حس شیرین رهایی

رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است: یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم. آنگاه که رها کنی، خداوند درهای آسمانش را باز می‌کند و پرواز تو آغاز می‌شود.

قبل از این‌که به کنگره بیایم، تلاش‌های زیادی برای درمان مسافرم کردم؛ اما بی‌فایده بود، راه‌های بسیاری رفته، خیلی ناامید و دلشکسته شده بودم تا به لطف خداوند، درهای رحمتش برای ما باز شد و با کنگره۶۰ آشنا شدیم و با حال خراب و ناامیدی سفر اولمان را شروع کردیم. امروز بعد از گذشت ۱۳ ماه سفر به رهایی شیرین از بند تاریکی‌ها و اسارت روح و جسم رسیدیم. نمی‌توانم حرف دلم را بیان کنم، قلم قادر به نوشتن حال درونی‌ام نیست.

امروز که این متن را می‌نویسم در ذهنم زمزمه می‌کنم که اگر قرار باشد، همه حرف‌‌های دلم و دریافت‌هایم از این مکان مقدس را بنویسم، زمان کم خواهم آورد. اولین باری که جناب مهندس را ملاقات کردم، همانند این بود که منبع نور را دیدم و از عشق و انرژی مثبت لبریز شدم. حال زندگی پر از نشاط و آرامش دارم، این زندگی آرام را مدیون جناب آقای مهندسم و از خانواده محترمشان، قدردان هستم که این بستر مقدس را برای ما فراهم کرده‌اند.

اعتیاد، آتشی است که وقتی بر دامن زندگی من افتاد، تر و خشک را با هم سوزاند. امروز بعد از گذشتن از یخبندان ۶۰ درجه زیر صفر، در کنار راهنما همسفر سمیه و دست در دست مسافرم، طعم شیرین رهایی را چشیدم. لحظه گرفتن گل رهایی از آقای مهندس، همانند این بود که در بهشت هستم. در این لحظه با تمام وجودم، رهایی از این آتش ویرانگر را حس می‌کنم.

در انتها از خداوند بزرگ خواهانم که مسیر کنگره برای همه افراد دربند تاریکی‌ها و مصرف‌کنندگان باز شود؛ زیرا احیای یک انسان احیای یک زندگی است. با تشکر از آقای مهندس و خانواده گرانقدرشان، همچنین تشکر از راهنمای مسافرم، راهنمای خوب خودم، راهنما همسفر سمیه و تمامی رهجویان خوب شعبه شادآباد، به امید رهایی تمامی سفر اولی‌ها

نویسنده: همسفر کبری رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون بیست‌و‌ششم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون بیست‌و‌ششم)
ثبت و ویرایش: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون بیست‌و‌ششم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی شادآباد