درختکاری پیوند انسان با طبیعت

در سی‌دی درختکاری آقای مهندس فرمودند: «در زمین زندگی کنیم و بگذاریم دیگران هم زندگی کنند. دیگران کاشتند و ما خوردیم؛ ما بکاریم تا دیگران بخورند». بعضی اوقات ما زندگی نمی‌کنیم و نمی‌گذاریم دیگران هم زندگی کنند؛ مانند مصرف‌کنندگان موادمخدر که نه خود زندگی می‌کنند و نه به دیگران اجازه زندگی می‌دهند. یک مصرف‌کننده تا زمانی‌که درگیر مصرف مواد است و تعادل ندارد هیچ توقعی از او نمی‌توان داشت. 

کنگره آموزش‌هایی به ما می‌دهد که ما را از ظلمت به سوی نور هدایت می‌کند و گیاه دانایی را در وجود ما پرورش می‌دهد. با این آموزش‌ها جهان‌بینی، منش، رفتار و حس ما تغییر می‌کند. متوجه می‌شویم که تمام هستی در درون و بیرون ما است هرچه در درون ما باشد به بیرون منتقل می‌شود و این دو از هم جدا نیستند. در کنگره ابتدا درون فرد آباد می‌شود. آقای امین می‌فرمایند: «دور هر انسانی یک هاله وجود دارد که چند لایه دارد؛ زمانی‌که فردی موادمخدر مصرف می‌کند به هاله‌های فرد آسیب می‌رسد، نیروها، امواج وارد انسان می‌شوند، به آن آسیب می‌رسانند و فرد دچار تخریب می‌شود». کره زمین هم هاله‌ای دارد و ما انسان‌ها با تخریب درختان و آلوده‌کردن محیط زیست به تخریب کره زمین و زیستگاه خود می‌پردازیم.

یکی از مسائلی که در کنگره به مسافر و همسفر آموزش داده می‌شود بازپرداخت بدهی و جبران خسارت نسبت به خانواده، جامعه و طبیعت است. درختکاری نوعی بازپرداخت بدهی ما نسبت به طبیعت و بخشی از فرآیند درمان ما است. اگر انسان خود آباد باشد، می‌تواند زمین را هم آباد کند. به همین دلیل آقای مهندس زمانی‌که درمان شدند و شهر وجودی ایشان دوباره آباد شد حس‌های ایشان نیز بیدار شدند و تصمیم به جبران خسارت گرفتند. جبران خسارت از محیط زیست با کاشت درخت در کنگره انجام می‌شود. همان‌طور که می‌دانیم آقای مهندس کنگره را به درخت تشبیه کرده‌ است؛ ریشه درخت، بنیان‌گذار کنگره۶۰ که آقای مهندس هستند و تنه درخت دیده‌بان‌ها هستند و به ترتیب شاخه‌های اصلی و فرعی، خدمتگزاران کنگره۶۰ هستند و تازه‌واردین نیز شکوفه‌های درخت نامیده شده‌اند.

در وادی دوازدهم (در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود) می‌آموزیم که هر خواسته مانند بذری است که برای بارور شدن نیازمند فرآیند زمان و بستر مناسب دارد که با گذشت زمان و صبر، می‌توان محصول خود را برداشت کرد. همه ما دیده‌ایم یک نهال با رسیدگی درست چه‌طور تبدیل به یک درخت تنومند می‌شود. در این وادی باید یک سال از شروع سفر دوم یا رهایی فرد گذشته باشد؛ مکان کاشت درخت را یادداشت کند و آن را آبیاری نماید. درختی که یک سفر دومی می‌کارد نماد رهایی و شکرگزاری او است.

درختکاری پیوند انسان با طبیعت را محکم‌تر می‌کند. در کنگره از سال ۱۳۹۱ درختکاری شروع شده‌است و هر ساله این مراسم اجرا می‌شود. هر مکانی برای کاشت درخت مناسب نیست؛ باید مکانی را انتخاب کرد که بتوان به درخت رسیدگی کرد و آن را آبیاری نمود؛ همچنین هر درختی برای کاشت مناسب نیست؛ زیرا ممکن است بعضی از درختان مضر باشند. درختان نماد استقامت در برابر سختی‌ها هستند. با کاشت درخت می‌توان عشق، محبت و دوستی را کاشت و با گذشت زمان عشق، دوستی و محبت را برداشت کرد.

در جایی دیگر آقای مهندس فرمودند: «به درختان نگاه کنید، ببینید که از آب شور و خاک به ما چه می‌دهند و ما به آن‌ها چه می‌دهیم». درخت خرما در جای بسیار گرم با آب کم و تلخ شیرین‌ترین و کامل‌ترین میوه دنیا را می‌دهد؛ بنابراین نابودی درختان بزرگترین ناسپاسی در برابر نعمت‌های خداوند است. برای رسیدن به روشنایی و به ثمر نشستن باید از تاریکی‌ها عبور کرد، موانع را پشت سر گذاشت و سختی‌ها را تحمل کرد تا نهال وجودی ما رشد کند و به ثمر بنشیند. 

منبع: سی‌دی درختکاری، سی‌دی پیوند نامیمون و وادی دوازدهم
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
عکاس: همسفر فروغ رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چرمهین