English Version
This Site Is Available In English

راهنمایی در کنگره یعنی زکات رهایی

راهنمایی در کنگره یعنی زکات رهایی

سیزدهمین جلسه از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی نائین با استادی راهنما همسفر الهام، نگهبانی همسفر طیبه و دبیری همسفر زهره با دستور جلسه «هفته راهنما» روز دوشنبه ۲۹ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که دوباره در این جایگاه قرار گرفتم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم. هفته راهنما را خدمت استاد راهنمای بزرگ، آقای مهندس و اولین راهنمای همسفران خانم آنی بزرگ، خانم آنی کمان‌دار، خانم شانی و استاد جهان‌بینی آقای امین تبریک عرض می‌کنم که ما هرچه داریم از وجود این عزیزان است؛ همچنین تبریک ویژه خدمت راهنمایان نمایندگی نائین دارم. من فکر می‌کنم یکی از بهترین چیزهایی که مفهوم راهنمایی را می‌رساند خود کلمه «راهنما» است و راهنما یعنی نشان‌دادن راه و مسیر رهایی است. راهنما یعنی صبر، استقامت، آرامش و انتقال تجربیات، آگاهی و دانش به دیگران است. در کنگره مفهوم راهنمایی چیزی فراتر از معلم و مربی است و از دیدگاه دیگر راهنمایی در کنگره یعنی زکات رهایی یعنی زمانی که ما خدمت می‌کنیم در حال پرداخت زکات رهایی خود هستیم.

یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های راهنما عدل، ایمان و عشقی است که او در وجود خود دارد و این علم، زیر مجموعه عقل قرار می‌گیرد. آقای مهندس در صحبت‌های روز چهارشنبه فرمودند: «راهنمایان موتور تولید کنگره هستند». آیا چه چیزی باعث می‌شود که یک راهنما با عشق و جان‌ودل خدمت کند، بدون این‌که ذره‌ای مزد دریافت کند؟ این مهم، چیزی به‌جز عشق نیست. اگر عشق در وجود یک راهنما نباشد؛ چگونه می‌تواند از وقت و زمان خود بگذرد و تمام آموزش‌هایی که در طول مسیر یاد گرفته است را به رهجو انتقال دهد و در هر شرایطی در کنار رهجو باشد. من فکر می‌کنم این عشق را ما راهنمایان از راهنمایان خود یاد گرفته‌ایم. تفاوتی ندارد که من ۱٠ سال یا بیشتر است که در کنگره حضور دارم؛ مهم این است که یک راهنمای دیگر در کنگره این آموزش‌ها را به من انتقال داده و منشأ این عشق برمی‌گردد به استاد راهنمای عزیز آقای مهندس که همه ما عشق به خدمت را از ایشان یاد گرفته‌ایم.

شاید راهنما بدون مزد خدمت می‌کند؛ ولی به عقیده من راهنما بعد از پایان لژیون مزد خود را از خداوند می‌گیرد؛ یعنی آن حس و انرژی که بعد از لژیون به راهنما داده‌ می‌شود بسیار باارزش‌تر از هزاران‌هزار مادیات در دنیا است. راهنما چیزی‌ که دریافت می‌کند این است که با خدمت‌ کردن، اولین خدمت را به خود کرده؛ چون راهنمایی ادامه پروسه آموزش است؛ یعنی آموزش در هیچ جایگاهی نباید متوقف شود. در سی‌دی معلم استاد امین می‌فرمایند: «برای این‌که ما وارد تاریکی شویم؛ باید نقض فرمان کنیم و برای خروج از تاریکی نیز باید فرمان‌بردار باشیم». رهجویی که فرمان‌بردار خوبی باشد بدون شک خود به یک فرمانده لایقی تبدیل می‌شود. اکنون که به من اجازه خدمت در جایگاه راهنمایی داده شده است وظیفه دارم رهجویی را که کنگره به امانت به من سپرده است را به یک انسان متعادل، استاد و یک راهنما تبدیل کنم و امانت‌دار خوبی باشم و مجدد به کنگره تحویل بدهم.

چرا همه ما باید تلاش کنیم که راهنما شویم؟ استاد امین در سی‌دی معلم فرمودند: «اگر می‌خواهید سطح دانایی، علم و آگاهی خود را بالا ببرید؛ یعنی زمان آن رسیده است که خود شما باعث شوید که دیگران را آزاد کنید». این جمله یعنی زمان آن رسیده که شما راهنما شوید و در خدمت راهنمایی است که می‌توان سطح علم و دانایی خود را بالا برد و به فرمان عقل نزدیک شد. راهنما با انتقال اطلاعاتی که در اختیار رهجو قرار می‌دهد خود نیز به فرمان عقل نزدیک می‌شود. نتیجه‌ای که من از این دستور جلسه گرفتم این است که ما نباید برای خدمت‌کردن به دنبال ایده‌آل‌ترین زمان باشیم و بدانیم در این زمان‌ها و این خدمت‌ها است که ما می‌توانیم بهترین زمان‌های ایده‌آل را برای خود مهیا کنیم. همه ما رهجویان در هفته راهنما وظایفی داریم و باید از راهنمایان خود قدردانی و تشکر کنیم که سپاسگزاری و قدردانی در کنگره جزء آموزش‌های ما بوده‌ است.

آقای مهندس به ما آموزش دادند که قدردانی باید در سه مرحله انجام شود؛ اول در قلب خود بایستی راهنما را با تمام وجود دوست داشته‌ باشیم، دوم با مشارکت خود بر زبان جاری کنیم که راهنمای خود را دوست داریم و به ایشان احترام می‌گذاریم و سوم در عمل که باید با دادن پاکت انجام بگیرد. آقای مهندس در سی‌دی هفته همسفر می‌فرمایند: «شکرگزاری از مخلوق یعنی شکرگزاری از خالق» و اگر ما می‌خواهیم از خداوند سپاسگزاری کنیم؛ باید از مخلوق خداوند سپاسگزاری کنیم. من قبل از آموزش‌های کنگره حتی بلد نبودم که از خانواده خودم نیز قدردانی کنم. این قدردانی که ما انجام می‌دهیم مثل قدردانی فرزند از پدر و مادر است. پدر و مادر چه‌قدر برای ما زحمت کشیده‌اند؟ آیا ما می‌توانیم ذره‌ای از آن زحمات آن‌ها را جبران کنیم؟ خیر پس قدردانی من در برابر راهنما هم مثل فرزند در برابر والدین است. ما در کنگره آموزش گرفته‌ایم از راهنمای خود و تمام کسانی که به ما خدمت می‌کنند به نحو احسنت قدردانی کنیم. باز هم هفته راهنما را خدمت همه راهنمایان عزیز تبریک عرض می‌کنم و خواسته قلبی من این است که تا نفس دارم در کنگره حضور داشته و خدمتگزار باشم.

مراسم پیمان و اهداء شال مرزبانی و تقدیر از مرزبانان سابق

مرزبانان کشیک: همسفر بهار و مسافر محمدرضا
تایپ: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
عکس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی نائین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .