«به نام قدرت مطلق، الله»
وقتی نیرویی از کم شروع میشود و به درجه بالا و بالاتری میرسد، نقطه تحمل پیدا میکند. در ابتدای سیدی وادی نهم، پیامی هست که میگوید: «کسانی که به دنیای تازه قدم نهادهاند و به خویشتن خویش توجه مینمایند، بر شما واجب و ضروری است که از نقطه سخن به نقطه عمل حرکت کنید. باید با اندیشه ژرف خود به رحمت ماوراء ایمان راسخ داشته باشید و بدانید پاداش شما دست همیاری شما را خواهد داد. آنگاه بذر نیکو یا تخم و دانه با ارزش بکارید، هم خوراک و هم سایبان کافی برایتان برافراشته خواهند کرد. پس آن کنید که فرمان است». این پیام برای کسانی است که میخواهند دیدگاه، تفکر و اندیشه خود را تغییر دهند و به خویشتن خویش توجه کنند، یعنی به نفس خود آگاهی پیدا کنند و بر مبنای این آگاهی، نقطه تحمل خود را بالا ببرند. کسی که در راه صراط مستقیم قرار گیرد و کارهایش درست باشد، خداوند به او یاری میرساند.
انسان طبیعتاً از هر حیوانی بالاتر است. مجموعه رذائل و فضایل به صورت بالقوه در درونش نهاده شده است. ما به این دنیا آمدهایم تا تفکر کنیم، آموزش بگیریم و خدمت کنیم. آموختیم که از مرحلهی سخن گفتن به مرحلهی عمل کردن درآییم و آنچه را که فرمان خدا است اجرا نماییم، در پی انجام فرامین الهی و خدمت به دیگران پاداشی نصیب انسان میگردد که همان حال خوش و آرامش درون است. عمل نیکویی که انسان انجام دهد مانند این است که در یک زمین کشاورزی یک نهال خوب بکارد، آنگاه میتواند از میوه و سایه آن استفاده کند. این عمل نه تنها برای خودمان منفعت دارد، بلکه برای آیندگان هم مثمر ثمر خواهد بود.
خداوند دو پیامبر در درون انسان قرار داده، یکی پیامبر درون که همان وجدان است و دیگری پیامبران بیرون که یک سری دستورات را به ما دادهاند؛ فرامینی که گفتهاند، همه برای صلح و دوستی است نه جنگ و جدال. پیامبران آمدند تا مسیر را به انسانها نشان دهند و نتیجه و عاقبت هر کدام از راههای خیر و شر را به بشر نشان دهند. فرمانها چه میگویند؟ چیزهایی که خرد جهانی است؛ مثل: دروغ نگو، رشوه نخور، غیبت نکن و... و بدان که مال بهر آسایش عمر است نه عمر بهر آسایش مال. و بدان آنچه بر روی شخصیت و اندیشه تو پرده یا حجاب میپوشاند و در جسم تو تخریب ایجاد میکند، راه ضد ارزشی است.(مواد مخدر) به ظاهر زیباست ولی این راه بسان زهر میماند با طعم شیرین، جامی است که نوشیدن آن انسان را به طرف نابودی میکشاند. ولی راه مستقیم بسان جامی از آب زلال است؛ که در کوزه گلی است. نوشیدن آن مایع حیات و رفع تشنگی است. انسان برای اینکه که از مسائل ضدارزشی دور شود و به طرف ارزشها حرکت کند، به زمان احتیاج دارد. و باید بداند که به آرامی در پی اصلاح خود در تمام جهات، همزمان حرکت کند.
روزانه چالشهایی در زندگی فردی ما به وجود میآید و در موقعیتهایی قرار میگیریم که اگر از آنها به درستی بهره ببریم میتوانیم نقطه تحمل خود را بالا ببریم. برای مثال: فرزندم بشقاب از دستش میافتد و میشکند یا راننده تاکسی حالش خوب نیست و یک حرفی میزند، واکنش من در آن موقعیت چگونه است؟بعد از آموزش گرفتن، اگر در چنین موقعیتهایی توانستم تحمل کنم و به درستی رفتار کنم، آنگاه یک مرحله تزکیه انجام میشود. وگرنه دانستن تنها چه ارزشی دارد. ما باید بدانیم هر چیزی را در زمان و جای خودش به کار ببریم. انسانها دارای دو چهره هستند؛ یکی خشمگین و یکی مهربان. زمانیکه انسان به نقطهی آشوب برسد چهره خشمگین خود را نمایان میکند.
نشان دادن هر کدام از چهرههای انسان به ما نتیجه رفتار خود ماست. یعنی این خود ما هستیم که با اعمال خود تعیین میکنیم طرف مقابل ما چه واکنشی انجام دهد. به طور خلاصه، احترام یا عدم احترام دیگران رابطه مستقیم با رفتار خودمان دارد. هر فرد ظرفیتی دارد، اگر نقطه تحمل پر شود، به آستانه آشوب میرسد. جوانمردی و فتوت در بین انسانهای گذشته رنگ و بوی بیشتری داشت اما به مرور زمان انسانها به آن بهای کمتری دادند و بیشتر به فکر خود و خانواده خود به تنهایی بودند. فتوت و جوانمردی یعنی اینکه اگر کسی نیاز به کمک و یاری داشت او را یاری نماییم، مانند افراد رها شده در کنگره۶۰ که در گذشته خودشان به کمک احتیاج داشتند و کمک دریافت کردند و در حال حاضر به دیگران یاری میرسانند. «تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف، مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی»
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرزانه ( لژیون اول)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرزانه ( لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دزفول
- تعداد بازدید از این مطلب :
49