درختان هم اکسیژن مورد نیاز ما را تولید می‌کنند

همسفر زهره لژیون اول
درخت شباهت‌هایی به انسان دارد، همان‌گونه که یک درخت در طول زمان به شکل یک هسته در دل خاک قرار می‌گيرد؛ بزرگ و کامل می‌شود و میوه می‌دهد انسان هم در طول زمان با تفکر، تجربه و آموزش صحیح و اصولی به تکامل می‌رسد. کاشت نهال باعث می‌شود به محیط‌زیست اهمیت داده شود؛ این عمل شاید سال‌ها طول بکشد تا جا بیفتد. امیدوارم هر سال تکرار شود.

همسفر نرگس لژیون اول
همان‌طور که همه ما می‌دانیم بهار با زنده شدن، روئیدن و شکوفایی درختان شروع می‌شود. در کنگره۶۰ آقای مهندس دژاکام درنظر گرفته‌اند هر مسافری که به رهایی می‌رسد و وارد سفر دوم می‌شود یک نهال بکارد و از آن مراقبت به‌عمل آورد و بنا به نیازهای یک درخت برای رشد و شکوفائی به آن رسیدگی کند تا به‌بار بنشیند. در کنگره‌۶۰ خود مسافر همانند آن نهال است که بعد از رهایی از بندهایی که گرفتارش کرده بودند، سفری تازه را آغاز کرده و در حال تازه شدن و شکوفایی می‌باشد. شکوفایی و حس‌هایی که در خواب بوده‌اند و اکنون با تلاش، پشتکار و استقامت مسافر بیدار شده‌اند و نیازمند مراقبت برای ادامه سفر می‌باشند. بنابراین؛ باید مواظب باشیم تا آسیب‌های قبلی و نیروهای بازدارنده و منفی نتوانند ریشه درخت به‌بار نشسته شهر وجودیمان را بخشکاند؛
باید زمین پای درخت را از علف‌هرز پاک کنیم آب، خاک، کود، نور و شرایط لازم را برای رشد سالم درخت فراهم آوریم تا درختی را که کاشته‌ایم پر‌بار و مفید ‌واقع شود. در پی این فرآیند خود نیز خرسند از این‌که؛ دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم تا دیگران بخورند.

همسفر طاهره لژیون اول
کار کنگره۶۰ احیاء انسان‌ها است و زندگی دوباره به مسافران می‌دهد؛ این کار باعث احیاء طبیعت هم می‌شود. یکی از مناسبت‌هایی که هر سال در کنگره برگزار می‌شود هفته درختکاری است، و هر سال در کنگره همه تشویق به کاشتن نهال و درخت می‌شوند. در هفته درختکاری هرکسی می‌تواند به‌صورت انفرادی یا گروهی اقدام به کاشت درخت نماید و درختی که کاشته می‌شود؛ باید از آن مراقبت نمایند و اگر درختی که کاشتند خشک شود و از بین رفته باشد، سال بعد در فصل درختکاری؛ باید به جای آن دو درخت کاشته شود. مسافران به‌خاطر این‌که در زمان مصرف به طبیعت آسیب و تخریب وارد کردند و حالا به درمان رسیدند، احیاء شدند و آموزش‌هایی که از کنگره گرفتند را باید کاربردی کنند و بایستی دست به عمل بزنند. با کاشتن نهال و بزرگ شدنش؛ تا تبدیل شدن آن به درختی تنومند به این نتیجه می‌رسند که هر‌چه بکارند ثمره و نتیجه‌اش را می‌بینند.

همسفر سهیلا لژیون اول
در کنگره۶۰ همه مطالب بر مبنای تجربه صحیح و عقلانی به‌دست آمده است. انسان‌ها شباهت زیادی به درختان دارند یک بذر کوچک شروع به رشد می‌کند و نهال ضعیف به‌مرورزمان قوی می‌شود و به درخت زیبا و نیرومند تبدیل می‌گردد و اما آن شیرازه وجودی اشخاص نشان می‌دهد که در طول زندگی خودش آیا ثمری دارد یا داشته است؟ اگر بتوانیم قدری به این جمله فکر کنیم؛ شاید جواب خیلی از سوال‌های خودمان را پیدا کنیم. آیا بعد از سال‌ها استوار باقی مانده‌ایم و بدون هیچ ضعفی به حیات خود ادامه می‌دهیم و برای اطرافیان و دنیای اطراف‌مان؛ آیا خاصیتی داشته‌ایم؟ سعی کنیم واژه درختکاری را بیشتر بشناسیم و فقط به‌عنوان یک کلمه از کنار آن عبور نکنیم؛ این دستور جلسه به من می‌آموزد که از انجام عمل زیبای کاشتن درخت و یا گیاهان لذت ببرم و در داشتن هوایی پاک و طبیعتی زیبا مفید باشم. آنچه را که گذشتگان بر ما به امانت گذاشته‌اند به‌ طور کامل‌تر و زیباتر برای آیندگان به امانت بگذاریم. سعی کنیم؛ حتی با کاشتن ‌گل‌های طبیعی در گلدان‌های زیبا در فضای منزل‌مان انرژی مثبت و هوای پاک را به دیگران هدیه بدهیم. در آخر از آینده‌نگری آقای مهندس برای داشتن چنین دستور جلسه‌ای قدردانی می‌کنم.

همسفر ناهید لژیون اول
دستور‌ جلسه هفته درختکاری یک دستور جلسه مهم و زیبا است؛ چون رابطه انسان و طبیعت کاملا دو‌ طرفه است، اگر به آن احترام بگذارید و حفظش کنید مدت‌‌زمان بیشتری را به شما خدمت می‌کند؛ اما اگر آن را نادیده بگیرید به‌مرور‌زمان مرگ آن را رقم می‌زنید که تخریب آن به خود انسان برمی‌گردد. خوشبختانه درختان جزء منابع تجدید‌پذیر هستند و این موضوع در کنگره۶۰ بسیار مورد توجه قرار گرفته است و هر عضو؛ باید طبق اصول خاصی هر سال یک درخت بکارد و از آن نگه‌داری کند. این عمل در آخر اسفند ماه اتفاق می‌افتد؛ چون در این زمان طبیعت دوباره زنده می‌شود و جان تازه می‌گیرد.
در دین اسلام هم به این موضوع اشاره شده‌ است و این نشان از اهمیت فوق‌العلاده آن دارد. درختان هم اکسیژن مورد نیاز ما را تولید می‌کنند؛ هم خانه بسیاری از جانوران هستند؛ پس با کاشت درخت هم به خودمان هم به کل کره‌ زمین خدمت می‌کنیم.

همسفر پریسا لژیون اول
در کنگره۶۰؛ همه چیز بر مبنای حساب‌وکتاب می‌باشد و همه چیز براساس تجربه صحیح و عقلانی به‌دست آمده است. موضوع درخت و درختکاری در دهه اول اسفند بر اساس این تجربه‌ها به‌دست آمده است. به‌نظر من درخت شباهت‌هایی به انسان دارد؛ همان‌گونه که یک درخت در ابتدا به شکل یک هسته یا یک نهال در دل خاک قرار می‌گیرد در طول زمان بزرگ و کامل می‌شود، میوه می‌دهد و به ثمر می‌رسد. انسان هم در طول زمان با تفکر، تجربه و آموزش صحیح و اصولی به تکامل می‌رسد. همان‌گونه که یک درخت در فصل برگریزان برگ‌هایش می‌ریزد و خشک می‌شود و در فصل بهار شکوفه می‌زند و برگ‌های جدید می‌دهد.
انسان هم باید از درخت الگو بگیرد؛ سعی و کوشش کند تا خودش را بشناسد و تک‌تک صفات منفی و ضدارزشی خود را از بین ببرد و صفات نیکو جایگزین کند. همان‌گونه که یک درخت برای رشد و شکوفایی به مراقبت نیاز دارد، انسان هم برای داشتن جسم و روان سالم باید مراقب باشد و از آن نگهداری کند. ما در کنگره با درختکاری و کاشتن درخت یاد می‌گیریم به‌ جای این‌که طبیعت را با ریختن زباله کثیف کنیم با کاشتن درخت به عمران و سازندگی طبیعت بپردازیم و از آن مراقبت کنیم.

همسفر افسانه لژیون اول
هرکسی که در زمان مصرف به طبیعت  آسیب‌هایی وارد کرده است و حالا که به درمان رسیده و احیاء شده است؛ بایستی این اشتباه و تخریب‌هایی که وارد کرده را اصلاح کند. از آنجایی که آموزش‌های کنگره درست و کاربردی است؛ باید آن آموزش‌ها را عملی و شروع به کاشتن درخت کند و هر سال یک درخت بکارد و از آن مراقبت کند تا این درخت به ثمر برسد. اگر این درخت خشک شود؛ باید سال بعد دو تا  درخت بکارد این جزء آموزش‌های کنگره است. این‌که باید بیرون هم مثل درون خودش کند؛ چون به تعادل می‌رسد. انسانی که به هم ریخته است، زمانی‌که بیرون را به هم می‌ریزد به آرامش، تعادل و حال خوش می‌رسد. انسانی که حال خوش دارد، وقتی که بیرون به هم ریخته است احساس ناراحتی می‌کند و می‌گوید شما از زمین آفریده شده‌اید؛ بایستی در آبادانی زمین کوشا باشید، تلاش کنید و طبیعت را احیاء کنید.

همسفر فائزه لژیون اول
درخت نقش بسیار مهم و حیاتی در زندگی بشر دارد؛ علاوه بر زیبایی و پاکیزه کردن محیط زندگی ما، فواید زیاد دیگری دارد. درخت نماد آبادانی، سرسبزی، خرمی، مظهر‌ زندگی، باعث‌ لطافت‌ هوا، موجب آسایش انسان، صفا و پاکی طبیعت می‌گردد. آقای مهندس در مورد اهمیت درختکاری صحبت کرده‌اند: که ما باید همیشه از طبیعت الگو بگیریم و این جمله که می‌گویند: دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم تا دیگران بخورند. کاشتن درخت به ما یاد‌آوری می‌کند که رسیدن و به ثمر نشستن خواسته‌ها زمان می‌خواهد. اگر خواسته‌های معقولمان را مثل یک درخت درنظر بگیریم، اگر دانه خوب بکاریم و به‌ موقع به آن برسیم؛ تبدیل به درختی تنومند و پر‌بار می‌شود به‌شرطی‌که صبر داشته‌ باشیم.

همسفر سحر لژیون اول
در مورد دستور جلسه درختکاری، اگر درختان نبودند؛ هیچ اکسیژنی، سرسبزی، طبیعت زیبا و میوه نبود. وقتی‌که انسان‌ها درختی را قطع می‌کنند؛ باید درختی دیگر کاشته شود هر خانه و هر خانواده‌ هم یک باغچه دارد و ۱۵ اسفند‌ماه هم روز درختکاری نام‌گذاری شده است. ماه اسفند از آغاز تا پایانش یک چشم‌ برهم‌زدن طول می‌کشد؛ دلیل این‌که این دستور جلسه در اسفند‌ماه است؛ چون فصل درختکاری و بیدار شدن درختان است. بعد از آب، درخت نبض زندگی ما‌ است هرجا درخت و سرسبزی باشد زندگی هم است. در کنگره‌۶۰ هر ساله در هفته درختکاری افرادی که وارد سفر دوم شده‌اند، شرکت می‌کنند و این امر بسیار زیبا و خدا‌پسندانه است و با این‌کار قدمی در جهت احیاء محیط‌زیست و طبیعت بر خواهیم داشت.

رابط خبری: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول)
ویرایش: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم) دبیر سایت
نمایندگی همسفران بیستون کرمانشاه