سکون انسان، سقوط او به قعر تاریکی‌ها

جلسه سیزدهم از دوره اول کارگاه‌های مجازی همسفران نمایندگی صائب تبریزی با دستور جلسه «وادی دهم و تاثیر آن بر روی من» با استادی همسفر لیلا در روز شنبه ۳ آذر ماه ۱۴۰۳ برگزار گردید.

سخنان استاد:

وادی دهم، به ما انسان‌ها یادآور می‌شود که صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است. این وادی یک قانون است و به ما تأکید می‌کند تا اعمال و رفتارهایی که در گذشته ویژگی و صفت ما بودند، اگر تغییر نکنند به نتیجه نمی‌رسیم. انسان موجود پیچیده‌ای است و هر فردی به اشکال مختلف صفات ضد ارزشی را با خود حمل می‌نماید ولی در بعضی مواقع آن صفات را عیان نمی‌کند، چون خودش هم نمی‌داند که غرق در آن صفات ناپسند است و از روی نادانی فکر می‌کند کار درستی انجام می‌دهد.

تغییر صفت گذشته در انسان بر مبنای اختیار او است؛ يعنی ما انسان‌ها اختیار داریم سرنوشت زندگی خود را تعیین و مشخص کنیم. حضرت علی می‌فرمایند؛ اگر دو روز انسان مثل هم باشد، ضرر کرده‌ است. اگر ما این موضوع را کاملاً درک کنیم، هرروز تلاش خود را چند برابر می‌کنیم تا به طرف ارزش‌ها و دوری از ضد ارزش‌ها حرکت کنیم و بتوانیم تغییر مسیر مثبتی در جهت کارهای ارزشی بدهیم.

در هستی چیزی به نام سکون وجود ندارد و همه چیز جاری است؛ دلیل ‌جاری بودن انسان هم همین است. انسان هم مانند هستی در حال حرکت و جنبش است، اگر انسانی در جهت مثبت حرکت نکند، مطمئناً در جهت منفی حرکت خواهد کرد. اگر انسان کاری انجام ندهد و در حالت سکون باشد، نه تنها در ضد ارزش‌ها غوطه‌ور می‌شود، بلکه هر روز و هر لحظه سقوط بیشتری می‌کند و به قعر تاریکی‌ها و ظلمات ‌کشیده می‌شود.

چیزی که مانع تغییر صفت‌های ناپسند به سمت صفات مثبت انسان می‌شود عادات غلط است، اگر به یک خصلت و صفت ضد ارزشی عادت کرده باشیم و قادر نباشیم که حرکت کنیم و خود را تغییر دهیم، این خصلت از بین نخواهد رفت و برای این‌که صفتی در انسان تغییر کند، ابتدا باید حس او تغییر نماید.

حس‌های منفی از جمله حسادت، بدبینی، کینه‌ورزی، نفرت و.... را باید تغییر دهیم تا تبدیل و ترخیص انجام پذیرد، در سایه این سه مولفه اساسی است که انسان می‌تواند اعمال ارزشی را در خود نهادینه کند و به سر منزل مقصود برسد، این کار در کنگره۶۰، در همه ابعاد در حال اجرایی شدن است، هم در مورد درمان قطعی اعتیاد و هم در بخش جهان‌بینی و تفکر اعضا این سازمان مردم‌نهاد کاملاً مشهود و قابل رویت است.

اگر هدف ما در کنگره فقط قطع مواد باشد و بر حس‌های منفی خود غالب نشویم درمانی اتفاق نمی‌افتد، چون تغییر نگاهی رخ نداده است. هیچ انسانی مجبور نیست صفات ‌ناپسندی را که در درون دارد، تا ابد با خود حمل نماید بلکه می‌تواند با حرکت به صورت تدریجی آن صفات را تغییر دهد و به هدف غایی و نهایی خود که رسیدن به فرمان عقل است، نائل شود.انسان برای این که بتواند حس‌های منفی را در مسیر ارزش‌ها تغییر دهد، فقط یک راه دارد و آن تزکیه و پالایش او است؛ اگر تزکیه و پالایش در درون انسان صورت پذیرد، خود به خود در بیرون و صور آشکار او نیز ظاهر می‌شود و این‌کار نیازمند ایمان قوی است؛ زیرا اگر ایمان نباشد انسان برای اجرای تفکراتش دچار ترس می‌شود و ترس مانع انجام عمل سالم می‌شود.

نویسنده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نیر ( لژیون چهارم)

رابط لژیون: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر نیر( لژیون چهارم)

ویرایش و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مریم ( لژیون اول)

همسفران نمایندگی صائب تبریزی