مسافر احمد با آنتی ایکس مصرفی شیره و تریاک وارد کنگره شدند. ده ماه با متد DST و داروی OT به راهنمایی مهندس حسین دژاکام سفر کردند. اکنون بیست‌وسه سال است که از دام اعتیاد رها و آزادشده‌اند. رشته ورزشی ایشان تیراندازی با کمان است.
اولین خدمتی که در کنگره انجام داده‌اید چه بوده است؟
من خدمت را از سفر اول شروع کردم. وقتی جلسه تمام می‌شد سعی می‌کردم به عزیزان برای تمیز کردن سالن کمک کنم و این وظیفه‌ای است که همه اعضاء بر عهده‌دارند و اسمش را خدمت می‌گذارم؛ چون خدمت به خودم بوده و بعد ازنظر ساختاری دبیر جلسه، نگهبان، استادی و هر چه قدر که در کنگره حضور داشتم به لطف خداوند و اجازه آقای مهندس توانستم ازنظر خدمتی جایگاه‌های مختلفی را تجربه کنم.
چه عاملی باعث شد که شما در کنگره ثابت‌قدم باشید و فعالیت داشته باشید؟ حال و هوای شما از این‌که در کنگره ثابت‌قدم هستید را لطفاً بفرمایید؟
واقعاً در سفر اولم فکر نمی‌کردم این درمان این‌قدر مهم باشد و آن چیزی که من دنبالش می‌گشتم همین باشد. همیشه یک نوری در درون خودم احساس می‌کردم که راه همین است و درست؛ ولی هنوز آن مزه رهایی را نچشیده بودم؛ وقتی رها شدم واقعاً از اعماق وجودم از خداوند تشکر کردم؛ از آقای مهندس تشکر کردم و احساس کردم که من یک گم‌شده‌ای داشتم که آن را پیدا کردم و آن‌هم سلامتی با این روش بود؛ چون من روش‌های مختلفی را هم تجربه کرده بودم. بعدازاین که چند روز اول این احساس را داشتم گفتم خب می‌خواهی بروی؟ می‌خواهی بمانی؟ می‌خواهی چه‌کار کنی؟ حالا که به این نقطه رسیده‌ای؛ پس ادامه بده تا حتماً بهتر بودن و بهتر بودن را بازهم تجربه کنی و از این بابت بود که در کنگره ماندم و واقعاً هر کاری از دستم به‌عنوان خدمت و به‌عنوان کمک برمی‌آمد انجام می‌دادم و به‌عنوان وظیفه به آن نگاه می‌کنم؛ ولی این‌که برای همه عزیزان خدمت است هر کاری از دستم بربیاید تا بتوانم انجام می‌دهم.
خدمت دیده‌بانی چه تغییری در زندگی شخصی شما ایجاد کرده است؟
واقعیت این است که وقتی‌که برای این جایگاه انتخاب شدم اصلاً نمی‌دانستم که چه جایگاه پر مسئولیتی است و چه جایگاه پرمسئولیتی است و این خیلی تغییر در من به وجود آورد. مواقعی است که به من فوق‌العاده احترام می‌گذارند. من باید این سؤال را از خودم بپرسم که آیا من شایسته این‌همه احترام هستم؟ اگر به‌واقع هستم که تلاش کنم آن را نگه‌دارم، اگر نیستم تلاش کنم که شایسته باشم؛ بنابراین جایگاه فوق‌العاده سنگینی ازنظر حضور در کنگره و پذیرش مسئولیت برای رشد من داشت که هم ازنظر جهان‌بینی و هم ازنظر عملکردی برای من رشد داشت. دیپلماسی خیلی از ارتباطات را به من یاد داد و هنوز هم در حال یادگیری هستیم. این است که برای من جز منشأ خیر، چیز دیگری نداشت.
چه عاملی باعث پابرجا ماندن کنگره۶۰ شده و رشد و پیشرفت نمایندگی‌های تازه تأسیس را در چه می‌بینید؟
نتیجه این کشف است. می‌گویند: «آبروی علم به عملش است». آقای مهندس خیلی این را می‌فرمایند اگر علم، علم باشد در عمل نشان داده می‌شود که چیست آن‌هم روی مصرف‌کنندگانی که جهان اعتقاد دارد این‌ها دیگر درست‌شدنی نیستند؛ این علم روی این افراد قرار گرفت و آن‌ها را تبدیل به طلا کرد. دست گذاشت روی سنگ و تبدیل به طلا شد؛ چون علم، علم است.
بزرگ‌ترین درس و پیام کنگره در زندگی شما چیست؟
کنگره درس‌های بسیار متفاوت و مختلفی را به همه ما منتقل می‌کند. امیدوارم همه ما به آن نقطه برسیم که با اعماق وجودمان ایمان پیدا کنیم که بدی بد است و خوبی خوب است.
به‌عنوان سخن پایانی از حضورتان در نمایندگی آزادشهر بفرمایید؟
امیدوارم همه ما قدر کنگره را بدانیم. امیدوارم همه اعضاء قدر خدمتگزارهای کنگره را بدانند؛ بدانند که کنگره مال همه است و مال شخص خاصی نیست؛ یک مجموعه‌ای است که خود افراد دارند این مجموعه را به جلو هدایت می‌کنند و پشت این هدایت درواقع نیروی قدرت مطلق پشتیبان است. امیدوارم قدر این‌جایی که هستیم را بدانیم. قدر آقای مهندس و زحماتشان را بدانیم و شاکر خداوند باشیم و خودمان را تبدیل کنیم به یک خدمتگزار که بتواند گره‌ای از انسانی را باز بکند.
ممنونم که وقتتان را در اختیار ما گذاشتید.
طرح سؤال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول)
تایپ و ویراستاری: همسفر ساغر رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون اول)
ارسال: همسفر ناهید مرزبان خبری
همسفران نمایندگی آزادشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
1291