همسفر نور امید را در دل خانواده‌ روشن می‌کند

چهارمین جلسه از دور اول کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دکتر مسعود ویژه جشن همسفر با استادی راهنما همسفر سپیده، نگهبانی راهنما همسفر زینب و دبیری راهنما ویلیام همسفر فهیمه با دستور جلسه «هفته همسفر» در روز یکشنبه ۱۶ دی‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
این هفته پرشگون را خدمت اولین همسفران کنگره خانم آنی بزرگ، آنی کماندار و خانم شانی و استاد امین تبریک عرض می‌کنم. مثل گیسویی که باد آن را پریشان می‌کند هر دلی را روزگاری عشق ویران می‌کند‌. ما قبل از اینکه وارد کنگره بشویم کنار یک انسان معتاد زندگی می‌کردیم. خود کلمه زن معتاد، مادر و پدر معتاد، خواهر معتاد، بار منفی زیادی برای انسان دارد اما زمانی که وارد کنگره شدیم به ما نقش داده شد، برای مصرف کننده نقش مسافر و برای کسانی که همراه مصرف کننده بودند نقش همسفر داده شد. وقتی به انسان نقشی داده می‌شود صد خودش را می‌گذارد تا نقشش را خوب بازی کند. چرا همسفران این نقش را خوب ایفا می‌کنند!؟ چون یک نقش مثبت و حامی و کمک کننده است. در کنگره برای واژه همسفر تعریفی داریم: همسفر کسی است که سابقه اعتیاد ندارد و برای تعالی اهداف کنگره ۶۰ تلاش می‌کند. یکی از مهم‌ترین اهداف کنگره ۶۰ درمان اعتیاد و رهایی مسافران است. طبق فرمایش جناب مهندس درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است یک همسفر در به تعادل رسیدن مسافر نقش بسزایی دارد. جناب مهندس می‌فرمایند همسفران بال پرواز مسافران هستند. یک همسفر چگونه می‌تواند بال پرواز باشد؟ زمانی که بپذیرد یک مصرف کننده بیمار است و احتیاج به کمک و حمایت دارد. من در نقش همسفر این قدرت حمایتگری را دارم، نقش همسفر امید را در دل خانواده‌ها روشن می‌کند. همسفر قبل از ورود به کنگره رنج می‌کشید و فکر می‌کرد کار بیهوده‌ای است ماندن و صبر کردن و زندگی کردن با یک فرد معتاد هیچ معنایی ندارد، اما وقتی در نقش همسفر وارد کنگره می‌شویم برای رنجهایمان معنا و دلیلی پیدا می‌کنیم که این رنج‌ها بیهوده نیست. در قرآن کریم آمده است: لقد خلق الانسان فی کبد ما انسان را در رنج آفریدیم؛ اگر انسان سختی و رنجی در کنگره می‌کشد، اگر مسافرش خرابکاری می‌کند و مدت طولانی آمده و نتیجه نگرفته می‌داند، رنجش بیهوده نیست. مسافران و همسفرانی که از این گذرگاه سخت عبور می‌کنند و کنار هم می‌مانند دیگر هیچ مشکلی آنها را از پا در نمی‌آورد. یک مسافر زمانی می‌تواند سپاسگزار باشد که اول از خودش تشکر کند که دارد به حال خوش می‌رسد، وقتی سپاسگزار خودت باشی ان زمان می‌توانی از همسفرت، از کنگره و از خدمتگزاران کنگره سپاسگزاری کنی.

تایپ و ویرایش: همسفر معصومه، راهنما همسفر شیدا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر لیلا، راهنما همسر فاطمه (لژیون هشتم)
ویراستار و ارسال: همسفر رها (نگهبان سایت)
همسفران نمایندگی دکتر مسعود