تابستان هم باشد، این پارکی که برای کنگره در نظر گرفته‌ایم در آینده تبدیل به افتخاری شود که در آینده بتوانیم از آن استفاده کنیم وبه آن افتخار کنیم که متعلق به کنگره ۶۰ است.

مرزبان خبری: مسافر صادق
عکاس مسافر مهدی لژیون پنجم
تایپ: مسافر محمد لژیون جهارم
ویراستار : مسافر محسن
ارسال: مسافر محمدرضا