English Version
This Site Is Available In English

بهترین راه قدردانی، خدمت‌ کردن است

بهترین راه قدردانی، خدمت‌ کردن است

وقتی برای اولین بار وارد کنگره‌۶۰ شدم، دنیایم پر از ترس، ناامیدی و سؤال‌های بی‌پاسخ بود. به‌عنوان یک همسفر، مسیر سختی را پشت سر گذاشتم؛ اما آموزش‌های کنگره کمک کرد که رشد کنم، صبورتر شوم و معنای واقعی قدردانی را بفهمم. امروز که در جایگاه مرزبانی هستم و به تازگی راهنمایی را پذیرفته‌ام، بیش از هر زمان دیگری متوجه اهمیت قدردانی شده‌ام؛ نه فقط در کلام، بلکه در عمل. یکی از بزرگ‌ترین درس‌هایی که در کنگره آموختم این بود که بهترین راه قدردانی، خدمت کردن است. زمانی که در جایگاه مرزبانی قرار گرفتم، احساس کردم که این یک مسئولیت بزرگ است؛ مسئولیتی که با عشق آن را پذیرفتم. حفظ نظم جلسات، حمایت از همسفران، ایجاد آرامش و امنیت در لژیون‌ها و همراهی در جشن‌ها و مراسم‌ها، همگی راه‌هایی هستند که قدردانی‌ام را نسبت به کنگره نشان دهم.

اما حالا که به مقام راهنمایی هم رسیده‌ام، درک عمیق‌تری از قدردانی پیدا کرده‌ام. راهنما شدن یعنی چراغی را که روزی کسی برایم روشن کرد، به دست بگیرم و مسیر را برای دیگران هم روشن کنم. این بزرگ‌ترین مسئولیتی است که می‌توانستم قبول کنم و برایم بهترین ابراز شکرگزاری است. وقتی به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم که اگر راهنمایم نبود، شاید هرگز نمی‌توانستم به این جایگاه برسم. او به من صبر، آرامش و درک عمیق‌تری از زندگی را آموخت. امروز که خودم راهنما شده‌ام، بهترین قدردانی از او این است که مسیرش را ادامه دهم، همان عشقی را که از او گرفتم به رهجوهایم منتقل کنم و آن‌ها را همراهی کنم.

یکی از چیزهایی که در کنگره یاد گرفتم، دیدن تغییرات مسافرم از زاویه‌ای متفاوت بود. قبل از کنگره، شاید فقط سختی‌ها و مشکلات را می‌دیدم؛ اما اینجا یاد گرفتم که باید از تلاش‌هایش قدردان باشم. قدردانی من از مسافرم فقط تشکر زبانی نیست؛ بلکه حمایت، صبوری و همراهی واقعی در مسیرش است. حالا که به این جایگاه رسیده‌ام، بهتر از هر زمان دیگری درک می‌کنم که چگونه باید همسفری آگاه، صبور و همدل باشم.

وقتی اولین بار وارد کنگره شدم، باور نمی‌کردم که روزی بتوانم به جایی برسم که هم مرزبان باشم و هم راهنما؛ اما کنگره به من یاد داد که وقتی در مسیر آموزش و خدمت قرار می‌گیریم، رشد اتفاق می‌افتد. امروز بیش از همیشه به خودم افتخار می‌کنم؛ چون از تاریکی‌ها بیرون آمده‌ام، آموزش گرفته‌ام، رشد کرده‌ام و حالا این فرصت را دارم که به دیگران کمک کنم. قدردانی در کنگره‌۶۰ یعنی تبدیل شدن به نسخه‌ بهتری از خودمان، یعنی خدمت، عشق و ادامه دادن راهی که به ما هدیه شده است.

منابع: سخنان مهندس دژاکام
نویسنده: مرزبان خبری همسفر نفیسه
ویراستاری و ارسال: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی گرگان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .