به نام قدرت مطلق الله
موضوع: دستور جلسه هفتگی رابطه یادگیری ومعرکه‌گیری
کنگره ۶۰ جای یادگیری و آموزش می‌باشد، و یادگیری دو بخش دارد:
۱- کسب دانش ۲- ایجاد تغییر در رفتار، عواطف و روش‌های زندگی .
یکی از ویژگی‌های انسان، استعدادی که در یادگیری دارد و ما در هر سطحی که هستیم چه تازه وارد، مسافر سفر اول، مسافر سفر دوم، راهنما و کلیه جایگاه‌های خدمتی همگی باید این مهم را بدانیم که آموزش بدون یادگیری قدرت تفکر در هر زمینه‌ای را از انسان سلب می‌نماید.
آموزش و یادگیری دو مفهومی هستند که مکمل یکدیگرند و در کنار هم انسان را به نتیجه مطلوب می‌رسانند، و به همین دلیل شخصی که در کنگره ۶۰ آموزش و یادگیری را نتواند با هم فرا بگیرد از مسیر اصلی خارج شده، و وارد حاشیه و مسائل منفی می‌شود، حاشیه‌هایی که ضد ارزش هستند و معرکه‌گیری در رأس این اعمال منفی می‌باشد.
در واقع عناصر و مسائل زیادی وجود دارد که انسان را وارد میدان معرکه‌گیری می‌کند و باعث توقف رشد و آگاهی او می‌شود و باید این نکته را هم در نظر داشته باشیم که یادگیری و معرکه‌گیری هیچگونه وجه مشترکی با یکدیگر ندارند و اتفاقاً دو نقطه مقابل یکدیگر هستند.
حال هر فردی با دانش و آگاهی که در کنگره ۶۰ کسب نموده یکی از این دو راه را انتخاب می‌کند؛ مسئله یادگیری تنها مختص درس و مشق و یا کنگره نیست، بلکه خلقت انسان بر اساس یادگیری بنا شده است و در کنگره ۶۰ مسئله یادگیری به دریافت آموزش و به دنبال آن دانایی فرد برمی‌گردد.
بنابراین همه ما در حال یادگیری هستیم و زندگی ما انسان‌ها سراسر یادگیری است؛ ما اگر بخواهیم تمام و کمال مقوله یادگیری را در خودمان تقویت کنیم و از آن به طور کامل استفاده کنیم اول باید سه مولفه تفکر، تجربه و آموزش را در خودمان به تعادل برسانیم و اگر توانستیم این سه مورد را در خودمان به تعادل برسانیم می‌توانیم در کنار یادگیری به آگاهی و دانایی برسیم.
ولی چنانچه فردی نتواند این سه آیتم را در وجود خود به تعادل برساند وارد نقطه مقابل یادگیری، دانایی و آگاهی یعنی ترس، منیت و ناامیدی می‌شود و شخصی که در وجود خود دچار صفت منیت شده باشد اشتباهاتش را قبول نمی‌کند چون ترس این را دارد که با قبول اشتباهاتش دیگران او را مقصر بدانند و در نتیجه از خواسته‌هایش دور می‌شود؛ بنابراین همیشه در حاشیه قرار می‌گیرد و همین امر باعث ناامیدی شخص می‌شود و در اثر همین ناامیدی دائماً در حال بهانه‌تراشی می‌باشد.
فردی که در کنگره به درمان رسیده باشد هیچگاه بد کنگره را نمی‌خواهد و به دنبال معرکه‌گیری نیست، اما کسی که ظاهرا به درمان رسیده و مخفیانه مواد مصرف می‌کند عذاب وجدان او را می‌گیرد و با ایراد گرفتن، سرزنش کردن و معرکه‌گیری در حال تلاش است که خطای خودش را پنهان کند و اگر کسی در کنگره به دنبال حاشیه و بهانه‌گیری باشد قطعاَ به رهایی نمی‌رسد و این موضوع نشان دهنده این است که طبق برنامه عمل نکرده است.
نویسنده:مسافر احمد ل ۱۸
تایپ:مسافر جواد ل ۱۹
ویراستار: مسافر منصور ل ۴
تنظیم و ارسال:مسافر ابراهیم
مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
168