انسان باید از درخت الگو بگیرد

مشارکت اعضاء لژیون ششم با راهنمایی همسفر سکینه در مورد دستور جلسه «درخت‌کاری»

همسفر فرزانه

انسان در هفته درختکاری، یک نهال برای خود می‌کارد و جان تازه‌ای به خود، جامعه و حتی حیوانات می‌دهد. ما با این عمل می‌توانیم منفی‌ها را از خود دور کنیم و روحی آرام و هوای سالم را برای خود فراهم کنیم.
در کنگره نیز، همان‌طور که مسافران با مشارکت در کاشت نهال، به چرخه تولید اکسیژن کمک می‌کنند، با بزرگ شدن نهال و تبدیل آن به درختی تنومند، به این نتیجه می‌رسند که هر چه بکارند، ثمره و نتیجه‌اش را خواهند دید. با این دیدگاه، در مسیر کنگره نیز قدم‌های محکم‌تری برمی‌دارند.

محبوبه همسفر مسعود

در کنگره‌۶۰، هرسال باید یک درخت بکاریم. این امر به نوعی به ما یادآوری می‌کند که هر چیزی فرایند زمانی خاص خود را دارد و ما باید یاد بگیریم که توقع نداشته باشیم به سرعت به نتیجه دلخواه برسیم. اگر دقیق‌تر به موضوع درختکاری نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که هر دانه‌ای که امروز می‌کاریم و برای آن زحمت می‌کشیم، فردا همان را برداشت خواهیم کرد.
وقتی درختی می‌کاریم، در واقع به مسافران می‌آموزیم که توان آغاز دوباره، شروع از صفر و تولدی جدید را دارند. به آن‌ها نشان می‌دهیم که می‌توانند مانند یک نهال، همه چیز را از نو شروع کنند؛ فقط کافی است اراده و خواست قوی وجود داشته باشد.

همسفر ملیحه

ما همسفران نیز می‌توانیم در هر جایی نهالی بکاریم. به گفته آقای مهندس، می‌توانیم برای نهال خود نشانه‌ای بگذاریم تا بتوانیم از آن مراقبت کنیم. همچنین، مسافران که در دوره تخریب خسارت‌هایی به طبیعت وارد کرده‌اند، می‌توانند با کاشت یک نهال، به جامعه خدمت کنند. خودشان نهال را آبیاری کنند و در جاهایی که بایر است و نهالی یافت نمی‌شود، نهال بکارند و از آن مراقبت کنند.
آقای مهندس در کتاب عشق، در وادی دوازدهم درباره این موضوع صحبت و توصیه کرده‌اند که برای آبادانی زمین و داشتن محیطی پاکیزه و سالم برای خودمان، می‌توانیم هر سال یک درخت بکاریم؛ از هر نوع که باشد و در هر مکانی که بروید. شاید با بزرگ شدن درختانی که خود کاشته‌ایم، بتوانیم ذره‌ای از فرمان «در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود» را با چشم خود مشاهده کنیم.

همسفر عذرا

در کنگره‌۶۰، هرسال هفته‌ای به نام «درختکاری» برگزار می‌شود که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
در این هفته، به دستور آقای مهندس، اعضای کنگره‌۶۰ درختانی می‌کارند؛ هم برای جبران خسارتی که در دوران حضور در ضد ارزش‌ها به زمین و طبیعت وارد کرده‌ایم و هم برای آماده‌سازی زمین برای آیندگان تا آن‌ها نیز بتوانند از این نعمت بزرگ و ارزشمند بهره‌مند شوند.
امروزه، با افزایش ساخت‌وسازهای غیرمجاز، هر روز از تعداد درختان کاسته می‌شود و با هر درختی که از بین می‌رود، حیات تمام موجودات به خطر می‌افتد.
امیدوارم همه ما به نوعی در این امر سهیم باشیم و بتوانیم خساراتی را که به طبیعت وارد کرده‌ایم، جبران کنیم.

همسفر ساحل

در کنگره‌۶۰، همه چیز بر مبنای حساب‌و‌کتاب است و بر اساس تجربه‌های صحیح و عقلانی به دست آمده است.
به نظر من، درخت شباهت‌های زیادی به انسان دارد. همان‌گونه که یک هسته در دل خاک قرار می‌گیرد و به‌مرور زمان رشد می‌کند و به درختی تنومند تبدیل می‌شود، انسان نیز با تفکر، تجربه، آموزش صحیح و اصولی به تکامل می‌رسد.
انسان باید از درخت الگو بگیرد، تلاش کند تا خودش را بشناسد و تک‌تک صفات منفی و ضد ارزشی را در وجودش از بین ببرد.
ما در کنگره یاد می‌گیریم که به‌جای آلوده کردن طبیعت با ریختن زباله، می‌توانیم با کاشتن درخت به طول عمر آن بیفزاییم، در سازندگی طبیعت سهیم باشیم و از آن مراقبت کنیم.

ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) دبیر سایت
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی زال‌پارس