English Version
This Site Is Available In English

رسیدن به جایگاه راهنمایی به نظر من نمایش قدرت الهی است و غیر از این نیست (نمایندگی لاله کرج)

رسیدن به جایگاه راهنمایی به نظر من نمایش قدرت الهی است و غیر از این نیست (نمایندگی لاله کرج)

پنجمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی- خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی لاله کرج، با استادی اسیستانت محترم مسافر سحر، نگهبانی مسافر خاطره و دبیری مسافر مریم، روز چهارشنبه 1 اسفند ماه 1403 راس ساعت 11:30 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:
سلام دوستان سحر هستم یک مسافر
خدا را شاکرم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم و خدمت می‌کنم، از خانم‌ مونای عزیز تشکر می‌کنم که به من این فرصت را دادند، از گروه مرزبانی شعبه لاله نیز سپاسگزارم. دستور جلسه این هفته "هفته راهنما" است. در ابتدا این روز زیبا را خدمت آقای مهندس که بنیان کنگره ۶۰ و راهنمای همه ما هستند تبریک می‌گویم، همچنین به راهنمای خودم خانم مونای عزیز و تمام خانم‌های مسافر و راهنمایان کنگره ۶۰، خصوصاً شعبه لاله کرج.
همانطور که می‌دانید ما در کنگره جشن‌های مهمی داریم، جشن هفته راهنما یکی از دستور جلسات مهم کنگره است، و آقای مهندس اجازه دادند ما در این هفته از راهنمایان خود قدردانی کنیم. همانطور که در کلام الله هم اشاره شده، اگر انسانی را زنده یا احیا کنیم، انگار تمام انسان‌ها را زنده کرده و احیا کرده‌ایم، که نشان می‌دهد این مساله چقدر مهم است.
ما به کسی راهنما می‌گوییم که خودش قبلاً این مسیر را رفته، تجربه اعتیاد را داشته و از دل تاریکی درآمده باشد، درد و رنج این موضوع را کشیده و خودش به رهایی و حال خوش رسیده باشد، و حالا می‌خواهد به انسان‌های دردمند دیگر کمک کند. به همین دلیل از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
قبل از اینکه به کنگره بیاییم، خیلی چیزها را نمی‌دانستیم، معنای سپاسگزاری کردن و قدردانی کردن را نمی‌دانستیم، ولی آمدیم، آموزش دیدیم و یاد گرفتیم که باید از رب و مربی خودمان سپاسگزار باشیم. وقتی نتوانیم از مربی خودمان آنطور که شایسته است قدردانی کنیم، چطور می‌توانیم از خدای خودمان تشکر کنیم؟ یکی از قوانین کائنات، کاشتن و برداشتن است، این قانون در کنگره نیز حکم‌فرما است، همیشه می‌گوییم؛ دیگران کاشتند ما برداشتیم، ما می‌کاریم تا دیگران استفاده کنند. و این کاری است که راهنمایان کنگره ۶۰ انجام می‌دهند. خودشان آمدند، دیگران کمکشان کردند تا  به رهایی رسیدند، و بعد تلاش کردند روی خودشان کار کردند و اینک بدون هیچ چشم‌داشتی دارند خدمت می‌کنند و می‌خواهند دیگر انسان‌ها را به حال خوب برسانند. این چرخه باید همچنان ادامه پیدا کند تا کنگره برقرار باشد.
ما زمانی در جهان اعتیاد به سر می‌بردیم، آمدیم، جوانه زدیم، رشد کردیم و تا حدی به تعادل رسیدیم. اگر این تعادل نباشد، نمی‌توانیم به دیگر انسان‌ها کمک کنیم. رسیدن به جایگاه راهنمایی به نظر من نمایش قدرت الهی است و غیر از این نیست، زیرا راهنمایان کنگره ۶۰ بدون هیچ چشمداشت و توقعی از کار و زندگی‌ می‌زنند، وقت و انرژی می‌گذارند و به اینجا می‌آیند اینجا خدمت کنند، چون خودشان به آن تعادل رسیده‌اند. ما نمی‌توانیم با هیچ چیز مادی این کار را جبران کنیم.
ما سه نوع عشق داریم؛ عشق مخلوق به مخلوق، عشق مخلوق به خالق و دیگری عشق خالق به مخلوق. خداوند می‌گوید اگر می‌خواهی عشق مرا داشته باشی، اول باید به مخلوقین من عشق بورزی و آنها را دوست داشته باشی. این کاری است که راهنمایان کنگره ۶۰ با دل و جان انجام می‌دهند، همانطور که دیگران به آنها کمک کردند تا از جهان اعتیاد خارج و به بهشت وارد شوند، در تلاش هستند این مسیر را به دیگران نشان بدهند. افراد خارج از کنگره که شاهد این فعالیت‌ها هستند، شاید به نظرشان دیوانگی بیاید و بگویند مگر می‌شود کسی بیاید مفت و مجانی بدون اینکه هیچ پول و حقوقی بگیرد خدمت و کار کند؟! اما واقعاً در کنگره این اتفاق می‌افتد.
اگر بخواهیم با دید حسابگرانه نگاه کنیم، آری، ولی با دید عاقلانه و عاشقانه حساب کنیم، اینطور نیست، چون راهنمایان کنگره ۶۰ مجهز به سلاح عشق و عقل و ایمان هستند و با کمک این سلاح‌ها می‌توانند کارشان را پیش ببرند. چون سیستم شبه افیونی آنها به تعادل رسیده، در برابر نیروها و انرژی‌های منفی که یک رهجوی تازه وارد دارد، می‌توانند مقاومت کنند و به او کمک نمایند. و این کار هر کسی نیست که بتواند متوجه شود، مگر معنای آن را بداند.
استاد سردار نیز در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه می‌گویند؛ ما برای آموزش و خدمت قدم به حیات نهاده‌ایم، ابتدا آموزش و سپس خدمت درست انجام بدهیم. شاید بتوان گفت که آموزش و خدمت نبض زندگی است و اگر این دو موضوع نباشد، آن زندگی، زندگی نیست.
تنها کاری که ما می‌توانیم در این هفته و این روز برای راهنمایمان انجام دهیم، این است که پاکتی تهیه کنیم، مبلغی که در توانمان هست همراه با یک دلنوشته قشنگ در آن بگذاریم و از راهنمایمان قدردانی نماییم. هرچند که خدمات راهنما قابل جبران نیست، اما وظیفه ماست که این کار را انجام بدهیم. چون درون این کار هم یک آموزش است، شاید راهنما به آن پاکت نیازی نداشته باشد، اما ما نیاز داریم که این کار را یاد بگیریم. در کنگره هر چه گفته می‌شود، قطعاً پشتش یکسری آموزش هست.
من باز هم این هفته را به راهنمایان نمایندگی لاله کرج تبریک می‌گویم، خصوصاً خانم پریسا و خانم خاطره عزیز، این شعبه تازه تاسیس است و این عزیزان زمان و وقت می‌گذارند، با دل و جان و با هزینه شخصی خودشان به اینجا می‌آیند و خدمت می‌کنند. هر هفته افراد مختلفی از تهران به اینجا می‌آیند تا این شعبه پا بگیرد و قدرتمند بشود. امیدوارم در هفته راهنما بتوانید مشارکت خوبی داشته باشید و از راهنمایانتان تقدیر و تشکر لازم را به عمل بیاورید.

تایپ و ارسال: مسافر خاطره- نمایندگی لاله کرج

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .