گروه خانواده - تاریکی‌ها از دل روشنایی‌ها به وجود می‌آیند

جلسه پنجم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی رازی با استادی مرزبان همسفر اعظم، نگهبانی همسفر اعظم و دبیری همسفر نسترن با دستور جلسه «وادی یازدهم (رودهای خروشان و چشمه‌های جوشان همه به بحر و اقیانوس می‌رسند) و تأثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۲۰ آذرماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که این جایگاه را توانستم تجربه کنم. از نگهبان، مرزبان و ایجنت همسفر اعظم تشکر می‌کنم که فرصت این خدمتگزاری را به من دادند. چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان به دریا و اقیانوس می‌رسند. این وادی و به‌ طور کلی وادی‌ها، راهکارها را به ما نشان می‌دهند. در گذشته وادی به مکانی گفته می‌شد که برای رسیدن به مقصدی خاص مانند مشهد به آنجا می‌رفتند. اینجا هم راه‌هایی وجود دارد که ما را به مقصد خودمان می‌رساند. ما وادی‌های زیادی را گذراندیم، از وادی یک که تفکر را به ما یاد داد، به ما یاد دادند که مسئولیت کارهایمان را خودمان بپذیریم و بر عهده دیگران نگذاریم، به ما یاد دادند که هیچ‌ کس به اندازه خودمان به فکر ما نیست، پس من باید این حرکت را خودم انجام دهم. آنگاه که روشنایی آبستن تاریکی بود، اهریمن از فرمان سرپیچی کرد گویی نقطه‌ای سیاه و تاریک از دل روشنایی‌ها زاده شد و حرکت خود را آرام و خزنده برای تاختن به جهان روشنایی‌ها آغاز کرد تا ظلمت و تاریکی را گسترش دهد و برتری خود را نسبت به انسان در مقابل قدرت مطلق به اثبات برساند. اهریمن یاران و نیروهایی را در لا‌مکان گرد آورد و گفت: به انسان یک ویژگی داده شده که فاقد آن هستیم و ما برای اثبات شایستگی و برتری خود باید انسان را از طریق الهام و القا از سیر صعودیش خارج کنیم.

آقای مهندس در سی‌دی‌هایشان به تکرار داستان‌هایی در قرآن اشاره می‌کنند از جمله داستان آدم و حوا و این که چه شد که ابلیس از بهشت رانده شد. این داستان‌ها تمثیل‌هایی هستند که من اعظم باید از آن‌ها عبرت بگیرم و درس بگیرم. نکته مهمی که در این وادی به آن اشاره شده این است که معمولاً تاریکی‌ها از دل روشنایی‌ها به وجود می‌آیند. اهریمن یا همان شیطان در ابتدا یکی از فرشتگان مقرب درگاه الهی بود، حالا چه شد که به عنوان دشمن شناخته می‌شود؟ ما چیزهایی که در پس پرده هستند را در نظر نمی‌گیریم و آنچه را که در آشکار می‌بینیم به عنوان تضاد در نظر می‌گیریم. وقتی اسم خدا را می‌آوریم انگار شیطان در مقابل خدا قرار دارد. این اتفاقات چگونه می‌افتد؟ این نکته بسیار مهمی است که در زندگی به ما کمک می‌کند. در کنگره سرپیچی و نافرمانی از قوانین خلاف جریان آب حرکت کردن باعث می‌شود که ما در مسیری که قرار داریم آن چیزهایی که باید به دست بیاوریم را به دست نیاوریم. مثلاً من به لژیون می‌نشستم و با توجه به آموزش‌هایی که قبلاً داشتم ظاهراً بله قربان‌گوی راهنما بودم و حرفش را گوش می‌کردم، اما درونم کاملاً مخالف بود، این عامل باعث می‌شد که از آموزشی که می‌دیدم عقب بیفتم. مثلاً در مورد خدمت کردن و نوشتن سی‌دی همیشه بهانه می‌آوردم که دیر می‌رسم و نمی‌توانم خدمت داشته باشم. در حالی که انسان اگر خواسته درونی داشته باشد، واقعاً می‌تواند به آن برسد.

اهریمن به خاطر نافرمانی‌اش از درگاه خداوند رانده شد و وارد مرحله تاریکی‌ها شد، این‌ها همه زنگ خطری برای من است، وقتی وارد سفر دوم می‌شوم اوج نور بودن را احساس می‌کنم. معمولاً در چنین مواقعی انسان در خود غرق می‌شود، اگر دقت کنیم در پیام‌هایی که خوانده می‌شود، می‌گوید: همسفر به آن چیزی که رسیده‌ای تو را به خودت غرق نکند که تمام شد و من از این مرحله گذشتم و رها شدم و دیگر همه مشکلات من حل شد، تازه آغاز همه امتحان‌هایی است که من باید پس بدهم. یکی از آن موارد اهریمن یا همان شیطان است که قسم خورده، یکی از دشمنان ما است و همیشه در مسیر ما قرار دارد. یورش او به سمت ما آغاز می‌شود تا ما را از تعادل خارج کند، چگونه ما از تعادل خارج می‌شویم؟ با افراط و تفریط. معمولاً حرمت‌هایی که در کنگره خوانده می‌شود در ابتدا و انتها دو بار خوانده می‌شود، آیا این برای کنگره است؟ نه، برای من همسفر که روی این صندلی‌ها نشسته‌ام ارزش این حرمت‌ها را به من می‌گوید و تأکید می‌کند که اگر می‌خواهی از مسیر خارج نشوی و در مسیر باشی باید این قوانین را رعایت کنی. حرکت شیطان یا اهریمن به این شکل نیست که ناگهان مانند ببر یا پلنگ به انسان یورش ببرد، بلکه می‌توان آن را به یک روشنایی تشبیه کرد که به تدریج به یک نقطه‌ سیاه تبدیل می‌شود و به آرامی رشد می‌کند. به خودمان که می‌آییم، می‌بینیم که من همان فردی بودم که در سفر اول پیشرفت‌های زیادی کرده بودم، حالا چه شد که در این سفر این‌ قدر پسرفت کرده‌ام؟ به جای این که پله به پله مراحل را طی کنم و بالا بروم، دارم به عقب برمی‌گردم.شیطان می‌گوید که یورش خود را آغاز کرده است. در وادی سیزدهم می‌خوانیم که چگونه این یورش آغاز می‌شود با ترویج خیانت، دروغ، بدگویی و غیبت. شیطان انسان را وسوسه می‌کند و چیزی که به او داده شده اختیار است. تفاوت انسان با موجودات دیگر در همین اختیار است. شیطان به ما پیشنهاد می‌کند و نیروهای منفی نیز ما را دعوت می‌کنند. حالا ما چه کار می‌کنیم؟ یا دعوت آن‌ها را اجابت می‌کنیم یا اجابت نمی‌کنیم.

فقط یک نکته بگویم: برای این که بتوانیم همه‌ این قوانین و مراحل را طی کنیم و به تعادل مورد نظر برسیم، تنها یک راه داریم، اگر بخواهیم از افکار و اندیشه‌هایی که نیروهای منفی در ذهن ما ایجاد می‌کنند رهایی پیدا کنیم تنها یک راه وجود دارد و آن هم این است که به ریسمان الهی چنگ بزنیم. ریسمان الهی چیست؟ عمل کردن به قوانین الهی، همان قوانینی که خداوند فرموده است: مانند دروغ نگویید، غیبت نکنید، حق یکدیگر را رعایت کنید و به همدیگر محبت کنیم، وقتی با کسی برخورد می‌کنید او را مانند خواهر یا مادر خودتان در نظر بگیرید و این‌گونه نباشد که برای اقوام خودمان یک جور عمل کنیم و برای دیگران جور دیگری

تایپ: همسفر مهدیه رهجوی همسفر ماهرخ (لژیون اول)
ویرایش: راهنمای تغذیه سالم همسفر اعظم دبیر سایت
عکس: راهنمای تغذیه سالم همسفر مهدیه
ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر رقیه نگهبان سایت
مرزبان کشیک: همسفر زهرا
همسفران نمایندگی رازی