صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است. عنوان وادی پیام امید و هشدار را میدهد.
پیام امیدبخش برای کسانی که در عمق تاریکیها و ضدارزشها فرو رفتهاند و هشدار برای کسانی که به جایگاه و مقام بالایی رسیدهاند، فکر میکنند همه چیز را میدانند، خود را از دیگران جدا میکنند، مبادا قبله گم کنند و سقوط کنند.
اولین نکته که باید بدانیم این است؛ صفت ویژگی هر چیزی است، مانند ذغال که سیاه است و هر جای دنیا هم برود سیاه است و سیاهی شب را که نمیشود تغییر داد ولی در هستی همان گونه که فصلها تغییر میکنند انسان نیز در حال تغییر است مانند چاقی و لاغری، انسانی که دارای اضافه وزن میباشد نمیتوانیم بگوییم باید تا آخر عمر محکوم به این صفت باشد و میتواند این صفت را تغییر بدهد، خیلی از صفات دیگر مانند؛ ترس، ناامیدی، افسردگی، تجسس، خودخواهی و... را میتوان تغییر داد.
ما در مراحل مختلف زندگی به خواست و تلاش خود در سطوح و مرتبههای مختلفی قرار میگیریم و این به معنای جاری بودن است. تغییر در یک شب رخ نمیدهد و برای دور کردن ضدارزشها کلیدیترین و دشوارترین مطلب تغییر حس است، اگر حس من خوبی را جذب کند خوبی منتشر میکند، بدی را جذب کند زشتی منتشر میکند و برای داشتن حس سالم باید آموزش ببینم، در مسیر صراط مستقیم باشم و راستی، درستی و حقیقت را سر لوحه زندگی خود قرار دهم.
زمانی که توانستم صفات زشت و ناپسند خود را تبدیل به صفات زیبا و نیکو کنم توانستهام خودم را دوست داشته باشم و عاشق صفات خود باشم یعنی مسیر درستی انتخاب کردهام و بایستی دانست نیروهای منفی حکم مکمل را دارند و برای تکامل ما ساخته شدهاند به عبارتی زمانی که تاریکی نباشد، روشنایی مفهومی ندارد. آن وقت تغییر ایجاد شده و تبدیل صورت گرفته است. در مرحله آخر به ترخیص میرسیم و با صفات پسندیده به جهان دیگر سفر میکنیم، اگر من صفات ناپسند خود را نبینم و ضدارزشها را ارزش بدانم نمیتوانم در درون و بیرون خود تغییر ایجاد کنم همان گونه که افراد مصرفکننده قبول ندارند که معتاد هستند و میگویند مصرفشان به صورت تفننی است زمانی متوجه میشوند که هم در ظاهر و باطن تخریب ایجاد شده است و هم به آخر خط رسیدهاند، زمانی که قبول میکنند، در مسیر قرار میگیرند و ذره ذره شروع میکنند از تاریکیها به سمت روشنایی حرکت میکنند، میتوانند در صلح و آرامش به زندگی خود ادامه دهند و صفت گذشته خود را تغییر بدهند.
در مسیر الهی قرار گرفتن فقط این نیست که ذکر بگوییم و یا مناسک خاصی را انجام بدهیم همین که من بتوانم دیگران را دوست داشته باشم و برای وجود خود ارزش قائل باشم، به دیگران محبت کنم، بخشش داشته باشم و حس خود را آلوده نکنم در مسیر قرار گرفتهام ولی صد حیف که خیلی از انسانها به ظاهر در مسیر الهی هستند و در باطن نمیتوانند ذرهای بخشش داشته باشند.
خدا را شکر که در مسیر کنگره۶٠ هستم تا بتوانم خودم را تغییر بدهم و همه چیز را به بهترین شکل درک کنم و در صلح و آرامش زندگی را ادامه بدهم.
نویسنده: همسفر فاطمه (ح) رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم)
ویراستار و تنظیم کننده: همسفر زهرا دبیر سایت
ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی امیر اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
31