English Version
This Site Is Available In English

حفاظت از محیط زیست

حفاظت از محیط زیست

جلسه دوازدهم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دامغان به استادی همسفر سکینه، نگهبانی همسفر شقایق و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه ‌«درختکاری» روز دوشنبه ۱۳ اسفند ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان دوستان سکینه هستم یک همسفر
خداوند را شاکرم که در جمع شما خوبان هستم تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.

فرارسیدن ماه مبارک رمضان را تبریک می‌گویم.
دستور جلسه امروز در مورد درختکاری است:

حال چرا درختکاری؟
اگر در صور ظاهر به آن نگاه کنیم درختکاری هیچ ارتباطی با اعتیاد و روش درمان اعتیاد ندارد.
اما همونطور که می‌دانیم در کنگره ۶۰ علاوه بر جسم و روان روی جهان‌بینی ما کار شده است
با آموزش‌ها جهان‌بینی ما تغییر می‌کند.
جهان بینی نوع نگاه ونگرش مانسبت به جهان هستی و پیرامونمان است.
این تغییر نگرش، باعث می‌شود بسیاری از کارهای ضد ارزشی را انجام ندهیم و خیلی از کارهایی که به راحتی از کنار آن عبور می‌کردیم را انجام بدهیم. درختکاری هم یکی از این مسائل است. و به ما این آگاهی را می‌دهد که به راحتی از کنار این مسئله عبور نکنیم.

اردوی درختکاری شعبه دامغان برای من تجربه جالبی بود.
و در رابطه با دستور جلسه درختکاری می‌دانیم که یکی از ارکان حفظ بقای ما وجود درخت است بخاطر تولید اکسیژن.
که کار درخت وجود نداشته باشد، حیات ما به چالش بر می‌خورد.
از قدیم گفته اند، هر جا درخت است، آبادانی است چون در کنار یک درخت، حیات هم وجود دارد، آب هم وجود دارد.
در آموزه‌های دینی به  کاشت درخت و حفاظت از محیط زیست تاکید شده است.
در قرآن در مورد تشابه انسان و  درخت مثال می زند که یک انسان سالم مانند یک درخت ریشه‌های آن در درون زمین گسترده شده است وشاخه‌های آن هم به سمت آسمان برافراشته شده است.
همچنین در کتاب۶۰ درجه؛ انسان سالم به درخت استوار تشبیه شده است، و درخت‌های پوسیده نماد انسان‌هایی هستند، که به سمت ضد ارزش‌ها می‌روند.
حال برداشت خودم را در روز درختکاری با شما عزیزان به اشتراک می‌گذارم.

درختکاری حس مسئولیت پذیری را در من زنده می‌کند و احساس مسئولیت من را نسبت به اطرافم بیشتر می‌کند
در وادی هشتم در مورد جبران خسارت، صحبت می‌شود اولین جبران خسارت خودمان هستیم بعد خانواده، جامعه وبعد طبیعت و محیط زیست است

یکی دیگر از چیزهایی که آموختم این است که بعد از کاشت درخت آن را رها نکنم و از آن مراقبت کنم. همانطور که آموختیم، رکود جایز نیست و باعث سقوط انسان می‌شود و هیچ وقت نمی‌توانیم از حرکت باز بایستیم، یعنی اگر من امیدوار باشم که آن نهال سبز شود، ولی مراقبت ادامه پیدا نکند، حتی اگر آن نهال تبدیل به یک درخت تنومند شود آن درخت خشک می‌شود.

درختکاری به من تلنگر زد که هیچ جا، جای توقف نیست، و این آموزش‌ها و مراقبت ها باید ادامه پیدا کند.

امیدوارم در مسیری که قرار گرفتم لایق آن باشم و در این مکان باقی بمانم و بتوانم جبران خسارت را در مورد خودم انجام بدم.

تجلیل و معارفه ورزشبانان والیبال، بدمینتون، دارت

آماده سازی سفره پر برکت ضیافت افطار

 

مرزبان خبری:همسفر نسیم
تایپ:همسفر فرزانه رهجوی راهنما مریم
عکاس:همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون اول)
ویرایش و ارسال:راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دامغان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .