جلسه دوازدهم از دوره هفتم کارگاههای آموزشی مجازی کنگره ۶۰ نمایندگی شیخبهایی با استادی همسفر فرشته با دستور جلسه «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟» روز شنبه ۱۳ بهمنماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
سخنان استاد:
«آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است.» خداوند بزرگ را شاکرم که به من اجازه داد در این جایگاه قرار بگیرم. هر دستورجلسه در کنگره۶۰ میتواند بند یک مسافر یا همسفر را با کنگره محکمتر کند. شکرگزاری یا قدردانی از یک سیستم، مجموعه یا انسانی که خدمتی در حق شخصی کرده باشد، از وظایف دینی و انسانی است و بیشترین خیر این کار به خود شخص میرسد؛ چون شکر نعمت، نعمت را افزون میکند. انسان زمانی میتواند شکرگزار باشد که ارزش چیزی که دارد را بداند و خدمتهایی که به او شده است را واقعاً درک کند؛ بنابراین خیلی چیزها داریم که قدر و ارزش آن را نمیدانیم؛ اگر امروز تحولاتی در جهت مثبت در زندگی من به وجود آمده حاصل تلاش و زحمت انسانهایی است که از درون آنها چشمه معرفت، علم، رحمت، ادب، خیر، انسانیت و خوبی میجوشد و هزاران انسان از این چشمه بهره گرفتهاند و میگیرند؛ اکنون من به عنوان یک رهجو چطور میتوانم کمکهایی که کنگره به من و مسافرم کرده است را جبران کنم؟! اگر بخواهم رهجوی کنگره باشم باید وجود خود را در جریان کار آن قرار دهم؛ یعنی در خدمت کنگره و با سیستم آن هماهنگ باشم.
خدمت کردن من از فرمانبرداری شروع میشود؛ وقتی رهجوی فرمانبرداری باشم، به قوانین و حرمتهای کنگره احترام بگذارم و این قوانین و حرمتها را در زندگی و در رابطه برقرار کردن با دیگران اجرایی کنم، میتوانم به آرامش و حال خوب برسم و هر روز شاهد این باشم که بهشتی را که کنگره به من هدیه داده و در آن زندگی میکنم با افکار مثبت آذین بدهم. خدمت کردن در کنگره پرداخت زکات آموزشهایی است که من در جلسات و لژیون از راهنما و دوستان یاد میگیرم. خدمت کردن تنها این نیست که من، راهنما، دنور یا پهلوان شوم؛ هر چند که هر کدام از اینها برکت و رحمتی است که شامل حال من میشود؛ من میتوانم از اینجا خدمت خود را شروع کنم، ناراحت و ناامید نشوم، من در حد توانم میتوانم به کنگره خدمت کنم؛ پیروی از قوانین کنگره و به موقع در جلسه حاضر شدن، شرکت کردن در لژیون سردار، آموزش گرفتن از مشارکتهای دوستان و چیدمان صندلیها هرکدام به نوعی خدمت است؛ باید خدمتهای زیادی که در کنگره هست را به نحو احسن اجرا کنم، خود را با دیگران مقایسه نکنم و شروع کنم، پایههای مالی و علمی خودم را قوی کنم.
من در کنگره یاد گرفتم که پسانداز کنم؛ فکر میکنم اگر انسان بخواهد به این مرحله برسد باید قدرت و توانایی خاصی برای انجام این کار داشته باشد؛ زیرا در گذشته اصلاً چنین قدرت و توانایی درون من وجود نداشت و نمیتوانستم این کار را انجام بدهم؛ دلایل مختلفی وجود داشت از جمله اینکه درون من نقطه تفکری راجع به این موضوع وجود نداشت؛ چراکه تجربه روزهای سخت را نداشتم، اصلاً فکر نمیکردم که شاید یک روز شرایط سختی داشته باشم. برای اینکه من به مرحله پس انداز برسم باید قناعت کردن و آیندهنگری را یاد بگیرم؛ یاد بگیرم کافر نباشم و چشم خود را بر روی آموزشهای ناب کنگره و محبتهای مسافرم نبندم.
من همسفر به اشتباهات گذشته خود پی بردم؛ کنگره کمک کرد تا بتوانم آگاهانه قدم بردارم، قدردان اعضای کنگره۶۰ باشم و قوانین را رعایت کنم. رضایت راهنما و اعضای کنگره برای من مهم است و سبد مالی را در هر جلسه در حد توانم حمایت میکنم؛ سعی و تلاشم بر این است که الگوی مناسبی برای تازهواردین و شکرگزار حال خوب و آرامشی باشم که توسط درمان مسافرم و از طریق آموزشهای ناب کنگره به زندگی من سرازیر شده است. در پایان از کنگره۶۰ و اعضای محترم آن به خاطر بهرهمندی از آموزشهای صحیح برای خود و مسافرم که همان رویکرد مناسب و اخلاق است، کمال تشکر را دارم.
رابط خبری: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر نیلسا (لژیون چهاردهم)
ویراستاری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر ندا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر مینا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیخبهایی
- تعداد بازدید از این مطلب :
270